17.11.17

Παρασκευή 17 Νοέμβρη 17 κλειστά όλα τα σχολεία του Κορυδαλλού και της Αττικής


Με τα έντονα καιρικά φαινομένα ν ακτυπούν από χθες το βράδυ την Αττική και για την ασφάλεια των μαθητών, η Περιφερειάρχης Αττικής, σε συνεννόηση με το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας, αποφάσισε να παραμείνουν κλειστά την Παρασκευή 17.11.17 όλα τα σχολεία των Περιφερειακών Ενοτήτων της Περιφέρειας Αττικής, δηλαδή και του Κορυδαλλού.

 Τις σχετικές αποφάσεις διακοπής μαθημάτων σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες υπέγραψαν οι Αντιπεριφερειάρχες της Περιφέρειας Αττικής, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 186 του Ν. 3852/2010 και του άρθρου 4 του π.δ/τος 79/2017.

27.10.17

Επιτυχία ή ένα ακόμη φιάσκο στον Κορυδαλλό;;;

Από τη μία ΝΑΙ, υπάρχει μία ξεκάθαρη επιτυχία της ΕΛΑΣ που αφορά την υγεία πρώτα των πολιτών και κατά δεύτερο την Εθνική Οικονομία αλλά και την οικονομία των πολιτών πέρα της υγείας τους.

Όμως για μία ακόμη φορά βρισκόμαστε στην ίδια έδρα όπου ουσιαστικά η ίδια εταιρία "φτιάχνει μπόμπες" όπως παλαιότερα και τα διακεκριμένα αφεντικά της στην πλατεία Ελευθερίας με επιχειρήσεις και πολλά ακόμη... αλλά φυσικά και με εμπλοκή στον μαγικό κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου να κάνουν φτερά και να είναι άφαντα από τους Αστυνομικούς....

Υ.Γ. να κελάησε κάποιο πουλάκι;;;
 
Εξαρθρώθηκε εγκληματική ομάδα που δραστηριοποιούνταν στο λαθρεμπόριο οινοπνευματωδών ποτών τα οποία εισήγαγαν παράνομα από χώρες της Ε.Ε. καθώς και από τρίτες χώρες, στη συνέχεια τα διακινούσαν στην Ελληνική αγορά με πλαστές ετικέτες νόμιμων εισαγωγέων-διανομέων Συνελήφθησαν τρείς (3) ημεδαποί Αναζητούνται τρεις (3) ημεδαποί, μεταξύ των οποίων και οι δύο (2) ιδιοκτήτες της εταιρείας.

Κατασχέθηκαν -5.294- φιάλες οινοπνευματωδών ποτών, χιλιάδες πλαστές ετικέτες, εξοπλισμός παρασκευής – μίξης – εμφιάλωσης και τυποποίησης αλκοολούχων ποτών, επικόλλησης ετικετών καθώς και -93- κούτες με ενδύματα απομίμηση επώνυμων εταιρειών.

Επίσης στο χώρο βρέθηκε πλήθος μηχανημάτων ιατρικής χρήσης, η προέλευση των οποίων καθώς και η χρήση τους ερευνάται...

Η ζημιά των δικαιούχων εταιρειών υπερβαίνει τις -100.000- ευρώ, ενώ τα κέρδη του κυκλώματος εκτιμώνται σε πολλαπλάσια του παραπάνω ποσού.
Αναλυτθκά:

Εξαρθρώθηκε, από την Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Πειραιά, σε συνεργασία με το Τμήμα Προστασίας Περιουσιακών Δικαιωμάτων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής και τη συνδρομή αστυνομικών της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Δυτικής Αττικής και του Αστυνομικού Τμήματος Κορυδαλλού, εγκληματική ομάδα που δραστηριοποιούνταν στο λαθρεμπόριο οινοπνευματωδών ποτών, τα οποία εισήγαγαν παράνομα από χώρες της Ε.Ε. καθώς και από τρίτες χώρες και στη συνέχεια διακινούσαν στην εγχώρια αγορά με πλαστές ετικέτες νόμιμων εισαγωγέων-διανομέων.

Συνελήφθησαν στις 19-10-2017 στον Κορυδαλλό, τρείς (3) ημεδαποί, μέλη της ομάδας, ηλικίας 45, 45 και 55 ετών. Αναζητούνται τρεις (3) επιπλέον ημεδαποί, ένας 66χρονος καθώς και οι δύο (2) ιδιοκτήτες της εταιρείας, ηλικίας 30 και 34 ετών.

Σε βάρος τους, σχηματίσθηκε δικογραφία για τα αδικήματα της σύστασης συμμορίας, της πλαστογραφίας, της απάτης και της αποδοχής και διάθεσης προϊόντων εγκλήματος καθώς και για παράβαση των νόμων περί τελωνειακού κώδικα, περί αλκοολούχων ποτών, περί σημάτων, περί αθέμιτου ανταγωνισμού, περί παραεμπορίου και περί πρόληψης και καταστολής νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες.

Ειδικότερα, έπειτα από έλεγχο που πραγματοποιήθηκε στην έδρα της εταιρείας στον Κορυδαλλό, με τη συμμετοχή κλιμακίων υπαλλήλων της Ελεγκτικής Υπηρεσίας Τελωνείων Αττικής και της Χημικής Υπηρεσίας Πειραιά, βρέθηκαν στους υπόγειους αποθηκευτικούς χώρους, μεγάλος αριθμός φιαλών οινοπνευματωδών ποτών, θερμικά πιστόλια, ειδικές ξύστρες, μπουκάλια αλκοολούχων λοσιόν για φαρμακευτική χρήση, σταγονομετρητές, καθώς και μία σακούλα που περιείχε αφαιρεθείσες ετικέτες και ταινίες ασφαλείας από τα παρανόμως εισαγόμενα οινοπνευματώδη ποτά.

Επίσης στο χώρο βρέθηκαν αναποδογυρισμένες φιάλες ποτών σε ποτήρια γεμάτα με υγρό, προκειμένου να αποκολληθεί η ταινία ασφαλείας από το καπάκι της φιάλης, Βουλγαρικής προέλευσης.

Περαιτέρω, μετέβη στο χώρο εκπρόσωπος των εταιρειών των αλκοολούχων ποτών, ο οποίος διαπίστωσε την πλαστότητα – παραποίηση των εμπορικών σημάτων των προϊόντων. Κλιμάκιο επίσης ελεγκτών του Ι.Κ.Α. διενήργησε έλεγχο για να διαπιστωθεί εάν στην εταιρεία απασχολούντο ανασφάλιστοι εργαζόμενοι.

Όπως προέκυψε από την περαιτέρω έρευνα, οι κατηγορούμενοι εισήγαγαν παράνομα φιάλες αλκοολούχων ποτών από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και από τρίτες Χώρες, από τις οποίες αποκολλούσαν τις ταινίες ασφαλείας και τις ετικέτες εισαγωγέων- διανομέων των αντίστοιχων χωρών και στη θέση αυτών επικολλούσαν πλαστές ετικέτες εισαγωγέων- διανομέων της Χώρας μας. Στη συνέχεια οι φιάλες αυτές διατίθεντο στην εγχώρια αγορά.

Η ζημιά των δικαιούχων εταιρειών υπερβαίνει τις -100.000- ευρώ, ενώ τα κέρδη του κυκλώματος εκτιμώνται σε πολλαπλάσια του παραπάνω ποσού

Από τις έρευνες στην έδρα της εταιρείας καθώς και στην αποθήκη της στην Μαγούλα, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν:

-5.294- φιάλες οινοπνευματωδών ποτών διαφόρων ετικετών
Εξοπλισμός παρασκευής- μίξης και εμφιάλωσης αλκοολούχων ποτών
Χιλιάδες πλαστές ετικέτες
-30- ρολά με αυτοκόλλητα
-93- κούτες με ενδύματα, απομίμηση επώνυμων εταιρειών
Σημειώσεις πελατών και άλλα έγγραφα.
Επίσης στο χώρο βρέθηκε πλήθος μηχανημάτων ιατρικής χρήσης, η προέλευση των οποίων καθώς και η χρήση τους ερευνάται.

Οι συλληφθέντες, οδηγήθηκαν στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά, ο οποίος τους παρέπεμψε για κύρια ανάκριση στον Ανακριτή, όπου μετά την απολογία τους εκδόθηκαν σε βάρος τους εντάλματα προσωρινής κράτησης.

11.10.17

Στον Κορυδαλλό o "Πάτερ Κλεομένης"

Στον Κορυδαλλό ο "πάτερ Κλεομένης", είναι ένας ο μοναχικός παλιοημερολογίτης ιερέας που εδώ και καιρό διαμένει στη κορυφή του όρος Αιγάλεω στο εκκλησάκι-μαντρί του προφήτη Ηλία, φιλοξενούμενος από οικογένεια γνωστών ποινικών. Συγκεκριμένα στη θέση Πυροβολεία στο Σχιστό.

Ο ΠαπαViral τελευταία έχει γίνει διάσημος καθώς πέρα από τον προσωπικό οπερατέρ που διαθέτει, καθώς και το στούντιο επεξεργασίας βίντεο που υποστηρίζει κάθε του κίνηση,  ανεβαίνει συνεχώς τον Γολγοθά του για να ανέβουν τα κλικ στα κανάλια που τον φιλοξενούν και το μίσος πάνω από το Λεκανοπέδιο Αττικής και χώρα...

Η δράση του,  περιλαμβάνει τον αντισημιτισμό, την ισλαμοφοβία, το τραμπουκισμό (φυσικά και κατοίκων του Κορυδαλλού), το μίσος για οτιδήποτε ηλεκτρονικό, τις τράπεζες, τα παιδιά των Αστυνομικών κ.α......VICE - Συνέντευξη με τον ΠαπαViral Κλεομένη

Ο ΠαπαViral "πάτερ Κλεομένης" έχει πλέον ξεφύγει κανονικά από τα τα όποια όρια μιας γραφικής περσόνας στο YouTube έχει ακουμπήσει ποινικούς και υπόκοσμο και δείχνει να έχει περάσει σε διατεταγμένη αποστολή στη ζώνη του προκλητικού που εξασκεί βία για τις φασιστικές τους θέσεις.

Ευτυχώς βέβαια που υπάρχουν και "ιεραπόστολοι" ως ο  Δημήτριος Θεσσαλονίκης που έρχεται στο νεοεποχίτικο ναό του feeders.gr για να κάνει ομολογία πίστεως. Υ.Γ. πόσοι "μοναχοί" και "μοναχές" έχουν περάσει από το συγκεκριμένο ναό και που βρίσκονται σήμερα;;;

3.10.17

"Κυριακές χωρίς μεσάζοντες", Κορυδαλλός 8 Οκτωβρίου 2017

Συνεχίζονται για 7η χρονιά οι «Κυριακές χωρίς μεσάζοντες» από τον Δήμο Κορυδαλλού Η δράση ξεκινά και πάλι αυτή την Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017 και θα πραγματοποιείται κάθε 3 εβδομάδες.

15.9.17

Αλαφούζος: Μια παγκόσμια οικολογική βόμβα

Δεκέμβριος 2002: Στο κέντρο επιχειρήσεων του πολεμικού ναυτικού της Γαλλίας επικρατεί ένταση. Οι οδηγίες που είχαν λάβει, από το Μέγαρο των Ηλυσίων, ήταν σαφείς: Θα αποτρέψετε, πάση θυσία, την είσοδο δεξαμενόπλοιων μονού τοιχώματος στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Γαλλίας. Προκειμένου μάλιστα να διαλύσει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με τις προθέσεις του, ο τότε πρόεδρος Ζακ Σιράκ, είχε δηλώσει δημοσίως ότι δεν θα ανεχθεί εφοπλιστές με «σαπάκια» να συμπεριφέρονται σαν «γκάγκστερ» στις ακτές της Γαλλίας.

