29.4.16

Έχει παραγίνει το κακό με τους αλληλέγγυους...

Γραμμένος στον Πειραιά!!!

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ “Ιστορίες του Κουρέα" - Ακούστικ

Ο απρόβλεπτος performer, ευρηματικός τραγουδοποιός και sui generis persona, Σπύρος Γραμμένος, παρουσιάζει την Παρασκευή 6 Μαίου και ώρα 22.00 στον πολυχώρο PassPort ART στον Πειραιά, τον νέο του δίσκο “16”(δεκάξι) ανάμεσα απο παλαιότερα σουξέ και «Ιστορίες του Κουρέα»
Ο Γραμμένος μεγάλωσε κι έγινε άντρας μέσα σε τρίχες…
Έφαγε την περμανάντ (και άλλα χημικά), με το κουτάλι…
“Μιζανπλί μετά σεσουάρ του χειρός” ήταν τα πρώτα του ακούσματα, οι πρώτες του λέξεις, τα πρώτα του όνειρα και εφιάλτες…
Από δεκαπέντε χρονών στα κομμωτήρια ο Γραμμένος κι ήρθε τώρα η ώρα, να σπάσει την σιωπή του και να βάλει τα πράγματα στη θέση τους!
Δεκαπέντε χρόνια κομμωτηρίου, μαζεμένα σε δυο ώρες!
Με τραγούδια που γράφτηκαν στο κομμωτήριο, με τραγούδια που γράψαν άλλοι για το κομμωτήριο και όχι μόνο, με τραγούδια που ακούστηκαν για πρώτη φορά στο κομμωτήριο, με τραγούδια παλιά, με τραγούδια καινούργια, με τραγούδια σκέτο, ο Γραμμένος κερνάει ιστορίες κομμωτηρίου, δικές του αλλά και πιο πικάντικες (αλλωνώνανε)!

Δείτε τη νέα παράσταση του Σπύρου Γραμμένου, πριν την κατεβάσουν

27.4.16

Γνωστός καλλιτεχνικός μάνατζερ...

έχει περάσει και από τα πεζοδρόμια της πλατείας Ελευθερίας....

«Η πιο μεγάλη μπίζνα είναι το μουνί»

«Ολοι κερδίζουν από την πορνεία: ο σωματέμπορας, ο πελάτης, οι ΜΚΟ που ασχολούνται με τα θύματα, οι ειδικοί που μιλάνε σήμερα στην ημερίδα, εγώ που ερευνώ το πεδίο, εσείς που γράφετε αυτό το ρεπορτάζ» λέει ο καθηγητής Γρηγόρης Λάζος.
ΕΦΣΥΝ, Συντάκτης: Ντίνα Δασκαλοπούλου

«Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος για να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει που μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν όλη την ώρα
ή έστω απλώς λιμοκτονούν κάποιες ώρες
στο κάτω κάτω δεν πειράζει, αφού δεν είστε εσείς»

Λόρενς Φερλινγκέτι

«Oλοι κερδίζουν από την πορνεία: ο σωματέμπορας, ο πελάτης, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που ασχολούνται με τα θύματα, οι ειδικοί που μιλάνε σήμερα στην ημερίδα, εγώ που ερευνώ το πεδίο, εσείς που γράφετε αυτό το ρεπορτάζ». Ο Γρηγόρης Λάζος είναι καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πάντειο. Εδώ και δεκαετίες επίμονα και παθιασμένα μελετά ένα φαινόμενο τόσο άβολο για όλους μας, που τον περισσότερο χρόνο προτιμάμε να στρέφουμε τα μάτια αλλού. Οπως ακριβώς κάνω κι εγώ, όταν ο Λάζος μού δίνει στοιχεία για την «ανθρώπινη κρεαταγορά της Αθήνας»: κατά μέσο όρο 6.500 πορνικές θέσεις όπου εκδίδονται 12.000 γυναίκες. Αλλες 6.500 εκδίδονται στην υπόλοιπη Ελλάδα.

«Δεν βγαίνουν όλες κάθε μέρα, όλη μέρα», μου εξηγεί ο καθηγητής, που -μαζί με την ερευνητική του ομάδα- σαρώνουν τις πιάτσες και συζητούν με πόρνες και πελάτες. «Από Πατήσια μέχρι Συγγρού εξαπλώνεται η πορνεία της εξαθλίωσης», λέει ο Λάζος. «Εχουμε φτάσει στο σημείο οι γυναίκες να εκδίδονται ακόμα και για μια τυρόπιτα. Οταν η άλλη έχει να φάει δυο μέρες, τι θα κάνει; Συνήθως το μεροκάματό τους είναι στα 15 ευρώ και, για να το βγάλουν, χρειάζεται να περάσουν από πάνω τους 6-8 πελάτες στο πεζοδρόμιο ή 20 στο μπορντέλο».