Το τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Γάλλος πρόεδρος έγινε σαφές την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου όταν το δεξαμενόπλοιο Ενάλιος Τιτάν, ιδιοκτησίας της Ermis Maritime της οικογένειας Αλαφούζου, επιχείρησε να εισέλθει στη Γαλλική ΑΟΖ. Η φρεγάτα Germinal έλαβε εντολές να ανακόψει την πορεία του ενώ ο κυβερνήτης του δεξαμενόπλοιου έλαβε ένα Telex που τον ενημέρωνε ότι το σκάφος του «ενδέχεται να αποτελεί απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον και τις ακτές της χώρας» και έπρεπε να εγκαταλείψει άμεσα την περιοχή. «Σε περίπτωση άρνησης εφαρμογής της εντολής η ευθύνη για ό,τι συμβεί βαρύνει αποκλειστικά εσάς» κατέληγε το τέλεξ. Λίγες ώρες αργότερα ένα ελικόπτερο αποβίβαζε στο κατάστρωμα του πλοίου ομάδα Γάλλων εμπειρογνωμόνων που συνοδεύονταν από ένστολους του πολεμικού ναυτικού.

Τα επόμενα 24ωρα είχα την ευκαιρία να ζήσω ως αυτήκοος μάρτυρας μια από τις πιο κωμικοτραγικές ιστορίες στη σύγχρονη ιστορία των Μέσων Ενημέρωσης. Η είδηση είχε αρχίσει να κάνει το γύρο του κόσμου μέσα από τηλεγραφήματα του Reuters και του γαλλικού πρακτορείου ειδήσεων. Στην Ελλάδα όμως – όπως συμβαίνει κάθε φορά που απειλούνται τα συμφέροντα κάποιου μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης – επικρατούσε άκρα του τάφου σιωπή. Κανένα κανάλι και κανένας ραδιοφωνικός σταθμός δεν τολμούσαν να αναφέρουν ότι το δεξαμενόπλοιο, που η Γαλλία αντιμετώπιζε σαν οικολογική βόμβα, ήταν συμφερόντων της οικογένειας Αλαφούζου. Το πρόβλημα ήταν ότι ο ίδιος ο Γιάννης Αλαφούζος είχε ξεχάσει ανοιχτή μια μπουκαπόρτα στα στεγανά της ενημέρωσης…

Το πρωί της 4ης Δεκεμβρίου 2002, χτυπά το τηλέφωνο στην κεντρική αίθουσα σύνταξης της Ελληνικής Υπηρεσίας του BBC στο Λονδίνο. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής βρίσκεται το δεξί χέρι του Αλαφούζου, Γιάννης Σπανολιός, ο οποίος με τη μειλίχια φωνή του ζητά από τους συντάκτες εάν θα είχαν την ευγενή καλοσύνη να «κατεβάσουν» την είδηση για την περιπέτεια του «Ενάλιος Τιτάν» στις γαλλικές ακτές. Τι είχε συμβεί; Το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ, που αναμετάδιδε το πρόγραμμα του BBC, ήταν το μόνο μέσο ενημέρωσης που μετέδωσε την είδηση, τη στιγμή που το σύνολο των βαρόνων της ελληνικής ενημέρωσης έκαναν πλάτες στην οικογένεια Αλαφούζου αποκρύπτοντας κάθε πληροφορία ! Προς τι όμως η επιθετικότητα του Ζακ Σιράκ και τα τέλεξ του πολεμικού ναυτικού που θύμιζαν τελεσίγραφα σε καιρό πολέμου; Καταρχήν ο Γάλλος πρόεδρος δεν ήταν ο μόνος που κινητοποίησε τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του απέναντι σε αυτό που ο ίδιος χαρακτήριζε «σαπάκια» των εφοπλιστών «γκάγκστερ». Λίγο μετά την περιπέτειά του στην γαλλική ΑΟΖ, το Ενάλιος Τιτάν βρέθηκε αντιμέτωπο και με την ισπανική φρεγάτα Baleares, η οποία επίσης απέπλευσε για να αποτρέψει την είσοδο του πλοίου στην ΑΟΖ της Ισπανίας.

Η Ευρώπη ζούσε στον απόηχο της γιγαντιαίας οικολογικής καταστροφής που είχε προκαλέσει το – ελληνικών συμφερόντων – δεξαμενόπλοιο μονού τοιχώματος Prestige στις ακτές της Ισπανίας, της Γαλλίας και της Πορτογαλίας. Τουλάχιστον 76.000 κυβικά μέτρα πετρελαίου είχαν απελευθερωθεί στη θάλασσα καταστρέφοντας το ευαίσθητο περιβάλλον στις ακτές της Γαλικίας και εξολοθρεύοντας δεκάδες σπάνια είδη πτηνών αλλά ακόμη και καρχαρίες που ζούσαν γύρω από κοραλλιογενείς υφάλους.

Η κοινή γνώμη ήταν εξοργισμένη και τα «σαπάκια» των Ελλήνων εφοπλιστών, οι οποίοι εκείνη την περίοδο είχαν υπό τον έλεγχό τους το 40% του εμπορικού στόλου της Ευρώπης, ήταν προφανώς ο πρώτος στόχος. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση – ο μόνιμος στυλοβάτης του εφοπλιστικού κεφαλαίου από τα χρόνια της χούντας– είχε αντίθετη άποψη. Χρησιμοποιώντας και την προεδρία της Ε.Ε η κυβέρνηση Σημίτη έδινε μάχες χαρακωμάτων για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να αποτρέψει την άμεση εφαρμογή της απαγόρευσης κυκλοφορίας πλοίων μονού τοιχώματος στη Μεσόγειο. Παραδόξως η πρώτη τροχιοδεικτική βολή ήρθε από τον Μανώλη Μπακόπουλο, ευρωβουλευτή του ΔΗΚΚΙ (του Δ. Τσοβόλα) ο οποίος με γραπτή ερώτηση του προς την Κομισιόν διαμαρτύρονταν για την «πρωτάκουστη», όπως την χαρακτήριζε κίνηση του Σιράκ να «εκφοβίσει» τον κυβερνήτη του πλοίου «παραβιάζοντας την κοινοτική νομοθεσία». Πιθανότατα το Ενάλιος Τιτάν ήταν απλώς το άτυχο πλοίο που δέχθηκε τη μήνη του Γάλλου προέδρου επειδή αμφισβήτησε πρώτο την απαγόρευση εισόδου στη Γαλλική ΑΟΖ. Παραφράζοντας όμως ένα παλιό ρητό θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ακόμη και αν ο Ζακ Σιράκ δεν ήξερε γιατί τιμωρεί τους Αλαφούζους… αυτοί ήξεραν.

Περίπου πέντε χρόνια νωρίτερα ένα άλλο δεξαμενόπλοιο μονού τοιχώματος της γνωστής οικογενείας είχε προκαλέσει μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές στη Βενεζουέλα και την ευρύτερη Λατινική Αμερική. Οι κάτοικοι και οι ψαράδες της λίμνης Μαρακαϊμπο χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα τον όρο «Μαύρη Πέμπτη» όταν μιλούν για την ανυπολόγιστη καταστροφή που έφερε στον τόπο τους το δεξαμενόπλοιο Νήσος Αμοργός στις 28 Φεβρουαρίου του 1997. Σε διάστημα μόλις δύο μηνών οι ψαράδες της περιοχής έχασαν το 50% των αλιευμάτων –ζημία τουλάχιστον 40 εκατομμυρίων δολαρίων που οδήγησε στην απόγνωση εκατοντάδες οικογένειες. Ο θρήνος έγινε οργή και λίγες εβδομάδες αργότερα αποτυπώθηκε σε μια από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες που έχει ζήσει η Βενεζουέλα τις τελευταίες δεκαετίες: Περίπου 1000 βάρκες με μαύρες σημαίες σχημάτισαν ένα ξύλινο τάπητα στην επιφάνεια της λίμνης. Καθώς η κυβέρνηση της Βενεζουέλας έστειλε πλοία του πολεμικού ναυτικού για να αποτρέψουν τη συγκέντρωση, οι κάτοικοι ονόμασαν εκείνη την ημέρα «δεύτερη μάχη της λίμνης Μαρακαϊμπο» – η πρώτη ήταν μια από τις μεγαλύτερες ναυμαχίες του πολέμου της ανεξαρτησίας το 1821.

Το πολεμικό ναυτικό της Βενεζουέλας όμως δεν ήταν ο μοναδικός κρατικός φορέας που ασχολήθηκε με την υπόθεση. Όπως εξηγούσε σε έκθεσή του ο Julio Cesar Centeno, πανεπιστημιακός και μετέπειτα σύμβουλος του ΟΗΕ σε ζητήματα περιβαλλοντικής πολιτικής, το ατύχημα του Νήσος Αμοργός «προσέλκυσε το ενδιαφέρον των μυστικών υπηρεσιών της Βενεζουέλας». Οι αρχές της χώρας προσπαθούσαν να διαπιστώσουν εάν ήταν τυχαίο ότι μόλις δέκα ημέρες μετά το δεξαμενόπλοιο του Αλαφούζου ένα άλλο πλοίο ελληνικών συμφερόντων, το Olympic Sponsor, εξόκειλε στην ίδια περιοχή. Την ίδια περίοδο ισχυρά ναυτιλιακά λόμπι στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο προσπαθούσαν να χαρακτηρίσουν την λίμνη Μαρακαϊμπο ως επικίνδυνη για τη ναυσιπλοΐα, προωθώντας έτσι άλλα ναυτιλιακά περάσματα. Οι μυστικές υπηρεσίες της Βενεζουέλας λοιπόν προσπαθούσαν να διαπιστώσουν πόσο φυσιολογικό είναι να πέφτει ένα πλοίο ελληνικών συμφερόντων κάθε εβδομάδα στο ίδιο σημείο. Οι σχετικές ανησυχίες, που κατέγραφε στην έρευνά του ο Julio Cesar Centeno, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ δημοσίως. Παρόλα αυτά το γεγονός ότι ο καπετάνιος του Νήσσος Αμοργός, Κωσταντίνος Σπυρόπουλος, έμεινε προφυλακισμένος για σχεδόν ένα χρόνο μετά το περιστατικό, είναι ενδεικτικό της τεράστιας σημασίας που έδωσαν οι αρχές της Βενεζουέλας στην υπόθεση.

Δεν χρειαζόταν βέβαια να καταφεύγει κανείς σε πιθανές ή λιγότερο πιθανές θεωρίες συνομωσίας για να καταλάβει ότι οι δραστηριότητες της οικογένειας Αλαφούζου αποτελούν απειλή για το περιβάλλον σε διάφορα μήκη και πλάτη της Γης. Το Νοέμβριο του 2000 ένα ακόμη δεξαμενόπλοιο μονού τοιχώματος άδειασε 13.500 βαρέλια αργού πετρελαίου στον Μισισιπή, σε σχετικά μικρή απόσταση από τη Νέα Ορλεάνη. Πρόκειται για το Westchester, με σημαία από τις Μπαχάμες το οποίο είχε μισθωθεί από την Ermis Maritime του Γιάννη Αλαφούζου. Οι αρχές αναγκάστηκαν να εκκενώσουν μια ζώνη περίπου τριάντα χιλιομέτρων στον Μισισιπή καθώς τα συνεργεία καθαρισμού έδιναν μάχη για να σώσουν πελεκάνους και άλλα ζώα που πνίγονταν στο βούρκο του αργού πετρελαίου. Όπως έγραφαν τότε οι Los Angeles Times το πετρέλαιο που χύθηκε στην περιοχή θα μπορούσε να γεμίσει τα δυο τρίτα μιας πισίνας ολυμπιακών διαστάσεων. Ο μόνος λόγος για τον οποίο η Νέα Ορλεάνη δεν θρήνησε μια κολοσσιαία περιβαλλοντική καταστροφή ήταν ότι ο βράχος στον οποίο χτύπησε το πλοίο λειτούργησε σαν πώμα εμποδίζοντας τα σχεδόν εκατομμύρια λίτρα αργού πετρελαίου να βγουν στην επιφάνεια.

Επειδή όμως, ακόμη και στον ασύδοτο χώρο του εφοπλιστικού κεφαλαίου, όποιος ρυπαίνει θα αναγκαστεί κάποια στιγμή να πληρώσει, η Βενεζουέλα επεφύλαξε μια δυσάρεστη έκπληξη στους Αλαφούζους. Ύστερα από 18 χρόνια δικαστικών περιπετειών, κατά τη διάρκεια των οποίων το Καράκας βρέθηκε αντιμέτωπο με τις ισχυρότερες ασφαλιστικές εταιρείες και τα μεγαλύτερα δικηγορικά γραφεία του κόσμου, το πρόστιμο για τα ρύπανση που προκάλεσε το Νήσος Αμοργός ορίστηκε στα 160 εκατομμύρια δολάρια. Παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα η είδηση έπαιξε ως επί το πλείστον από μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται στον… Ολυμπιακό ή άλλους γηπεδικούς αντιπάλους του Ι.Αλαφούζου, οι εφοπλιστές όλου του κόσμου ένιωσαν κρύο ιδρώτα στο άκουσμα της ποινής. «Πρόκειται για ένα από τα πιο κοστοβόρα και αμφιλεγόμενα περιστατικά στην ιστορία της ασφαλιστικής κάλυψης πλοίων» έγραφε πρόσφατα το έγκυρο εφοπλιστικό περιοδικό TradeWinds. Να σημειωθεί ότι η ολλανδική ασφαλιστική Gard που καλύπτει την υπόθεση αλλά και το IOPC, το διεθνές ταμείο αποζημιώσεων για πετρελαϊκή ρύπανση, έχουν ήδη καταβάλλει στη Βενεζουέλα 24 εκατομμύρια δολάρια, γεγονός που ανεβάζει το συνολικό κόστος στα 184 εκατομμύρια. Κάθε λίτρο πετρελαίου που έριξε στη λίμνη το πλοίο του Αλαφούζου στοίχισε 44 δολάρια – τιμή που διεκδικεί το ρεκόρ ακριβότερης ρύπανσης στην ιστορία. Ίσως βέβαια ο καλύτερος υπολογισμός θα ήταν να μάθουμε πόσες ακόμη δεντροφυτεύεις θα χρειαστούν οι επιχειρήσεις της οικογένειας Αλαφούζου για να καμουφλαριστεί με λίγο πράσινο το δυσώδες μαύρο πετρέλαιο.

Άρης ΧατζηστεφάνουUNFOLLOW Μάιος 2015

29.8.17

Καϊλή νύχτα

Οι κομμουνιστές έσφαζαν με κονσερβοκούτια, βίαζαν γυναίκες και έτρωγαν παιδάκια. Ποιος δεν τα ξέρει αυτά. Τα έχει πει και ο Μανιαδάκης και ο Γεωργαλάς και ο Γιώργος Παπαδόπουλος. Ποιους έσφαζαν αδιάκριτα; Έλα μου ντε; Γιατί τα προσκλητήρια των Αριστερών για τους νεκρούς τους, έχουν και ονόματα και τόπο βασανιστηρίων και χαροκαμένες μανάδες και ιστορίες ολόκληρες.

Tου Κώστα Βαξεβάνη

Έχουν Πέτρουλες, Μπελογιάννηδες, Λαμπράκηδες και χιλιάδες ακόμη ζωντανούς ανάμεσά μας για να σου πουν την ιστορία όπως την έζησαν γεμάτη αίμα και φρίκη. Αυτά τα ονόματα παρατίθενται συγκεκριμένα μαζί με ονόματα βασανιστών που τα πρόσωπά τους και τα έργα τους μπορείς να τα βρεις στα αρχεία της ΕΡΤ. Μακρονήσια, φάλαγγες, εκτελέσεις.

Με αυτά τα πράγματα θέλησε να παίξει η Εύα Καϊλή, φτιάχνοντας το δικό της πατριωτικό Ζάλογγο, από το οποίο, επειδή προφανώς δεν ήθελε και δεν μπορούσε να πηδήξει η ίδια, έβαλε την οικογένειά της να «σφαγιάζεται υπό των κομμουνιστών» (έτσι μου το είχε πει και ο Παττακός σε μία συνέντευξη). «Εμένα τον παππού μου τον σκότωσαν εγκληματίες κομμουνιστές», διαβεβαίωσε το ελληνικό κοινό εν έτει 2017. Αορίστως και η κυρία Καϊλή, όπως οι Μανιαδάκηδες που διαβεβαίωναν πως οι κομμουνιστές σκοτώνουν, βιάζουν και παλουκώνουν και γι' αυτό τους έστελναν προληπτικά στην εξορία και το απόσπασμα.

Αμφισβητώ την αφήγηση της Εύας Καϊλή; Δεν είναι στις προθέσεις μου, αλλά μου αρέσει η ιστορία και δεν μου αρέσει καθόλου η πολιτική αλητεία. Δηλαδή να επιστρέφει η χώρα στην εποχή της Δεξιάς του Ενωματάρχη και την εμφυλιοπολεμική λογική, επειδή η κυρία Καϊλή θέλει να κάνει το κομμάτι της ή να δαγκώσει κομμάτι δημοσιότητας.

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν μερικά πράγματα.

1. Οι κομμουνιστές μέλη της Αντίστασης, πράγματι κατά τη διάρκεια της κατοχής, σκότωσαν Έλληνες που είχαν διάφορες περίεργες ιδιότητες. Ήταν συνεργάτες των Γερμανών, μαυραγορίτες, γερμανοτσολιάδες και πολλές φορές και άμεσα εμπλεκόμενοι σε εγκλήματα κατά των Ελλήνων. Σε αυτό το θέμα ακόμη και αν δεν την βοηθούν οι ιστορικές της γνώσεις, κάτι θα έχει πάρει το μάτι της από τις ταινίες του κατά τα άλλα συμπαθή Αρτέμη Μάτσα. Θα έχει ενδιαφέρον λοιπόν να μάθουμε γιατί (αν ισχύει πραγματικά) κομμουνιστές σκότωσαν τον παππού της Καϊλή. Το θέμα αυτό το έθεσε η ίδια ως επιχείρημα στο δημόσιο διάλογο και αν δεν θέλει να κατηγορηθεί ότι ζηλεύει τη δόξα των Παττακών, καλό είναι να δώσει συγκεκριμένα στοιχεία.

2. Μετά την Κατοχή, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, αυτού του σκληρού και ανελέητου πολέμου, δεν σκότωναν απλώς δεξιοί, αριστερούς και αντίστροφα, αλλά αδέλφια τους αδελφούς τους. Δεν είναι γνώρισμα του ελληνικού εμφυλίου, αλλά κάθε εμφυλίου. Αν λοιπόν ο παππούς της Καϊλή ήταν θύμα αυτής της σύρραξης, είναι πραγματικά απορίας άξιο, πώς η Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ δεν αντιλαμβάνεται τη διάσταση αυτού του πολέμου (δεν μπαίνω καν στο ποιος είχε δίκιο) και την ανάγκη να γίνεται η πολιτική με άλλους όρους.

3. Ίσως είναι καλό να μάθει η κυρία Καϊλή, πως το ιστορικό κόμμα στο οποίο ανήκει υπήρξε και πριν τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Μία από τις μορφές που έτυχε τιμής και διακρίσεων από τον Παπανδρέου, ήταν ο Μάρκος Βαφειάδης, στρατιωτικός Διοικητής του Δημοκρατικού Στρατού (των κομμουνιστών δηλαδή της επίμαχης περιόδου. Δεν υπεισέρχομαι σε επεξήγηση των όρων Δημοκρατικός Στρατός κλπ, νομίζω η κυρία Καϊλή έχει όλη την ευχέρεια να μελετήσει τα λήμματα με την ησυχία της). Φαντάζομαι πως καταγγέλλει και τον Ανδρέα Παπανδρέου μαζί με τους «εγκληματίες κομμουνιστές»

Ας πάμε όμως στην ουσία. Η Εύα Καϊλή, θέλοντας να ευθυγραμμιστεί, ως ευρωπαΐζουσα με αυτό που αντιλαμβάνεται ως μοντέρνα και αποδοτική πολιτικά διαμάχη με τους κομμουνιστές ή θέλοντας να δώσει μαθήματα εθνικοφροσύνης κατά πώς τα αντιλαμβάνεται ο Άδωνης για μια πιθανή μελλοντική μεταγραφή, πήρε πάνω της ένα βάρος που δεν μπορεί να σηκώσει. Για την ακρίβεια κινδυνεύει κάποιοι να ψάξουν το αληθές ή όχι των ισχυρισμών της και πολύ περισσότερο της οικογενειακής ιστορίας. Εν ολίγοις λαγός την φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του.

Η χώρα, με ή χωρίς Καϊλή, με πολλούς πρωταγωνιστές σαν την Καϊλή, γνωρίζει μια επικίνδυνη κατάσταση. Τα πιο συντηρητικά κομμάτια της Δεξιάς, ευθυγραμμίζονται για πρώτη φορά με ψευδοκεντρώους αναθεωρητές, ανιστόρητους απολιτίκ και «πατσαβούρες της Βέρμαχτ», για να υπηρετήσουν τον κοινό σκοπό της ενοχοποίησης της Αριστεράς. Δεν τους ενδιαφέρει η Αριστερά ως ιστορική δύναμη αλλά ως δύναμη που τους αφαίρεσε την εξουσία. Με την ίδια ευκολία που κατηγορούν τον Μαδούρο για να πληγεί εκ μεταφοράς ο «φίλος Αλέξης», σηκώνουν τα λάβαρα των εμφυλιοπολεμικών συμβόλων, σπέρνουν τον διχασμό και έχουν ήδη ανοίξει τα ξερονήσια της απαγόρευσης του αριστερού λόγου. Η αριστερά είναι κακιά γιατί ο Τσίπρας είναι αριστερός. Διαφορετικά θα έδειχναν έως και ανοχή. Οτιδήποτε αριστερό είναι κακό και οποιοσδήποτε αντιλαμβάνεται την Αριστερά ως στοιχείο της δημοκρατικής πραγματικότητας, συνοδοιπόρος. Παραφυάδες του Τσίπρα έχουν χαρακτηριστεί ο Καραμανλής, ο Αντώναρος, οι παλιοί Νεοδημοκράτες δημοκρατικής κοπής και όποιος αρθρώνει λόγο διαφωνίας για την μετατροπή της ΝΔ σε Δεξιά του χωροφύλακα.

Μπαίνουμε σε ένα νέο σκοταδισμό λαμπερής εκπροσώπησης μέσω καναλιών και ατόμων όπως η Εύα Καϊλή. Ο Σταλινισμός ξαναμπαίνει στο τραπέζι, οι κομμουνιστές ξανακρατάνε κονσερβοκούτια και στο δημόσιο λόγο ακούγονται πράγματα που είχε καταδικάσει έως και ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Θέλουν να μπούμε σε μια βαθιά νύχτα στην οποία θα κυκλοφορούν τα ζόμπι του παρελθόντος. Όχι λοιπόν. Αν θέλετε νύχτα να τη ζήσετε μόνοι σας. Καϊλή σας νύχτα.

Διαβάστε σχετικά: Η σιωπή εκθέτει την Καϊλή μετά το άρθρο για τον παππού της - Δεν λέει ούτε το όνομά του

ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

τη στιγμή που τιμάται - για πρώτη φορά επισήμως - η Eθνική Aντίσταση το μεσημέρι της Kυριακής 29 Nοεμβρίου 1964, η περιοχή γύρω από τη γέφυρα του Γοργοποτάμου "γεμίζει" με τρόμο!!! H έκρηξη μιας νάρκης σκορπίζει τη φρίκη. Δεκατρείς άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και 80 τραυματίζονται, τη στιγμή που τιμάται - για πρώτη φορά επισήμως - η Eθνική Aντίσταση....

25.7.17

Κατεδάφιση τμήματος στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού

Κατεδάφιση σήμερα Τρίτη 25 Ιουλίου 2017 του εξωτερικού τοίχου των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού στο Νότιο τμήμα τους, της Λ. Γρηγόρη Λαμπράκη ώστε να παραδοθεί στον Δήμο Κορυδαλλού. Η Αντιπεριφέρεια Πειραιά θα χρηματοδοτήσει τη μετατροπή τπυ χώρου σε πνεύμονα πρασίνου και χώρο αναψυχής, έγινε το μεσημέρι της Τριτης.

Δηλώσεις Υπουργού κ. Κοντονή.