Στην Αθήνα σήμερα υπάρχουν περίπου 525 οίκοι ανοχής, εκ των οποίων νόμιμα λειτουργούν το πολύ 10. Μέχρι ώρας έχουν χαρτογραφηθεί 91 στούντιο στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου. Γυναίκες εκδίδονται και μέσω μικρών αγγελιών και σε ξενοδοχεία, ενώ ένας πολύ μικρός αριθμός κινείται μέσω Διαδικτύου. Υπάρχουν επίσης περίπου 700 πόρνες πολυτελείας. Ο κύριος όγκος των γυναικών δουλεύει στους δρόμους: πλατεία Κολιάτσου, Αμερικής, Βάθη, Κουμουνδούρου, Βουκουρεστίου, Πειραιώς. Τζίρος-ρεκόρ

«Η πιο μεγάλη μπίζνα είναι το μουνί», μου είχε πει παλιά ένας νταβατζής κι έχει δίκιο: 600 εκατ. ευρώ εκτιμάται ότι είναι ο ετήσιος τζίρος από την πορνεία στην Ελλάδα.

«Την περίοδο 1997–2000 η πορνική αγορά έπιασε τις κορυφαίες της τιμές και σε γυναίκες και σε τιμές», εξηγεί ο Λάζος. «Σταδιακά άρχισε να πέφτει όσο οι πελάτες έχαναν εισοδήματα κι αυξανόταν η χρήση πορνογραφικού υλικού μέσω Διαδικτύου. Το 2006-2008 έπεσε στα ελάχιστα: 6.000 πόρνες στην Αθήνα. Από το Καστελόριζο, που ο Παπανδρέου μάς ανακοίνωσε ότι μπαίνουμε στα μνημόνια, η πορνεία άρχισε να αυξάνεται μ’ έναν αργό, χλομό ρυθμό».

Ετσι, από τις 17.000 εκδιδόμενες το 2012 σήμερα βρισκόμαστε στις 18.500. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι πια οι μισές πόρνες είναι Ελληνίδες, ενώ κάποτε είχαν εξαφανιστεί από τον δρόμο, διαπιστώνουν οι ερευνητές. «Πολλές πια εκδίδονται περιστασιακά, κατά περίπτωση και σύμφωνα με την ανάγκη τους», λέει ο Λάζος. «Σήμερα το 35%-40% των εκδιδομένων στην Αθήνα -7.350 γυναίκες- είναι ντόπιες: περίπου 6.900 είναι κόρες μεταναστών που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα».

«Το καινούργιο φαινόμενο είναι νέα κορίτσια μετά την έξοδό τους από το κλαμπ να σου προσφέρουν ένα γρήγορο, με αντάλλαγμα την κούρσα», λέει ο Μ.Χ. Είναι ταξιτζής εδώ και 15 χρόνια και εξυπηρετεί κυρίως τουρίστες που θέλουν να γνωρίσουν τα ενδότερα της νυχτερινής Αθήνας. «Δεν είναι επαγγελματίες, είναι μικρά παιδιά που δεν θεωρούν και τόσο κακό να σου κάτσουν για τα 20 ευρώ που έχει η κούρσα».

Οι πόρνες κατά περίσταση που βγαίνουν στον δρόμο είναι γυναίκες που απέκτησαν κάποια επαφή με το δίκτυο και εκδίδονται περιστασιακά για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους.

«Δεν είναι εύκολο να εκδοθεί ο καθένας. Αν εσύ αύριο το πρωί το αποφασίσεις, θα είσαι σαν αγγούρι στο πεζοδρόμιο», λέει ο Λάζος. «Η πορνεία έχει τεχνική, κάποιος πρέπει να σε διδάξει: πώς επιδεικνύεις το σώμα σου, πώς μιλάς στον πελάτη, τι κάνεις για να ολοκληρώσει πιο γρήγορα. Είναι μια ολόκληρη διαδικασία εκπαίδευσης και, κυριότατα, μια διαδικασία ταπείνωσης. Η αποδοτική πόρνη πρέπει να έχει ισοπεδωθεί σαν άνθρωπος».