27.5.17

ο ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ στα δύσκολα εμπιστεύεται το Δημοσίο και τους τεμπέληδες του!!!

Όταν ο ΓΑΠ, το 2011, τόλμησε να μιλήσει για κρατικοποίηση των χρεοκοποιμένων-ανακεφαλοποιημένων τραπεζών μέσα σε δύο ώρες το σύνολο των ΜΜΕ και πολιτικών από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ φρόντησαν ο καθε ένας ανάλογα τις αβαρίες να μας φροντήσουν με έναν Πρωθυπουργό που δεν ψηφίσαμε, τον Λ. Παπαδήμο. 

Αυτά όλα έγιναν όπως αντίστοιχα λίγες μέρες μετά όπου ο Ιταλός Πρωθυπουργός Σ. Μπερλουσκόνι με τον οποίο δεν έτρεχε τίποτε με τα μπούκα μπούκα και τα άλλα, αλλά μόλις έφερε είπε «περίεργο νόμισμα» το ΕΥΡΩ βρέθηκε κι αυτός σπίτι, αν και τον είχαν ψηφίσει οι Ιταλοί...

Παράλληλα είχαμε και ένα καταιγισμό από χαρακτηρισμούς και παραδείγματα πως το Δημόσιο και οι Δημόσιοι υπάλληλοι είναι ουσιαστικά η γάγγραινα της Ελλάδας.

Απολύσεις, μειώσεις μισθών και διαπόμπευση....

Εδώ, ο ΓΑΠ είπε κρατικοποίηση των Τραπεζών (που με τις ανακεφαλοποιήσεις το κράτος είχε συνεισφέρει άνω του 50%, δηλαδή εγώ κι εσύ) κι ένας "αόρατος" μηχανισμός ένωσε τους πάντες μη και τυχόν οι χρεοκοπημένες τράπεζες και περάσουν (ο ΓΑΠ ήθελε κοινές μετοχές, τα ΜΜΕ και ΝΔ - ΠΑΣΟΚ προνομοιούχες, αλλά διαβάστε την διαφορά μη μένετε σούτε στην εντύπωση ούτε στην ανάλυση του κάθε Πρετεντέρη...) στην διαχείριση του Δημοσίου το οποίο ήδη και ουσιαστικά τις είχε εξαγωράσει με τους όρους της ελεύθερης αγόρας...

Έτσι ο μη εκλεγμένος με τη ψήφο του Ελληνικού λαού κ. Παπαδήμος, κυκλοφορούσε με όχημα της Τράπεζας της Ελλάδας, με φρουρούς υπαλλήλους της τράπεζας της Ελλάδας και γενικά όπως και στην διακυβέρνηση έτσι κα ιμέχρι χθες "πρόβαλε" την Αριστεία του ιδιωτικού τομέα και "σνόμπαρε" τους δημοσίους υπάλληλους.

Έλα όμως που στα πραγματικά δύσκολα, για τον ίδιο, δεν ακολούθησε το δρόμο που πρόβαλε ως αξίωμα ζωής και πολιτικής και αφέθηκε στα χέρια τεμπέληδων και χαραμοφάηδων....

Υ.Γ. Περαστικά.

21.5.17

Αρης Βελουχιώτης- Ορεινή Θεσσαλία

Αρης Βελουχιώτης- Ορεινή Θεσσαλία (Διασκευή με γκάιντες Κωσταντής Πιστιόλης} Τραγούδι της ορεινής Θεσσαλίας, που διαδόθηκε στόμα με στόμα.

Το τραγουδούσαν και το χόρευαν σε κάθε λαϊκή γιορτή, πανηγύρια κλπ.

Ακόμα το τραγουδάει ο κόσμος με το ίδιο πάθος.

Ο ΑΡΗΣ ούτε έσβησε, ούτε θα σβήσει ποτέ. Εχει γίνει πλέον σύμβολο, πέρα από λαϊκός ήρωας. Τελικά ένας ήταν ο ΑΡΗΣ.

Συμμετέχουν:
Αντώνης Γιώργος
Δήμτσας Νάσος
Πιστιόλης Κωσταντής
Χρήστου Μιχάλης.

12.5.17

Για τους κρητικούς αντάρτες... που πολέμησαν το φασισμό!

Για τα παλικάρια που πολέμησαν το φασισμό στην Κρήτη.

Ας σταθούμε όλοι ξανά στα πόδια μας...!

21.4.17

Δραπετσώνα: Για να έχουνε ζωή

Ένα ντοκιμαντέρ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου. Μια παραγωγή του UNFOLLOW. Πώς διαμορφώθηκε η Δραπετσώνα; Πώς διαμορφώθηκε μια πόλη γύρω από μια βιομηχανική μονάδα που οι κάτοικοι τη χρειάζονταν για να έχουν δουλειά, την ώρα που τους σκότωνε; Ποιοι ήταν οι άνθρωποι που δούλευαν σε αυτά τα εργοστάσια; Τι σήμαινε να ζεις σε μια από τις πιο υποβαθμισμένες περιβαλλοντικά περιοχές της Ελλάδας και πώς αγωνίστηκαν οι κάτοικοι; Πώς η αποβιομηχάνιση κλείνει το εργοστάσιο και ανοίγει το δρόμο για την ανάπλαση της περιοχής, αλλά και για την προσπάθεια των τραπεζών και των επενδυτών να διεκδικήσουν αυτό το «φιλέτο»; Είχαν προοπτική τα σχέδια για το ελληνικό «Σίτυ»; Είχαν βάση οι προτάσεις για να γίνει πίστα formula 1;

Πώς σε μια περιοχή, προορισμένη για ανάπλαση και δημιουργία πάρκου, ένας επιχειρηματίας κατάφερε, με διαδοχικές ευνοϊκές αποφάσεις και φωτογραφικές νομοθετικές ρυθμίσεις, να εξασφαλίσει αδειοδότηση για μια περιβαλλοντικά επιβαρυντική και επικίνδυνη εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών αποβλήτων και αποθήκευσης υγρών καυσίμων, μέσα στο χώρο που διεκδικούν οι κάτοικοι για χώρο αναψυχής;

Με ποιο τρόπο υπουργοί και η Περιφέρεια Αττικής τον εξυπηρέτησαν; Ποιοι οι αγώνες της δημοτικής αρχής για να πάρουν πίσω μια έκταση που ανήκει στους κατοίκους της περιοχής;

Με βάση τη δημοσιογραφική μας έρευνα, δείχνουμε πώς ο επιχειρηματίας Δημήτρης Μελισσανίδης εξασφάλισε με τρόπο σκανδαλώδη άδεια λειτουργίας για τις εγκαταστάσεις της εταιρείας Oil-One από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, χάρη στις ενέργειες του πρώην υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη, του πρώην υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Ασημάκη Παπαγεωργίου, του πρώην Δημάρχου Δραπετσώνας-Κερατσινίου Λουκά Τζανή και του πρώην Περιφερειάρχη Αττικής Γιάννη Σγουρού.

Στο ντοκιμαντέρ, παρακολουθούμε συνεντεύξεις των προσώπων που ενεπλάκησαν στην αδειοδότηση και συζητάμε με ανθρώπους που έπαιξαν ρόλο στην υπόθεση.

Αρχισυνταξία: Αυγουστίνος Ζενάκος.
Επιστημονική έρευνα: Παναγιώτης Σωτήρης.
Δημοσιογραφική έρευνα: Ντίνα Ιωακειμίδου, Άρης Χατζηγεωργίου, Γεράσιμος Λιβιτσάνος, Μάνος Φραγκιουδάκης.
Έρευνα αρχείου: Γιάννης – Ορέστης Παπαδημητρίου, Χρήστος Νάτσης.
Οργάνωση παραγωγής: Βασίλης Ρίζος.
Βοηθοί παραγωγής: Γιάννης – Ορέστης Παπαδημητρίου, Μάνος Φραγκιουδάκης.
Κάμερα – Φωτογραφία: Δημήτρης Μιχαλάκης, Σίλια Ψυχή.
Ηχοληψία: Νιόβη Παναγιωτάτου.
Σκηνοθετική επιμέλεια: Στέλλα Χριστοφόρου.
Μοντάζ – Post production: Αλεξάνδρα Μασμανίδη.
Μουσική: «Δραπετσώνα» (Μίκης Θεοδωράκης, Τάσος Λειβαδίτης).
Διασκευή – ενορχήστρωση: Κέλλυ Καλτσή.
Κιθάρα – μπαγλαμάς: Δημήτρης Λάππας.
Μπάσο – τύμπανα: Γιώργος Ρίζος.
Στούντιο – μίξη: Δημήτρης Κεραμιδάκης.
Ευχαριστούμε τον κ. Γιώργο Χατζόπουλο για την ευγενική παραχώρηση του πολύτιμου φωτογραφικού υλικού και της ταινίας του «Αυτή η κουκουβάγια απ’ τη Δραπετσώνα τι γυρεύη;», 1978-1982.
Ευχαριστούμε τον κ. Νάσο Ευσταθιάδη για την παραχώρηση φωτογραφικού υλικού από τις εγκαταστάσεις της BP (nefsta-photography.com).
Ευχαριστούμε το Δήμο Κερατσινίου – Δραπετσώνας και την ιστορικό και δημοτική σύμβουλο κ. Ελένη Κυραμαργιού.
Διαβάστε: unfollow.com.gr

1.4.17

«Αιδ’ Εις Αθήναι …η πριν πόλις» – Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ για τα νεοκλασσικά της Αθήνας

Ιστορικό ντοκιμαντέρ – αφιέρωμα στα νεοκλασικά σπίτια της Αθήνας, με κείμενα Γιάννη Τσαρούχη και εικόνες Σπύρου Βασιλείου, διαρκείας 20 λεπτά, έτος παραγωγής 1980.

Βραβεύθηκε με το Βραβείο Κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη συμβολή του στη διατήρηση και διάσωση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς το 1980. Αγοράσθηκε από την Σουηδική Τηλεόραση και από την ΕΡΤ.

Προβλήθηκε στην εκπομπή «Μια ταινία μια συζήτηση». Επίσης προβλήθηκε στην τελευταία διάλεξη του κύκλου ομιλιών του ΕΙΕ «Αρχαιολογία της Πόλης των Αθηνών» που ήταν αφιερωμένη στα νεοκλασικά κτίρια της Αθήνας (Μάιος 1994). Παραγωγή, σενάριο, διεύθυνση φωτογραφίας και σκηνοθεσία: Νίκος Γραμματικόπουλος

30.3.17

Σιγά η Πατρίδα Κοιμάται "Τα Δέντρα"

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σμαραγδής

Σενάριο: Δημήτρης Νόλλας , Μάριος Ποντίκας , Κώστας Μουρσελάς , Γιώργος Αρμένης , Γιάννης Σμαραγδής

Συγγραφέας: Jaroslav Hasek

Μουσική σύνθεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Φωτογραφία: Νίκος Σμαραγδής

Σκηνικά: Νίκος Πετρόπουλος

Ηθοποιοί: Λάμπρος Τσάγκας , Τάκης Παπαματθαίου , Χρήστος Βαλαβανίδης , Δημήτρης Πουλικάκος , Ζαννίνο , Κώστας Τσάκωνας (I) , Παύλος Χαϊκάλης , Σταμάτης Τζελέπης , Κοσμάς Ζαχάρωφ , Φιλιώ Καρούλια , Μελίνα Βαμβακά , Σταύρος Ξενίδης , Λάκης Λαζόπουλος , Γιώργος Αρμένης , Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου , Γιώργος Μοσχίδης , Ντίνα Κώνστα , Έλντα Πανοπούλου , Θόδωρος Συριώτης , Γιώργος Μιχαλακόπουλος , Ανδρέας Φιλιππίδης , Βασίλης Διαμαντόπουλος , Ηλίας Λογοθέτης , Πάνος Σκουρολιάκος , Γεράσιμος Σκιαδαρέσης , Μάριος Καραμάνης , Σπύρος Κωνσταντόπουλος , Σμαράγδα Καρύδη

Περίληψη: Η σειρά αποτελείται από 13 αυτοτελή επεισόδια, με χρονολογικό πλαίσιο την πενταετία 1950-1955 και έχει κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο.