Το προφίλ των εκδιδόμενων
Η «αποδοτική πόρνη» είναι μια γυναίκα που, όταν ξεκίνησε, είχε όνειρα: πίστευε ότι θα βγάλει χρήματα εύκολα, γρήγορα και -κυρίως- προσωρινά. Και φυσικά, κανείς δεν της εξήγησε πως στην πραγματικότητα θα της μένουν στο χέρι 2,5 ευρώ ανά πελάτη.

Μετά από ένα χρόνο δουλειάς έχει πια ψυχικά ισοπεδωθεί. Ετσι, το ερώτημα αν τα ναρκωτικά οδηγούν στην πορνεία ή η πορνεία στα ναρκωτικά είναι για τους ερευνητές το αυγό του Κολόμβου.

«Δεν αναφερόμαστε μόνο στην πρέζα», λέει ο Λάζος. «Οι ηρωινομανείς έχουν μικρή διάρκεια ζωής στις πιάτσες, καταρρέουν πολύ γρήγορα. Αναφερόμαστε στα λεγόμενα μαλακά ναρκωτικά. Οι γυναίκες τα έχουν ανάγκη για να αντέχουν αυτά που κάνουν».

Κι «αυτά που κάνουν» οι πόρνες σήμερα μπορούν να φτάσουν πολύ μακρύτερα από εκεί που φαντάζεστε: η αγορά διαθέτει ανήλικες, γυναίκες που πηγαίνουν με ένα ολόκληρο τσούρμο ανδρών ταυτόχρονα, άλλες που υφίστανται gaping (να μπαίνουν δηλαδή στο σώμα τους από τεράστια μπουκάλια μέχρι μίξερ χειρός), άλλες που ο πελάτης τις χέζει ή τις κατουράει.

Ισως η πιο τρομακτική από τις καινούργιες τάσεις είναι η κτηνοβασία: δυο φορές τον χρόνο, όταν τα σκυλιά του πελάτη είναι ξαναμμένα, νοικιάζει κορίτσια για να κάτσουν στα ντόμπερμαν ή τα λυκόσκυλα. Για όλα αυτά τα παράξενα γούστα οι τιμές ξεκινούν από τα 500 ευρώ.

Για όλα τα βαλάντια

Ομως η αγορά απευθύνεται σε κάθε εισόδημα: ακόμα και με 5 ευρώ μπορεί κάποιος να πάει με μια κοπέλα στον δρόμο για 15 λεπτά, μετά τα μεσάνυχτα, όταν οι νταβατζήδες αποσύρουν τα «καλά χαρτιά» και ρίχνουν στον δρόμο τις «δεύτερες επιλογές». Συνήθως οι τιμές κινούνται στα 20 ευρώ.

Στα μπορντέλα οι τιμές ανεβαίνουν κι ο χρόνος χρήσης της κοπέλας μειώνεται: ο πελάτης πληρώνει 30 ευρώ για τρία λεπτά. Στα στούντιο ο χρόνος είναι μεγαλύτερος: για 50-100 ευρώ ο πελάτης (ή το ζευγάρι) μπορεί να έχει την κοπέλα για μια ώρα. Οταν αναφερόμαστε σε πόρνες πολυτελείας, οι τιμές ανεβαίνουν ιλιγγιωδώς: για να συνοδεύσει απλώς τον πελάτη σε κοινωνική έξοδο η πόρνη θα χρεώσει 100–200 ευρώ και για να κάνει σεξ μαζί του 500.

Το προφίλ των πελατών

Ποιος είναι όμως ο πελάτης; Ο παππούς μου, ο σύζυγός σου, ο αδερφός της. Την αγορά της Αθήνας συντηρούν περίπου 550.000 άντρες: άνθρωποι της διπλανής πόρτας, υπεράνω πάσης υποψίας, ανύπαντροι, παντρεμένοι, σε σχέση, όλων των ηλικιών, ντόπιοι και μετανάστες. Η μόνη προϋπόθεση, το σταθερό εισόδημα που τους επιτρέπει να αγοράζουν σεξ –εξ ου και οι άνεργοι εμφανίζονται ως ελάχιστο ποσοστό στις έρευνες.

Αποκαλυπτικά για το προφίλ του πελάτη είναι τα στοιχεία που παρουσίασε την περασμένη Τετάρτη η δικαστική ψυχολόγος Μαρία Μουδάτσου, επιστημονική υπεύθυνη της έρευνας της PRAKSIS για την πορνεία και το τράφικινγκ.

Η έρευνα διεξήχθη επί έξι μήνες σε επτά πόλεις και συμμετείχαν με συνεντεύξεις τους 70 εκδιδόμενες και 30 πελάτες.

Οι 29 άντρες είναι Ελληνες και μορφωμένοι (αρκετοί με ανώτατη εκπαίδευση). Η συντριπτική πλειονότητα είναι 26-35 ετών. Είναι κυρίως ιδιωτικοί υπάλληλοι και ελεύθεροι επαγγελματίες με ετήσια εισοδήματα από 5.000 έως 15.000 ευρώ. Επτά δηλώνουν ανύπαντροι, επτά παντρεμένοι, πέντε σε σταθερή σχέση.

Συνευρίσκονται με πόρνες από δύο μέχρι τέσσερις φορές τον μήνα και τις επιλέγουν με κριτήριο την ηλικία κι όχι τη χώρα προέλευσης.

Είκοσι έξι στους 30 δηλώνουν ότι ξέρουν τι είναι το τράφικινγκ, 29 στους 30 ξέρουν τι είναι σεξουαλική εκμετάλλευση και σχεδόν όλοι δηλώνουν ότι δεν θα ήθελαν να συνευρεθούν με γυναίκα που να εξαναγκάζεται στην πορνεία.

Τράφικινγκ

Τα τελευταία χρόνια οι πόρνες διαχωρίζονται από την Πολιτεία και τους ερευνητές σε θύματα τράφικινγκ και μη. Τράφικινγκ είναι το εμπόριο ανθρώπων και, για να χαρακτηριστεί κάποιος θύμα, πρέπει να πληροί συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, άλλοι ερευνητές, όπως ο Λάζος, αμφισβητούν τον διαχωρισμό: «Δεν υπάρχουν ελεύθερες πόρνες, όπως και η πορνεία δεν είναι ελεύθερη επαγγελματική επιλογή. Καμία γυναίκα δεν μπορεί να σταθεί στο πεζοδρόμιο, αν δεν έχει νταβατζή ή αγαπητικό. Δεν έχει καμία σημασία αν είναι θύματα εμπορίας ή όχι. Εχουμε υπολογίσει πως σε κάθε νταβατζή αντιστοιχούν 3,5 πόρνες και σε κάθε αγαπητικό 1-2. Υπάρχουν και σωματέμποροι που ελέγχουν μέχρι 200 γυναίκες».

Παρ’ όλο που η επισήμανση του Λάζου είναι καίρια, έχει σημασία να δούμε τα στοιχεία που διαθέτουμε για το τράφικινγκ: Σε 25,7 δισ. δολάρια υπολογίζεται διεθνώς ο ετήσιος τζίρος, ενώ στην Ευρώπη τα κέρδη αγγίζουν τα 3 δισ. ευρώ.

Στην Ελλάδα κάποιοι ερευνητές ανεβάζουν τα θύματα ακόμα και στον αστρονομικό αριθμό των 20.000 γυναικών.

«Είναι η δεύτερη πιο επικερδής επιχείρηση στον κόσμο», τονίζει ο εκπρόσωπος της ΜΚΟ «Α21», Αρης Καρδασιλάρης: «Η επιχείρηση λειτουργεί υπό ιδανικές συνθήκες επιχειρηματικότητας: έχει μεγάλα κέρδη και ατιμωρησία, άρα μικρό ρίσκο».

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Εθνη, οι γυναίκες και τα παιδιά αποτελούν την πλειονότητα των διακινούμενων ατόμων, γιατί είναι το πλέον ευάλωτο τμήμα οποιουδήποτε πληθυσμού. Στην Ελλάδα, το διεθνικό τράφικινγκ συνδέεται κυρίως με τη διακίνηση και εξαναγκαστική εκπόρνευση αλλοδαπών γυναικών.

«Η πορνεία, δυστυχώς, για την πλειοψηφία της κοινωνίας δεν θεωρείται βία», τόνισε στη σχετική ημερίδα που διοργάνωσε η Γενική Γραμματεία Ισότητας η επικεφαλής της, Φωτεινή Κούβελα.

«Υποτίθεται πως οι γυναίκες είναι ελεύθερες να μετατρέπουν σε αντικείμενο το σώμα τους». «Δεν υπάρχει πιο ανήθικο ιδεολόγημα από τη θεωρία της ελεύθερης επιλογής», είπε ο αναπληρωτής υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Νίκος Χουντής.