Επαναλήψεις: 1990 (ΕΤ1) , 1992 (SBS0/28) , 1994 (SBS0/28)

Trivia: Η σειρά προβλήθηκε το 1992 και το 1994 στην Αυστραλία από το "Network 0-28/SBS" με αγγλικούς υπότιτλους με τον τίτλο "Hush, Our Country Is Sleeping".

5.3.17

ο μαρτυρικός θάνατος του ΕΑΜίτη ιερέα

Ο ιερέας Νικόλαος Αποστολάκης
Συντάκτης: Νόρα Ράλλη

Κρήτη, 1947. Ενώ στα Χανιά μαίνεται ο Εμφύλιος, τα μεσάνυχτα της 1ης Αυγούστου, παρακρατικοί της ομάδας Παύλου Γύπαρη (Μάυδες του Γύπαρη) απήγαγαν με δόλο από το σπίτι του τον αγωνιστή ιερέα του ΕΑΜ, Νικόλαο Αποστολάκη.

Τον βασάνισαν απάνθρωπα, του έβγαλαν τα μάτια, τα δόντια, του έκοψαν τα γεννητικά όργανα και μετά τον σκότωσαν, τον διαμέλισαν και τον πέταξαν στον «Κόκκινο Γκρεμό», κοντά στις φυλακές Καλαμίου.

Η σύζυγός του εκτοπίστηκε από το Νεροχώρι Αποκορώνου όπου διέμεναν, ενώ τα πέντε παιδιά τους συνέχισαν να διώκονται μέχρι τις πανεπιστημιακές σπουδές τους.

Τα γεγονότα ξαναζωντανεύουν 70 χρόνια μετά, μέσα από την κάμερα του σκηνοθέτη/ντοκιμαντεριστή Κώστα Νταντινάκη, στο φιλμ με τίτλο «Ο Ελκόμενος επί κρημνού».

Η ταινία προβάλλεται στο 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (3/03-12/03).

Επιζώντες της περιόδου, με προεξάρχουσα την κόρη του, Ισμήνη, μαρτυρούν την τραγική αλήθεια των γεγονότων.

Ο σκηνοθέτης, κρητικής καταγωγής, εξηγεί πόσο πληγώνει αυτή η αλήθεια, ακόμη και 70 χρόνια μετά, και κυρίως πόσο σημαντικό είναι για αρκετούς να μείνει κρυφή για πάντα.
Ο σκηνοθέτης Κώστας Νταντινάκης με την ποιήτρια Βικτώρια Θεοδώρου, στον Κλαδισσό ποταμό στα Χανιά.
● Μία κόρη που δεν μπορεί να θάψει τον πατέρα της. Ενας πατέρας που δολοφονήθηκε εξαιτίας ενός Εμφυλίου. Η ιστορία είναι πολύ κοντά στην αντίστοιχη της Αντιγόνης του Σοφοκλή.

Ναι, η κόρη, αλλά και ολόκληρη η οικογένεια.

Με κορυφαία στο δράμα τη σύντροφο του αντιστασιακού ιερέα, τον οποίο άρπαξαν από την αγκαλιά της μες στα μεσάνυχτα, τον κατακρεούργησαν και στη συνέχεια εμπόδισαν την ταφή του.

Ενα μέρος της ιστορίας έχει απόλυτη σχέση με το έργο που αναφέρετε.

Ο Καστοριάδης θεωρούσε πως η Αντιγόνη του Σοφοκλή είναι η τραγωδία με το μεγαλύτερο βάθος από άποψη πολιτικής διάστασης: μια επίμονη προειδοποίηση εναντίον της Υβρεως.

● Είναι τελικά ίδιον των Ελλήνων αυτές οι... τραγωδίες;

Από τον Θουκυδίδη έχουμε μάθει ότι και πριν από 25 αιώνες ο ελληνισμός συνταρασσόταν από εμφύλιους σπαραγμούς με αμέτρητες συμφορές, που γίνονται και θα γίνονται πάντα, όσο δεν αλλάζει η φύση του ανθρώπου.

Οσο ο άνθρωπος δεν ελευθερώνεται από τα αρπακτικά του ένστικτα.

Οι εμφύλιοι είχαν πάντα ως αφετηρία την αδηφαγία των προνομιούχων εναντίον των μη προνομιούχων.

Δυστυχώς, από την αρχαιότητα, τις περισσότερες φορές επικρατούσαν οι διανοητικά κατώτεροι επειδή φοβόντουσαν τη δική τους ανεπάρκεια και την ικανότητα των αντιπάλων τους!


Αυτό δεν συνέβη και στον τελευταίο μας Εμφύλιο; Πόσα λαμπερά μυαλά χάθηκαν στις φυλακές, στις εκτελέσεις και στις εξορίες...

● Το ντοκιμαντέρ βασίζεται σε μαρτυρίες ανθρώπων που γνώριζαν ή είχαν ακούσει για τον παπα-Νικόλαο Αποστολάκη. Προσπαθήσατε να βρείτε μαρτυρίες ανθρώπων από «την άλλη πλευρά»;

Εβδομήντα χρόνια μετά, ευτυχώς, ζουν άνθρωποι που τον θυμούνται.

Ναι, ασφαλώς επιδίωξα και συνάντησα επιζώντες από «την άλλη πλευρά», οι οποίοι όμως αρνήθηκαν να μιλήσουν.

Αντιθέτως, από τη μεριά των «ηττημένων» υπήρχε προθυμία να συμβάλουν με τις μαρτυρίες τους στο χρονικό της φρίκης που κατέγραφα.

Οι απόγονοι των «άλλων» υπάρχουν και δεν είναι τυχαίο ότι κάποιοι από αυτούς είναι τα πρωτοπαλίκαρα των χωριών που υποδέχονται «με μπαλοθιές» τους αρχηγούς ή τους βουλευτές που παραδοσιακά ψηφίζουν.

● Γιατί τόση σιωπή από κοινωνία, επίσημη ιστορία, κράτος κ.λπ. για παρόμοια ζητήματα, κυρίως όσον αφορά τον Εμφύλιο;

Ο Εμφύλιος παραμένει ένα θέμα-ταμπού για πολλούς, ιδίως στις τοπικές μικρές κοινωνίες όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.

Ωστόσο δεν αποτελεί προκατάληψη για τις οικογένειες των κομμουνιστών που χάθηκαν, αυτοί δεν σιωπούν, αντιθέτως διψούν να τιμήσουν τη μνήμη των νεκρών τους με κάθε ευκαιρία.

Εξάλλου ο μόνος πολιτικός χώρος που νοιάζεται και οργανώνει εκδηλώσεις ιστορικής μνήμης είναι το ΚΚΕ.

Είδατε εδώ και δύο χρόνια με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία κανένα κρατικό ενδιαφέρον ενάντια στη λήθη της ιστορίας;

Εκτός κι αν θεωρήσουμε ως τέτοιο τα τριαντάφυλλα του πρωθυπουργού στην Καισαριανή.

Ευτυχώς, η σύγχρονη ιστορία ξαναγράφεται, αφού σχετικές διδακτορικές διατριβές υπό την καθοδήγηση αληθινά δημοκρατικών καθηγητών εκπονούνται συνεχώς στα πανεπιστήμια.

● Υπάρχει ένα σημείο στην ταινία όπου ο ομιλητής μιλάει για τη σύγχυση που υπάρχει κυρίως στη Μεσόγειο για το τι είναι λεβέντης και τι μαφιόζος. Κάτι που συναντάμε και στην Κρήτη. Λεβέντες είναι όσοι υπερασπίζονται την υπόθεση του δίκιου, αδιαφορώντας για το τίμημα.

Είναι εκείνοι «όπου στην ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες» αν και διαισθάνονται «πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος».

Ο μέγας Καβάφης μας το δίδαξε. Αλλά ο καθηγητής του ΑΠΘ, Γιώργος Μαργαρίτης, ο οποίος στην ταινία θέτει το ιστορικό πλαίσιο του Εμφυλίου στην Κρήτη, είναι πιο αναλυτικός επ' αυτού.

● Γιατί πιστεύετε πως μισούσαν τόσο τον παπα-Νικόλαο Αποστολάκη; «Τέτοια βασανιστήρια δεν είχαν κάνει ούτε οι Βενετσιάνοι ούτε οι Τούρκοι ούτε οι ναζί» ακούγεται από έναν χωρικό στο φιλμ.

Τον μισούσαν τόσο, δεν ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος.

Εκείνα τα πέτρινα χρόνια ο παπάς και ο δάσκαλος ήσαν συμπολίτες επιρροής.

Ο λόγος τους μετρούσε κι αυτό τρόμαζε την ντόπια αντίδραση.

Μεταξύ των ηρωίδων της Αντίστασης στα Χανιά έχουμε τη δασκάλα Βαγγελιώ Κλάδου, που εξέθεσαν το κομμένο κεφάλι της στη γέφυρα του Κλαδισού και υποχρέωναν τους μαθητές να περνούν και να τη φτύνουν.

Η ποιήτρια Βικτωρία Θεοδώρου την υμνεί σ' ένα αριστουργηματικό ποίημά της.
Η είδηση του φόνου από την εφημερίδα Κύρηξ της εποχής (φύλλο της 3ης Αυγούστου 1947) η οποία στήριζε απροκάλυπτα τους παρακρατικούς.
● Μα και μετά τη βίαιη δολοφονία του, η οικογένεια πέρασε δύσκολα. Σαν την ιστορία της Μπερνάρντα Αλμπα του Λόρκα.

Το μίσος των φονιάδων επεκτάθηκε, με τη συνέργεια Εκκλησίας και Πολιτείας, στη χήρα και τα πέντε ορφανά της, αφού εκπροσωπούσαν τις ρίζες που άφησε να βλασταίνουν πίσω του ο ηρωικός παπάς.

Οσο για το έργο του Λόρκα, ναι, κατανοώ την αναφορά σας, αλλά προσέξτε, ο εγκλεισμός των κοριτσιών της Ισπανίδας Μπερνάρντα Αλμπα οφείλεται στον αυταρχικό της χαρακτήρα (η μάνα ως σύμβολο του φασισμού επί Φράνκο), ενώ η Κρητικιά μάνα στο ντοκιμαντέρ κλείνει τα παιδιά στο σπίτι για να τα προστατεύσει, επειδή έξω από αυτό έχουν στήσει βάρδιες οι φασίστες μην τυχόν η χήρα περιθάλψει αντάρτες φίλους του άντρα της.

● Εχει -και κατά πόσο- αποδοθεί δικαιοσύνη για τέτοια εγκλήματα;

Καμία δικαιοσύνη απολύτως. Αμέσως μετά τον Εμφύλιο, οι πρώτοι που αναγνωρίστηκαν ως αντιστασιακοί ήταν οι συνεργάτες των Γερμανών.

Δηλαδή οι διώκτες των αριστερών, των δημοκρατικών πατριωτών.

Οι οποίοι -ως αμοιβή για την αντιστασιακή τους δράση- εκτελέστηκαν ή εκτοπίστηκαν.

Αναφέρεται αυτό στα σχολικά βιβλία; Ισα ίσα, όπου να 'ναι θα μας πουν πως δημιουργήθηκε συνωστισμός στα βουνά και γι' αυτό οι αντάρτες κατέφυγαν στα ξερονήσια.

Η αλήθεια αποσιωπήθηκε, διαστρεβλώθηκε σκόπιμα από αμερικανοθρεμμένους πανεπιστημιακούς, με αποτέλεσμα οι απελπισμένοι της κοινωνίας, μπολιασμένοι με άκριτο αντικομμουνισμό, να στρέφονται σήμερα προς τη Χρυσή Αυγή.

● Τι γίνονται σήμερα μαυραγορίτες, παρακρατικοί, συνεργάτες των Γερμανών;

Η πολιτική και οικονομική εξουσία που διέθεταν και διαθέτουν πάντα τα μεγάλα τζάκια δεν άφησε κανέναν τους δίχως ανταμοιβή.

Εξάλλου, σ' αυτούς στηρίχτηκαν για να κραταιωθούν σόγια μικρά και μεγάλα - χιλιάδες είναι οι ψηφοφόροι αν τους μαζέψεις!