«Αποκρύπτει την ταξικότητα, τη φυλετικότητα και την πιο ακραία μορφή και σχέση ανισότητας. Στόχος της νέας ελληνικής κυβέρνησης είναι η Ελλάδα να συγκαταλέγεται πλέον μεταξύ των πρωταγωνιστών στη διεθνή εκστρατεία για την αντιμετώπιση των σύγχρονων μορφών δουλείας και να αξιοποιούμε τη νέα καινοτόμα ευρωπαϊκή νομοθεσία. Αυτός ο αγώνας πηγαίνει ταυτόχρονα με την ανατροπή των οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών που παράγουν την οικονομική εξαθλίωση, εκ των πηγών αυτού του φαινομένου», υπογράμμισε.

ρηγόρης Λάζος, καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πάντειο, που -μαζί με την ερευνητική του ομάδα- σαρώνει τις πιάτσες και συζητά με πόρνες και πελάτες:

■ «Ολοι κερδίζουν από την πορνεία: ο σωματέμπορας, ο πελάτης, οι ΜΚΟ που ασχολούνται με τα θύματα, οι ειδικοί που μιλάνε σήμερα στην ημερίδα, εγώ που ερευνώ το πεδίο, εσείς που γράφετε αυτό το ρεπορτάζ»

■ «Από Πατήσια μέχρι Συγγρού εξαπλώνεται η πορνεία της εξαθλίωσης. [...] Εχουμε φτάσει στο σημείο οι γυναίκες να εκδίδονται ακόμα και για μια τυρόπιτα. Οταν η άλλη έχει να φάει δυο μέρες, τι θα κάνει;»

■ «Πολλές πια εκδίδονται περιστασιακά, κατά περίπτωση και σύμφωνα με την ανάγκη τους. [...] Σήμερα το 35%-40% των εκδιδομένων στην Αθήνα (7.350 γυναίκες) είναι ντόπιες: περίπου 6.900 είναι κόρες μεταναστών που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα»

■ «Δεν είναι εύκολο να εκδοθεί ο καθένας. Αν εσύ αύριο το πρωί το αποφασίσεις, θα είσαι σαν αγγούρι στο πεζοδρόμιο. [...] Η πορνεία έχει τεχνική, κάποιος πρέπει να σε διδάξει: πώς επιδεικνύεις το σώμα σου, πώς μιλάς στον πελάτη, τι κάνεις για να ολοκληρώσει πιο γρήγορα. Είναι μια ολόκληρη διαδικασία εκπαίδευσης και, κυριότατα, μια διαδικασία ταπείνωσης. Η αποδοτική πόρνη πρέπει να έχει ισοπεδωθεί σαν άνθρωπος»

■ «Δεν υπάρχουν ελεύθερες πόρνες, όπως και η πορνεία δεν είναι ελεύθερη επαγγελματική επιλογή. Καμία γυναίκα δεν μπορεί να σταθεί στο πεζοδρόμιο, αν δεν έχει νταβατζή ή αγαπητικό. Δεν έχει καμία σημασία αν είναι θύματα εμπορίας ή όχι»

Η γλώσσα των αριθμών για την «ανθρώπινη κρεαταγορά της Αθήνας»:

■ Κατά μέσο όρο 6.500 πορνικές θέσεις όπου εκδίδονται 12.000 γυναίκες. Αλλες 6.500 εκδίδονται στην υπόλοιπη Ελλάδα.

■ Στην Αθήνα σήμερα υπάρχουν περίπου 525 οίκοι ανοχής, εκ των οποίων νόμιμα λειτουργούν το πολύ 10. Μέχρι ώρας έχουν χαρτογραφηθεί 91 στούντιο στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου.

■ Γυναίκες εκδίδονται και μέσω μικρών αγγελιών και σε ξενοδοχεία, ενώ ένας πολύ μικρός αριθμός κινείται μέσω Διαδικτύου.

■ Υπάρχουν επίσης περίπου 700 πόρνες πολυτελείας. Ο κύριος όγκος των γυναικών δουλεύει στους δρόμους: πλατεία Κολιάτσου, Αμερικής, Βάθη, Κουμουνδούρου, Βουκουρεστίου, Πειραιώς.

■ Από τις 17.000 εκδιδόμενες το 2012, σήμερα βρισκόμαστε στις 18.500.

Δράστες και θύματα στο εμπόριο ανθρώπων

Στοιχεία ΕΛ.ΑΣ.

Από τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας για τα έτη 2013, 2014 και τις αρχές του 2015 προκύπτει ότι τα θύματα τράφικινγκ προέρχονται κυρίως από το Μπανγκλαντές, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.

Οι ανήλικοι 16-18 ετών κατάγονται κυρίως από τη Ρουμανία, την Αλβανία και το Μπανγκλαντές. Οι δράστες είναι κυρίως Ελληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί και Ρουμάνοι.

Το 2010 καταγράφηκαν 62 υποθέσεις, 35 το 2011, 46 το 2012, 37 το 2013 και 36 υποθέσεις το 2014.

Η ένταση του φαινομένου δείχνει να μειώνεται. Ο εγκληματολόγος και αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης, Γ. Πανούσης, το αποδίδει σε μείωση της ζήτησης λόγω ευαισθητοποίησης και οικονομικής κρίσης, στην αποδόμηση των εγκληματικών οργανώσεων, αλλά και στο ότι εξελίσσεται ο τρόπος δράσης των κυκλωμάτων.

Ο αναπληρωτής υπουργός εκτίμησε ότι οι κατάλληλοι νόμοι υπάρχουν, ωστόσο «αυτό που είναι δύσκολο να διαχειριστείς νομικά και θεσμικά είναι μια αλλαγή του πολιτισμού των ανθρωπίνων σχέσεων σε θέματα όπως ο σεξοτουρισμός, η παιδεραστία, η αιμομιξία. Χρειάζεται να γίνει δουλειά στα σχολεία, τις πλατείες, τα πανεπιστήμια και τους δήμους».

23.4.16

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ - Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ 25/4/16 και ώρα 19:30 στον ΠΕΙΡΑΪΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

Στη συζήτηση μετέχουν και παρεμβαίνουν: Ø ο Αντιπεριφερειάρχης Πειραιά

Ø ο Δήμαρχος Πειραιά

Ø οι Δήμαρχοι Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Περάματος, Νίκαιας-Αγ. Ι. Ρέντη, Κορυδαλλού

Ø ο εκπρόσωπος Τύπου του Συντονιστικού Οργάνου Διαχείρισης Προσφυγικής Κρίσης

Ø τα Επιμελητήρια Πειραιά - ΕΒΕΠ, Βιοτεχνικό, Επαγγελματικό

Ø ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά

Ø ο Ιατρικός Σύλλογος Πειραιά

Ø ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά

Ø η Παμπειραϊκή Πρωτοβουλία Υποστήριξης Προσφύγων & Μεταναστών

Ø το Κοινωνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες «Καλώς τους»

Ø το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά

Ø το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Πειραιά

Ø το Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων

Ø η Συριακή και Αφγανική εθνική Κοινότητα

Η παρουσία σας θα μας δώσει ιδιαίτερη χαρά!

13.4.16

Hot Doc: Σκοτεινές υποθέσεις στο Ηλεκτρονικό Έγκλημα - Έφτιαχναν παιδεραστές και γίνονταν ήρωες;

Όταν τον Φεβρουάριο του 2016 ο υποστράτηγος Μανώλης Σφακιανάκης μετατέθηκε αφήνοντας τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (ΔΗΕ), στην πολιτική σκηνή, στα media, αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ξέσπασε «πόλεμος».
Ο Σφακιανάκης είχε το προφίλ του κυνηγού των παιδεραστών και του ανθρώπου που αποτρέπει αυτοκτονίες, ήταν έτσι λογικό η μετακίνησή του να προκαλέσει εντύπωση. Κι όμως, πίσω από τις επιτυχίες της ΔΗΕ κρύβεται μια σειρά σκοτεινών υποθέσεων, στις οποίες ο Μανώλης Σφακιανάκης εμφανίζεται να έχει ουσιαστικό ρόλο. Πρόκειται για οκτώ υποθέσεις τα στοιχεία των οποίων καταγράφουμε ένα προς ένα.

Διαβάστε στο Hot Doc που κυκλοφορεί, στοιχεία που εμφανίζουν τη Δίωξη όχι μόνο να παραπέμπει ανθρώπους που τελικά αθωώνονται, αλλά ακόμη και να κατασκευάσει στοιχεία που δεν είναι αληθή.

Αποκαλύπτουμε, πώς έβαλαν αθώο στη φυλακή ως παιδόφιλο με ψεύτικα στοιχεία και πώς μετέτρεψαν σε παιδόφιλο, πολίτη που κατήγγειλε αστυνομικούς ως μαστροπούς.