Αρκετούς από αυτούς, βασιλόφρονες και βενιζελικούς, τους είδαμε σε όλες σχεδόν τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις.

Πολλοί απόγονοί τους, αγράμματοι ή απλώς βλάκες, βολεύτηκαν και βολεύονται ακόμα σε δημόσια πόστα από τοπικούς κομματάρχες.

Τους είδαμε να μεταπηδούν με απίστευτη συνειδησιακή ευκολία από τη Ν.Δ. στο ΠΑΣΟΚ και κατόπιν στη σημερινή κυβέρνηση.
Η Ισμήνη Αποστολάκη, κόρη του δολοφονηθέντος αγωνιστή ιερέα

Για τέλος, κάτι πιο προσωπικό: πώς μάθατε την ιστορία του παπα-Νικόλα Αποστολάκη και πώς νιώσατε όταν σας μιλούσε η κόρη του;

Οποτε περνούσα ως έφηβος με τον πατέρα μου από τον τόπο του μαρτυρίου, μου έλεγε: «Να, εδώ ήταν που γκρέμισαν οι Μάυδες τον παπά».

Αργότερα, οι στίχοι του Μήτσου Κασόλα «Οι ήρωες σαπίζουν μες στη λησμονιά», με τη φωνή της Μαρίας Δημητριάδη, μ' έκαναν να ανατριχιάζω και μου έφερναν στον νου τον παπα-Νικόλα Αποστολάκη.

Ηταν μια οφειλή, ένα χρέος στη μνήμη του, η πραγματοποίηση αυτού του ντοκιμαντέρ.

Αναζήτησα την κυρία Ισμήνη Αποστολάκη (την κόρη του) αγχωμένος, γιατί δεν ήξερα εάν είχε διάθεση να ξαναζωντανέψει στον φακό αυτές τις μνήμες.

Με εμπιστεύτηκε από την πρώτη στιγμή, αλλά μου ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει να αναφέρει ονοματεπώνυμα.

Το ζεστό αλλά αγέρωχο βλέμμα της δεν με άφησε να της φανερώσω τη συγκίνησή μου.

Info: 
Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί στο πλαίσιο του 19ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που ξεκίνησε 3/3/2017.

Προβολές: 
Τετάρτη 8/3/2017, 18.15, αίθουσα «Τώνια Μαρκετάκη» (Αποθήκη Δ, Λιμάνι). 
Πέμπτη 9/3/2017, 13.15, αίθουσα «Σταύρος Τορνές» (Αποθήκη 1, Λιμάνι).

➤ Αλλα ντοκιμαντέρ του Κώστα Νταντινάκη: «Το πέρασμα του κομήτη Ρεμπώ από την Κύπρο», «Ο Λόρκα μέσα μου», «Βικτώρια Θεοδώρου: Τα κύματα που με δίδαξαν το ανυπότακτο», «Τουρκοκρητικοί στην Αλικαρνασσό», «Ελληνες στην Κορσική».

24.2.17

Γεμάτο σημαία ΗΠΑ τα δουλεμπορικά στην Ελλάδα

Απίστευτο αλλά αληθινό, το νηολόγιο της πολιτείας Delaware των ΗΠΑ (σα να λέμε Αλβανία στην Ευρώπη δηλαδή...) εξυπηρετεί σχεδόν στο σύνολο του το διακρατικό εγκλημα στην Ανατολική Μεσόγειο!!!
Ουκρανοί δουλέμποροι με σημαία Αμερικής λοιπόν αλωνίζουν Αιγαίο και Ιόνιο ενώ και τα Αλβανικά ταχύπλοα αρέσκονται κι αυτά σε σημαία Αμερικής πολλές φορές για την μεταφορά ναρκωτικών....
 Βέβαια ο προβεβλημένος "ακήρυχτος πόλεμος στο Αιγαίο" από ΜΜΕ και ύπουλα blogs που άφησε το Ιόνιο, τη θάλασσα Κυθήρων, το Μυρτώο και τη Κρήτη ξέφραγα κάνει αυτούς που γνωρίζουν πολλοί καχύποπτους για τους σκοπούς που εξυπηρετούν  και ποια συμφέροντα υπηρετούν όπως αντίστοιχα και για το πολεμικό κλήμα που καλλιεργούν με την Τουρκία αυτές τις μέρες...
 Ακολουθούν ορισμένα από τα σκάφη με σημαία ΗΠΑ που εκποιεί ο παλιός ΟΔΔΥ....








Ακολουθεί ολόκληρη η διακήρυξη:

22.2.17

Θεέ μου πόσο βλακεία ξόδεψες για μη τα βλέπουμε;;;

Ναι από το καλοκαίρι του 2015 οι πινακίδες (όχι μόνο αυτή αλλλά πάρα πολλές) στην οδό Ποταμού βρίσκονται καρφωμένες πάνω στον οδηγό όδευσης τυφλών ενώ υπάρχει άπλετος χώρος!!!!

Επίσης μη και περάσει κανείς ή κάποιο παιδί από κάτω έχουν μπει και στο κρίσμιμό αλλά και παράνομο ύψος του αγκώνα μέσης γυναίκας!!!!

Το μεγαλύτερο σχολείο του Πειραιά ακριβώς δίπλα, το ΕΠΑΛ Κορυδαλλού αλλά και το Γκαράζ του Δήμου ακριβώς εκεί!!! Αλλά και ακριβώς στο πέρασμα όλων των Γυμνασιόπαιδων από τον Καραβα και το Σχιστό Κορυδαλλού!!!

Τι κι αν δεκάδες δημότες έχουν παραπονοθεί στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Κορυδαλλού και στην Αστυνομία;;;

Δύο χρόνια φαγούρα.....

Το λοιπόν το χρηματοδοτεί η Αντιπεριφέρεια Πειραιά με Αντιπεριφερειάρχη τον κ. Γαβρίλη σε μελέτη του Δήμου Κορυδαλλού (σκατά στα μούτρα τους δηλαδή καθώς να φανταστεί οποι΄οσδήποτε πως οι τύποι αποκλείσαν έξοδο σε σπίτια δεκαετιών γιατί απλά γουστάρουν την ομηρία και την εκδούλευση....)

Παίζουν λοιπόν με την σωματική ακεραιότητα των μαθητών του ΕΠΑΛ αλλά και των όμορων 4ου και 5ου Γυμνασίου στην μικροπολιτική σκακιέρα της Δεξιάς και στα τρυφερά του;;;

Υ.Γ. όσο για τον τηλεπερσόνα Διευθυντή του ΕΠΑΛ και Πρόεδρο του ΠΕΣΥΔΑΠ, γι άλλη μία φόρά, ετών δύο, μούγκα στη στρούγκα....

21.2.17

Πειραγμένες αντλίες καυσίμων σε Κορυδαλλό, Νίκαια, Κερατσίνι...!!!

Σε ελέγχους σε βενζινάδικα από το Υπουργείο Οικονομίας πιάστηκαν και πάλι πρατήρια καυσίμων να κλέβουν στις μάνικες "ποικιλότροπα" στον Κορυδαλλό, το Ταύρο, το Κερατσίνι αλλά και τη Νίκαια.

Όπως προέκυψε λοιπόν στους ελέγχους της διεύθυνσης Μετρολογίας της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας, το ένα στα τρία πρατήρια έχουν πειραγμένες τις αντλίες καυσίμων, κάτι που σημαίνει ότι γεμίζουν από 5% έως και 11% λιγότερο τα ρεζερβουάρ των οχημάτων, αδειάζοντας τις τσέπες των οδηγών.

Όμως οι γνωρίζοντες καλύτερα (δες απως και από που ξεκίνησε το θεμά...) ξέρουν πως το πραγματικό αυτό ποσοστό ξεπερνά στο πετρέλαιο τα 9/10 πρατήρια... καθώς οι αντλίες "τούρκικης κατασκευής" που έχουν προμηθευτεί σχεδόν στο σύνολό τους τα πρατήρια έχουν την δυνατότητα αλλαγής ροής με ένα απλό τηλεχειριστήριο ανά πάσα στιγμή και δεν χρειάζεται οι εσωτερική παρέμβαση στο μηχανιμσό της αντλίας όπως παλιά....

Έτσι λοιπόν με το που δουν  το γνωστό - άγνωστο όχημα του Υπουργείου να καταφθάνει για καύσιμα, οι έμπειροι και πλέον και εκπαιδευμένοι υπάλληλοι πατούν το κουμπάκι κι έτσι έχουμε μόλις 3/10 αντί το 9/10 και βάλε...

===================================

Σύμφωνα με το Υπουργείο οι μορφές λαθρεμπορίας και νοθείας καυσίμων έχουν ως, 25% του ναυτιλιακού καυσίμου διοχετεύεται στην αγορά ως ντίζελ κίνησης 25% των εξαγόμενων πετρελαιοειδών επανεισάγεται στην αγορά - «εικονικές εξαγωγές» 15% του πετρελαίου θέρμανσης πωλείται ως κίνησης 2,5% των αδασμολόγητων χημικών (μεθανόλη, διαλυτικά κ.λ.π.) χρησιμοποιείται για νόθευση των καυσίμων 10% των βενζινάδικων...

Αχ ελληνάκο, μακάρι και να ήταν όμως έτσι....

16.2.17

Η Μάρσια Τζιβάρα και το «Burning from the inside»

Κάλεσμα στη δίκη της ΧΑ

Συμμετέχουμε - στηρίζουμε το κάλεσμα σε Εφετείο και Κορυδαλλό τις ημέρες της εκδίκασης της υπόθεσης αναφορικά με την επίθεση στο στέκι Αντίπνοια.

ΠΕΜΠΤΗ 16 ΦΛΕΒΑΡΗ, 9.00, ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ

«Δεν περιμένουμε από το κράτος, τα δικαστήρια και την αστυνομία να καταστρέψουν το φασισμό, γνωρίζουμε από το παρελθόν και το παρόν ότι ο φασισμός δεν καταστρέφεται από την εξουσία. Eίναι φανερό ότι διάφορα μέρη του συστήματος εξακολουθούν να στηρίζουν τους φασίστες και σε μια επόμενη φάση θα τους προωθήσουν ώστε να επιτύχουν τους σκοπούς τους στο έδαφος που έχουνε ήδη στρώσει. Ετσι κι αλλιώς οι φασιστικές ιδέες και πρακτικές διαχέονται και εφαρμόζονται στην κοινωνική πλειοψηφία με τις νεοφιλελεύθερες «μνημονιακές» πολιτικές της Ε.Ε., του Δ.Ν.Τ. και της Εγχώριας Οικονομικής Ελίτ.

Οι φασίστες δεν έχουν τίποτα να φοβούνται από το κράτος. Αυτό που φοβούνται είναι το λαϊκό και εργατικό κίνημα των χιλιάδων προλετάριων που θα τους σαρώσει μαζί με το σύστημα και τα συμφέροντα που υπηρετούν.»

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ

12.2.17

12 Φεβρουαρίου, η "Συμφωνία της Βάρκιζας"

Είχε προηγηθεί στις 11 Ιανουαρίου η υπογραφή της ανακωχής των δεκεμβριανών συγκρούσεων μεταξύ του «αρχιστρατήγου των στρατιωτικών δυνάμεων εν Ελλάδι» Ρ. Σκόμπυ και των αντιπροσώπων της Κ.Ε. του ΕΛΑΣ.

Ας δώσουμε μερικά στοιχεία της για τους νεότερους.

Υπεγράφη στη βίλα Κανελλόπουλου στη Βάρκιζα Αττικής για τον τερματισμό της δεκεμβριανής αιματοχυσίας και τη συμφιλίωση του ελληνικού λαού -όπως λεει στο προοίμιό της- μεταξύ των εκπροσώπων του ΚΚΕ (Γ. Σιάντου), του ΕΑΜ (Μ. Παρτσαλίδη), της ΕΛΔ (Η. Τσιριμώκου) και των εκπροσώπων της δοτής από τους Άγγλους και τον αντιβασιλέα αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό κυβέρνησης του Νικ. Πλαστήρα (Ι. Στεφανόπουλου, Π. Ράλλη και Ι. Μακρόπουλου), με την ενεργό συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις και των Άγγλων Μακ Μίλαν (υπουργού Μεσογείου) και Ρ. Λήπερ (πρεσβευτή στην Αθήνα).