Διαβάστε επίσης, πώς κατασκευάστηκε το προφίλ του λαοφιλούς αξιωματικού που απέτρεπε τις αυτοκτονίες, σε μια Ελλάδα που εμφανίζεται από τα στατιστικά της Δίωξης ως χώρα που πέφτει από τα παράθυρα, παρότι τα επίσημα στοιχεία την εμφανίζουν στις τελευταίες θέσεις και με ποιον τρόπο ο Μανώλης Σφακιανάκης ερμήνευε τον νόμο κατά το δοκούν και ζητούσε από τη Google να αποκαλύψει τα στοιχεία διαφόρων bloggers όταν σε άλλες περιπτώσεις έκανε τα στραβά μάτια.

Διαβάστε ακόμη πώς συνδέεται ο Μανώλης Σφακιανάκης με την υπόθεση της δολοφονίας του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια, για τη δράση του στην υπόθεση του περιβόητου «Γέροντα Παστίτσιου» και για τους τρόπους με τους οποίους η υπηρεσία της οποίας προΐστατο μεθόδευσε τη σύλληψη δημοσιογράφου, καλώντας τη δήθεν να καταθέσει ως μάρτυρας για υπόθεση την οποία είχε αποκαλύψει.

1.4.16

θα μας πάρει στον λαιμό του ο παλαβός...

Σε ένα ποδοσφαιρικό τοπίο και γίγνεσθαι όπου οι δικογραφίες στα ποδοσφαιρικά μπλέκουν με αυτές των ναρκόπλοιων με τόνους ηρωίνης και πολλά άλλα....
efsyn.gr Συντάκτης: Τάσος Τσατάλης

Το κεφάλι του Σταύρου Κοντονή, πάνω στο σώμα του δικτάτορα της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν, ήταν το... εμπνευσμένο πρωτοσέλιδο αθλητικής εφημερίδας –μη «οπαδικής» μάλιστα...- σήμερα, με τον τίτλο «ΚΟ – ΝΤΟ – ΝΗ». «Ο Υφυπουργός προκαλεί την παγκόσμια απομόνωση του ποδοσφαίρου μας», ο συνοδευτικός υπότιτλος.

Μάταια ψάχνει κανείς να βρει κανείς κάποια αναφορά σε ενδεχόμενες, σε ενδεχόμενες βρε αδερφέ, ευθύνες της ΕΠΟ για τη σημερινή κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου και για την πιθανότητα αποκλεισμού των ομάδων από τις διεθνείς διοργανώσεις.

Όχι. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο όλα πήγαιναν τέλεια, μέχρι που εμφανίστηκε ένας τρελός, ονόματι Κοντονής που θέλει να το διαλύσει.

Αυτός ο τρελός λοιπόν –άκουσον, άκουσον...- φαίνεται να ενοχλείται από το γεγονός πως αυτή τη στιγμή στην ΕΠΟ «αποφασίζουν και διατάσσουν» καμιά ντουζίνα ποινικά διωκόμενοι ακόμη και για κακουργηματικού τύπου υποθέσεις.

Αυτός ο τρελός –άκουσον, άκουσον...- επίσης, φαίνεται να ενοχλείται από το γεγονός πως διαιτητής στον οποίο έχει επιβληθεί από τη Δικαιοσύνη ο περιοριστικός όρος απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, όχι μόνο παραμένει στους πίνακες, αλλά και καθαρά για λόγους πρόκλησης, ορίζεται σε κάθε αγωνιστική, είτε σαν πρώτος, είτε σαν τέταρτος. Για πάρτη του έχουν καταργηθεί οι νόρμες του συνηθισμένο rotation, των διαιτητών. Δεν είναι καν διεθνής. Αλλά είναι κάθε αγωνιστική στους ορισμούς. Γιατί; Για να δείξει η ΕΠΟ, πως δεν υπολογίζει κανέναν και τίποτα και πως το ελληνικό ποδόσφαιρο θα είναι όπως το θέλει αυτή. Και αν μας αρέσει.

Αυτός ο τρελός –άκουσον, άκουσον ξανά και ξανά...- εξέφρασε την απορία του, πως γίνεται Πλατινί και Μπλάτερ να αποπέμφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες με απόφαση της Επιτροπής Δεοντολογίας της FIFA, χωρίς ακόμη να έχει ασκηθεί καμιά δίωξη εναντίον τους, ενώ στην ΕΠΟ, που υποτίθεται πως είναι εναρμονισμένη με το καταστατικό και τις πρακτικές της παγκόσμιας ομοσπονδίας, έχουμε εφεύρει «το δημοκρατικό δικαίωμα» ποινικά διωκόμενων, να παραμένουν στις θέσεις τους. Δεν διανοούνται καν να κάνουν αυτοβούλως προσωρινά στην άκρη, μέχρι να τελεσιδικήσουν οι υποθέσεις που τους αφορούν, για λόγους μίνιμουμ ηθικής.

Αυτός ο τρελός –άκουσον, άκουσον και ξανά και ξανά...- βλέπει πως από πέρσι τέτοιο καιρό λειτουργεί και στην χώρα μας Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ, πλην όμως η διοίκηση των «ασκούντων το δημοκρατικό τους δικαίωμα» να παραμένουν στις θέσεις τους, ποινικά διωκόμενων παραγόντων, αποφάσισε πως αυτή η Επιτροπή θα εξετάζει υποθέσεις που χρονολογούνται από το 2015 και μετά!

Με αυτό τον μαγικό τρόπο, δεν μπορεί η Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ, να κάνει ότι η αντίστοιχη της FIFA με Μπλάτερ και Πλατινί, που αναγκάστηκαν σε αποχώρηση χωρίς να είναι καν ποινικά διωκόμενοι.

Οι ποινικά διωκόμενοι της ΕΠΟ βλέπετε, είναι ποινικά διωκόμενοι για υποθέσεις πριν από το 2015.

Όπως είπε ο ίδιος ο επικεφαλής της «τρόικας» που συνάντησε ο Κοντονής χθες, «αυτό σημαίνει πως μπορεί κάποιος που ήταν φυλακισμένος την δεκαετία πριν το 2015, να γίνει πρόεδρος της ΕΠΟ σήμερα». Και το χαρακτήρισε ο ίδιος «ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ». Όλα αυτά λοιπόν τα βλέπει μόνο ο ...τρελός Κοντονής και δεν συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Αυτά και άλλα πολλά ακόμη.

Και φαίνεται πως δεν τα βλέπουν και πολλοί συνάδελφοι του αθλητικού ρεπορτάζ δυστυχώς. Που υπερασπίζονται μαχητικά το δικαίωμα της ΕΠΟ να τα κάνει όλα αυτά χωρίς να την ενοχλεί κανένας. Το δικαίωμα της ΕΠΟ να έχει καταστεί η βασική αιτία για ένα ποδόσφαιρο χωρίς θεατές, πνιγμένο στη διαφθορά, με δυο τερατωδών διαστάσεων δικαστικές έρευνες να το σημαδεύουν την τελευταία πενταετία, με την ίδια στο επίκεντρο και των δύο.

Αυτό το δικαίωμα της ΕΠΟ, φαίνεται πως για κάποιους από μας, είναι πιο ιερό από το δικαίωμα του φιλάθλου να απολαμβάνει κάτι έστω παραπλήσιο αυτού που απολαμβάνουν οι φίλαθλοι στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης.

Σου λένε όμως... Και να διαλυθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο; Το δίλημμα είναι τελείως παραπλανητικό. Το ενδεχόμενο του περιβόητου «Grexit» αφορά πρώτιστα την ΕΠΟ. Είναι πρόβλημα βασικά της ΕΠΟ. Και είναι εσκεμμένη και παραπλανητική η προσπάθεια να παρουσιαστεί σαν η πιο σοβαρή πτυχή του, η δήθεν διάλυση του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Βασικό συστατικό αυτής της συντονισμένης προπαγανδιστικής προσπάθειας είναι να παρουσιαστεί πως ο Κοντονής δεν έχει κανένα πλάνο, πάει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα κλπ. Θα μας πάρει στον λαιμό του ο παλαβός, ένα πράγμ...

Προπαγάνδα που βάζει στην άκρη είτε συνειδητά είτε από ειλικρινή άγνοια, στοιχεία του ρεπορτάζ των τελευταίων ημερών, που αφορούν τις παρασκηνιακές επαφές γύρω από το θέμα και που τα αποτελέσματα τους θα τα δούμε τις επόμενες μέρες.

Στην πιο δύσκολη θέση από όλους όσους εμπλέκονται, πλέον βρίσκεται η ίδια η ΕΠΟ. Και όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να την κάνουν να... αναπνεύσει, η σκληρή πραγματικότητα που διαμορφώνεται για τον σημερινό μηχανισμό του Πάρκου Γουδή, δεν αλλάζει.