Με τη Συμφωνία η κυβέρνηση εξέφρασε τη σταθερή θέλησή της για την αποκατάσταση της ενότητας του κράτους και την επαναφορά της εσωτερικής ειρήνης και πολιτικής ομαλότητας με την ανάπτυξη «ελεύθερου και ομαλού πολιτικού βίου, του οποίου κύριον χαρακτηριστικόν θα είναι ο σεβασμός της πολιτικής συνειδήσεως των πολιτών, η ειρηνική διαφώτισις και διάδοσις πολιτικών ιδεών και ο σεβασμός προς τας ελευθερίας τας οποίας ο καταστατικός χάρτης του Ατλαντικού και αι αποφάσεις της Τεχεράνης διεκήρυξαν και η συνείδησις των δι' αυτάς αγωνιζομένων λαών απεδέχθη».

Για τους παραπάνω σκοπούς η κυβέρνηση ανέλαβε την υποχρέωση να εξασφαλίσει την ελεύθερη εκδήλωση των πολιτικών και κομματικών φρονημάτων, την απρόσκοπτη λειτουργία των ατομικών ελευθεριών, όπως του συνέρχεσθαι, του συνεταιρίζεσθαι, την ελευθερία του Τύπου και την κατάργηση κάθε προηγούμενου ανελεύθερου νόμου, την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και την άρση του Στρατιωτικού Νόμου.

Προέβλεπε επίσης τη συγκρότηση Εθνικού Στρατού με τακτική στρατολογία (στρατολογικές κλάσεις) με σεβασμό στα πολιτικά και κοινωνικά φρονήματα των στρατευομένων, την αποστράτευση του ΕΛΑΣ και της Εθν. Πολιτοφυλακής και την παράδοση των όπλων τους, την απόλυση των ομήρων του ΕΛΑΣ (ήδη είχαν απολυθεί), την εκκαθάριση των δημοσίων υπαλλήλων, του στρατιωτικού προσωπικού και των Σωμάτων Ασφαλείας από τους δωσιλόγους και την επαναφορά εκείνων που είχαν απομακρυνθεί λόγω της αντιστασιακής δράσης τους, καθώς επίσης και τη διενέργεια δημοψηφίσματος (βασιλεία ή δημοκρατία) εντός του έτους και τάχιστα -μετά από αυτό- εκλογές για Συντακτική Συνέλευση.

Η Συμφωνία κυρώθηκε με συνταγματική πράξη που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (φύλλο 68/1965 τεύχος Α') και απέκτησε όχι απλά ισχύ νόμου, αλλά επαυξημένη συντακτική δύναμη.

Είχε προηγηθεί στις 11 Ιανουαρίου η υπογραφή της ανακωχής των δεκεμβριανών συγκρούσεων μεταξύ του «αρχιστρατήγου των στρατιωτικών δυνάμεων εν Ελλάδι» Ρ. Σκόμπυ και των αντιπροσώπων της Κ.Ε. του ΕΛΑΣ.

Μέχρις εδώ, όλα καλά. Και φαίνεται ότι επιτυγχανόταν ο στόχος του πίσω μέρους του μυαλού της ηγεσίας μας, που με τις ντουφεκιές του Δεκέμβρη ήλπιζε ότι ίσως θα τα καταφέρναμε μόνοι μας να εξασφαλίσουμε καλύτερους όρους ύπαρξης της αριστεράς στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα με τη δυναμική που είχε το ΕΑΜικό κίνημα, παρά τις συμφωνίες των Στάλιν - Τσώρτσιλ στη Μόσχα για τα ποσοστά επηρροής τους στην Ελλάδα (10% και 90% αντίστοιχα -βλέπε "Αυγή" 6-7.12.2011 Γιατί έγινε ο Δεκέμβρης του 1944) αφού όλα σχεδόν τα παραπάνω ήταν μέσα στο πρόγραμμα του ΕΑΜ.

Αποτέλεσαν όμως και τη μία βάση της διπρόσωπης πολιτικής και στρατηγικής του Ν. Ζαχαριάδη από τη μέρα της απελευθέρωσής του από το γερμανικό στρατόπεδο του Νταχάου και της άφιξής του στην Ελλάδα (29.5.45) μέχρι την ολοκλήρωσή της με το «πάλι στ’ άρματα». Η οποία βάση έκρυβε από τη μια τη δικαίωση των πεπραγμένων τής μέχρι τότε ηγεσίας του ΚΚΕ, αλλά από την άλλη την εξουδετέρωση του Άρη Βελουχιώτη (με το πέρασμά του στις ανατολικές χώρες) ή ακόμη και την εξόντωσή του, τον οποίο με κανένα τρόπο δεν ήθελε στην κεφαλή του νέου αντάρτικου που σχεδίαζε. Πράγματα όμως που δεν είναι του παρόντος. *** Η Συμφωνία όμως περιείχε και την προδοσία του ΕΑΜικού κινήματος, όπως ειπώθηκε από τους πολλούς, ή το μεγάλο λάθος, όπως παραδέχθηκαν -κατόπιν εορτής όμως- κορυφαία στελέχη του ΚΚΕ, όπως ο Μ. Παρτσαλίδης και ο Γ. Ιωαννίδης, οι οποίοι όμως το απέδωσαν σε συμβουλές του Δημητρώφ (τέως γραμματέα της Γ' Κομουνιστικής Διεθνούς και τότε επικεφαλής του τμήματος Διεθνών Σχέσεων της Κ.Ε. του ΚΚΣΕ), ο Ν. Ζαχαριάδης, που τη χαρακτήρισε όμως όχι συνθηκολόγηση και υποχώρηση, αλλά αναγκαίο ελιγμό μπροστά στον Στάλιν, αλλά και ο ίδιος ο Στάλιν όταν τον Γενάρη του 1950 συναντήθηκε με τους Παρτσαλίδη και Ζαχαριάδη. Τέλος και το ίδιο το ΚΚΕ με αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων του. Έγκαιρα δε και έμπρακτα ο Άρης Βελουχιώτης, ο οποίος ούτε αποστρατεύτηκε ούτε παρέδωσε τα όπλα του. Η προδοσία, το λάθος ή ο «ελιγμός» βρισκόταν στους όρους της Συμφωνίας για τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ, στην αοριστία για το ποιοι θα συγκροτούσαν τις επιτροπές που θα έκριναν τα στελέχη του στρατού, των Σωμάτων Ασφαλείας και των δημοσίων υπηρεσιών, στη διατήρηση της αναστολής των άρθρων 5, 10 και 12 των Συντάγματος που αφορούσαν τα των φυλακίσεων, συλλήψεων, δημοσίων συγκεντρώσεων, το απαραβίαστο κατοικίας και αλληλογραφίας και κυρίως στο άρθρο 3 της Συμφωνίας που αφορούσε την αμνηστία. Με το άρθρο αυτό δεν συμφωνήθηκε γενική αμνηστία που επεδίωκε η αντιπροσωπεία μας. Ενέδωσε τελικά να χορηγηθεί η αμνηστία μόνο για τα «πολιτικά» αδικήματα που τελέστηκαν από της 3ης Δεκεμβρίου 1944 και μετά. Αλλά και από αυτή την αμνηστία εξαιρέθηκαν «τα συναφή αδικήματα κατά της ζωής και της περιουσίας, τα οποία δεν ήσαν απαραιτήτως αναγκαία διά την επιτυχίαν του πολιτικού αδικήματος». Μάλιστα, επειδή από την ασαφή αυτή διατύπωση (ποια ήταν τα πολιτικά αδικήματα) κινδύνευε να διωχθεί και η ΕΑΜική ηγεσία, η αντιπροσωπεία μας φρόντισε με ιδιαίτερο παράρτημα της Συμφωνίας να εξαιρεθούν, δηλαδή να αμνηστευθούν γενικά πενήντα ηγετικές προσωπικότητες που αυτή θα όριζε! *** Έτσι, από αυτά τα κενά και τις ασάφειες ξεκίνησε η νόμιμη αντιΕΑΜμική θύελλα που σάρωσε απ' άκρη σ' άκρη όλη τη χώρα, με την αιματηρή βοήθεια του παρακρατικού μηχανισμού και των εθνικιστικών ληστοσυμμοριών. Σε σημείο που ο Ι. Σοφιανόπουλος σε μια προεκλογική του συγκέντωση (εκλογές 5.3.1950) να εξομολογηθεί δημόσια ότι, αν και οι άλλοι δύο κυβερνητικοί αντιπρόσωποι στη Βάρκιζα (Π. Ράλλης και Ι. Μακρόπουλος) είχαν δεχτεί τη χορήγηση της γενικής αμνηστίας, καθώς επίσης και ο αντιβασιλέας και ο πρωθυπουργός με όλα τα μέλη της κυβέρνησης, είχαν δε καμφθεί και οι Άγγλοι, εκείνος παρέμεινε ανένδοτος μέχρι τέλους, με τη βεβαιότητα ότι θα υποχωρήσει η ΕΑΜική αντιπροσωπεία. Και πρόσθεσε: «Αν εγνώριζα όμως ότι η δεξιά θα παρασπονδήση κατά τοιούτον αναίσχυντον τρόπον παραβιάζουσα την Συμφωνίαν, θα προτιμούσα να μου κοπή το χέρι, παρά να υπογράψω την Συμφωνίαν εκείνην». Ειπώθηκε αργότερα ότι αυτός ο αριστερίζων πολιτικός (είχε εξορισθεί και επί Ι. Μεταξά) με την επιμονή του αυτή επιδίωκε να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από τις διώξεις των ΕΑΜικών αγωνιστών και συγκεκριμένα ότι οι διώξεις θα απομάκρυναν από το ΚΚΕ και το ΕΑΜ μεγάλες μάζες οπαδών τους που θα τους υποδέχονταν ο νέος πολιτικός οργανισμός που σκόπευε να δημουργήσει (Σ. Πατατζής στο βιβλίο του Ιωάννης Σοφιανόπουλος). Η Συμφωνία της Βάρκιζας ξεκίνησε με αίτημα της ηγεσίας του ΚΚΕ και του ΕΑΜ από τα Τρίκαλα, όπου μετά την ήττα του Δεκέμβρη είχαν την έδρα τους και υπήρξε σφοδρό παρασκήνιο για τα πρόσωπα που θα συμμετείχαν στις συζητήσεις, γιατί οι Άγγλοι και ολόκληρος ο αντίπαλος πολιτικός κόσμος, ήθελαν να διαπραγματευτούν μόνο με το ΚΚΕ. Ο Α. Σβώλος (πρόεδρος της ΕΛΔ) ωστόσο αρνήθηκε να συμμετάσχει προσωπικά και τελικά κάμφθηκε και έστειλε τον γραμματέα της ΕΛΔ, Η. Τσιριμώκο. Δεν ήθελε φαίνεται να του επιρρίψουν και άλλες ευθύνες πέραν εκείνων που του καταλόγισε το ΚΚΕ για την ενδοτική του στάση στον Λίβανο, ως αρχηγού τότε της αντιπροσωπείας μας. *** Γνώριζε το ΚΚΕ τι θα πήγαινε να κάνει στη Βάρκιζα; Το γεγονός ότι εκείνο είχε ζητήσει τις συζητήσεις μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι γνώριζε και ότι πρέπει να είχε καθορίσει κόκκινες γραμμές, όπως θα λέγαμε σήμερα. Πού όμως ήταν αυτές οι κόκκινες γραμμές, αφού ο ΕΛΑΣ, παρά την ήττα της εφεδρικής του δύναμης της Αθήνας με τα λιανοντούφεκά της και ελάχιστων ανταρτικών του τμημάτων, ήταν ανέπαφος, παντοδύναμος και πάνοπλος σε όλη την Ελλάδα. Όταν η ΕΑΜική εξουσία και διοίκηση απλωνόταν σε όλη τη χώρα; Όταν το μέγα μέρος του λαού ήταν ακόμη με το μέρος του, όπως έδειξαν οι αμέσως μετά παλλαϊκές συγκεντρώσεις;

Εδώ δεν μπορώ να μην παρεμβάλλω και την αποκάλυψη του ταγματάρχη Θ. Μακρίδη (εφημ. "Ελευθεροτυπία" 22.5.1977), αυτού του αναγνωρισμένης αξίας επιτελικού αξ/κού του Γ.Σ. του ΕΛΑΣ και στρατιωτικού συμβούλου του ΚΚΕ, όταν ρωτήθηκε από την ηγεσία μας για τη συνέχιση του ένοπλου αγώνα, που έδωσε στις 15.1.45 (τέσσερις μέρες δηλαδή μετά την Ανακωχή) και γνωμάτευσε ότι ο ΕΛΑΣ θα είναι πανέτοιμος να αντιμετωπίσει τους Άγγλους έξω από την Αθήνα το πολύ σε ένα μήνα. Και για τη συμβουλή του στον Μ. Παρτσαλίδη στις 2.2.45 στα Τρίκαλα, όταν η αντιπροσωπεία μας ξεκινούσε για την Αθήνα, ότι «σε 8-10 μέρες είμαστε έτοιμοι, παρατείνετε τις διαπραγματεύσεις και τότε τα λέμε». Μέρες που συνέπιπταν με τις συνομιλίες στη Βάρκιζα. Ο Μ. Παρτσαλίδης, που ζούσε τότε (22.5.77), δεν τον διέψευσε!

Οι παραχωρήσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ κατά το προηγούμενο έτος στον Λίβανο και στην Καζέρτα, οι παλινωδίες της στις παραμονές του Δεκέμβρη, ο χαλαρός τρόπος διεξαγωγής της μάχης του Δεκέμβρη, η αδιαλλαξία της στη σύσκεψη με τον Τσώρτσιλ τις παραμονές των Χριστουγέννων, δείχνουν ότι, αν υπήρχε κάποια κόκκινη γραμμή, αυτή έφτανε μέχρι του σημείου να μην παραβιάσουν τη Συμφωνία της Μόσχας και το διεθνιστικό τους καθήκον απέναντι στη «Μητέρα Πατρίδα» χωρίς να εξασφαλίσουν τους ελάχιστους όρους ύπαρξης και δράσης της αριστεράς στα χρόνια που έρχονταν (βλ. "Αυγή" ό.π.). Άλλωστε ότι το καθήκον τους αυτό το έβαζαν πάντοτε πάνω απ' όλα το ομολόγησαν αργότερα σε επιστολή της Κ.Ε. του ΚΚΕ από 22.8.1949 προς το Κ.Κ. Αλβανίας (σχετική με τις επιχειρήσεις του ΔΣΕ σε Γράμμο - Βίτσι) που την υπογράφουν οι Ν. Ζαχαριάδης, Β. Μπαρτζιώτας, Δ. Βλαντάς, Γ. Βοντίσιος με την υποσημείωση ότι είναι σύμφωνοι και οι σ. Παρτσαλίδης και Ιωαννίδης) και όπου γράφουν ότι «Εμείς πάντα υποτάσσαμε και υποτάσσουμε τα συμφέροντα του κινήματός μας στα γενικότερα συμφέροντα του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινηματος» (ΑΣΚΙ, Αρχείο ΚΚΕ κ.353 - βλ. και Ν. Κέδρος Ο Εμφύλιος στη Φλώρινα, έκδ. Βιβλιόραμα 2011).



Υπογράφοντας λοιπόν πέτυχαν το πρώτο, αλλά αρκέστηκαν σε αόριστες υποσχέσεις για το δεύτερο και στην... εγγύηση των Άγγλων, οι οποίοι όμως δεν υπέγραψαν τη Συμφωνία. Αποστράτευσαν και αφόπλισαν τον έτοιμο να συνεχίσει τον ένοπλο αγώνα ΕΛΑΣ, τον μόνο εγγυητή που θα μπορούσαν να έχουν, με αόριστες υποσχέσεις αφερέγγυων πολιτικάντηδων που ξεπετάχτηκαν από το πουθενά, επωφελούμενοι της πολιτικής δίνης και κρίσης στις οποίες είχε περιπέσει η χώρα μας από το μοίρασμα της Ευρώπης μεταξύ των μεγάλων και των αγγλικών όπλων. Εδώ, αν δεχθούμε ότι ήταν άπειροι στα πολιτικά παιγνίδια και τις ίντριγκες, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι το ίδιο συνέβαινε και με το θέμα της αμνηστίας όταν φρόντιζαν να συμπεριλάβουν σ’αυτήν μόνο τον εαυτό τους και μερικές ακόμη ηγετικές προσωπικότητες. Πράγμα που δείχνει ότι από τους μισερούς και συκοφαντικούς λίβελους που δέχτηκαν στον Λίβανο και στη σύσκεψη των παραμονών των Χριστουγέννων από τους άκαπνους, άπραγους και φανατικά αντιΕΑΜΙκούς πολιτικούς αντιπάλους μας και από αυτά που ειπώθηκαν μέσα στη σύσκεψη (έχουν δημοσιευθεί τα πρακτικά της) θεωρούσαν ενδεχόμενο να ακολουθήσει ό,τι ακολούθησε.

Πράγματι, μόνο από την υπογραφή της Συμφωνίας μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου 1945, μέσα σε 10 μήνες δηλαδή, όπως δήλωσε ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Ρέντης, οι ΕΑΜικοί αγωνιστές που είχαν διωχθεί για κατοχικά αδικήματα, ανέρχονταν περίπου σε 80.000, από τους οποίους οι μισοί σχεδόν βρίσκονταν ήδη στις φυλακές ως κατάδικοι ή υπόδικοι, ενώ περίμεναν εκκρεμείς 48.056 ακόμη δικογραφίες να πέσουν στα χέρια παθιασμένων δικαστών και εισαγγελέων!

Από τους αγωνιστές αυτούς ο Μ. Βασιλόπουλος είχε σπάσει το τότε ρεκόρ Γκίνες με καταδίκη από το Κακουργιοδικείο Κορίνθου 351 φορές σε θάνατο, ενώ τρεις άλλοι, ο Κ. Κιοπρές, ο Σωτ. Παπαδόπουλος και ο Γεωρ. Κολλημένος, είχαν εισπράξει από Β' Κακουργιοδικείο Αθηνών καταδίκες 127, 55 και 42 φορές σε θάνατο αντίστοιχα! Αργότερα εκτελέστηκαν.

Να λοιπόν γιατί η Συμφωνία της Βάρκιζας χαρακτηρίστηκε απ' όλους κατάπτυστη και εγγληματική και μόνο από τον Ν. Ζαχαριάδη και το ΚΚΕ ελιγμός και λάθος.

Και ποιες ήταν οι συνέπειες για τους πρωτεργάτες αυτής της Συμφωνίας; Φυσικά όχι οι διώξεις που υπέστησαν όλοι οι αγωνιστές, αφού φρόντισαν να συμπεριλάβουν εαυτούς στην αμνηστία, αλλά μόνο κομματικές. Ο μεν Γ. Σιάντος, που είχε πεθάνει το 1947, κατηγορήθηκε από τούς Ν. Ζαχαριάδη και Δ. Βλαντά το 1950 ως προβοκάτορας, χαφιές και ισόβιος πράκτορας των Άγγλων, για να αποκατασταθεί το 1958 μαζί με τον Ν. Πλουμπίδη και τον Κ. Καραγιώργη, ο δε Μ. Παρτσαλίδης να διαγραφεί αργότερα από το ΚΚΕ, για άλλους όμως λόγους.

Του Μάνου Ιωαννίδη («Αυγή» 11/02/2012) Ο Μάνος Ιωαννίδης είναι συνταξιούχος δικηγόρος. Υπήρξε κατά την Κατοχή καπετάνιος του λόχου ΕΛΑΣ Βύρωνα Αθηνών, φοίτησε στη Σχολή Αξ/κών του Γ.Σ. ΕΛΑΣ στο Βουνό, ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός και στη συνέχεια τοποθετήθηκε επιτελής του Προτύπου Τάγματος της Α' Ταξιαρχίας Αθηνών που έδρευε στην Καισαριανή. Eίναι συγγραφέας του βιβλίου «Φάκελος Νο 9745/Β - Στα χρόνια του Μεγάλου Αγώνα» (εκδ. Μέδουσα)

8.2.17

Σήμερα, Πέμπτη, ο Μητσοτάκης στον Κορυδαλλό.

Περιοδεία σε περιοχές του Πειραιά αναμένεται να πραγματοποιήσει σήμερα, Πέμπτη 9/2/17, ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο Πρόεδρος της ΝΔ θα επισκεφθεί το εμπορικό κέντρο του Δήμου Κορυδαλλού, όπου θα συνομιλήσει και με κατοίκους της πόλης μας κλείνοντας την σημερινή περιοδία του.

Μένει να δούμε βέβαια αν ο Πρόεδρος της ΝΔ θα χει δίπλα του τον επικεφαλή της Δημοτικής παράταξης της ΝΔ στον Κορυδαλλό κ. Γιάννη Διάκο, ο οποίος ήταν κι ο άνθρωπος που στήριξε την εκλογή Μητσοτάκη στον Κορυδαλλό όταν οι υπόλοιποι της ΝΔ βρίσκονταν δίπλα σε υπόλοιπους και στα δημοτικά σχήματα κολοτούμπας... ή θα χει κοντά του τους κολοτούμπες της πόλης μας;;;

Αρχικά ο κ. Μητσοτάκης θα επισκεφθεί το εργοτάξιο του Μετρό στο Δημοτικό Θέατρο και στη συνέχεια το βιομηχανικό – επιχειρηματικό πάρκο Σχιστού, όπου θα συναντηθεί με επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται εκεί.

1.2.17

Σώρρας: Πες για τες παλιές μου ΓΚΟΜΕΝΟΥΣ!!!

"Γλώσσα λανθάνουσα αλήθεια λέει", λέγει ο σοφός λαός μας κι εδώ, στο 3:18, ο Σώρρας στη συνέντευξη με τον Σρόϊντερ αντί για "γκόμενες" λέει "γκόμενους"....

19.1.17

Το πρόσωπο του τέρατος - Μάνος Χατζιδάκις

"Το πρόσωπο του τέρατος και ο φόβος μήπως το συνηθίσουμε"

Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά. (...)

Από την ώρα που ο Frankenstein γίνεται στόλισμα νεανικού δωματίου, o κόσμος προχωράει μαθηματικά στην εκμηδένιση του. Γιατί δεν είναι που σταμάτησε να φοβάται, αλλά γιατί συνήθισε να φοβάται. Κι εγώ με τη σειρά μου δεν φοβάμαι τίποτα περισσότερο, απ το μυαλό της κότας. Απ το να υποχρεωθώ να συνομιλήσω με μια κότα ή μ ένα σκύλο, ή τέλος πάντων, μ ένα ζώο δυνατό πού βρυχάται. Τί να τους πω και πώς να τους το πω;

Και μήπως δεν είναι εξευτελισμός, αν επιχειρήσω να μεταφράσω ή να καλύψω τις σκέψεις μου, κάτω από φράσεις απλοϊκές και ηλίθια νοήματα, για να καθησυχάσω τυχόν τη φιλυποψία μιας κότας, που όμως έχει άνωθεν τοποθετηθεί για να μας ελέγχει και να μας καθοδηγεί;

Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, ή συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πώς πρέπει, του πώς οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε; Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοήθα να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος, που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά. Το τέρας σχηματίζεται από τα ζώα κι απ τους εχθρούς.

Θα σας θυμίσω μια συνομιλία τότε, μέσα στη τάξη του σχολείου. Με πλησιάζει ένας ψηλός συμμαθητής, μ ένα δυσάρεστο έκζεμα στο δέρμα του προσώπου του, στραβή τη μύτη και ξεθωριασμένα τα μαλλιά του, ακατάστατα. Ήταν η πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς.

- Πώς λέγεσαι, ρωτάει, ενώ πλάι του είχαν σταθεί αμίλητοι δυο άλλοι, δικοί του φίλοι.
- Βασίλης, του απαντώ.
- Και που μένεις, εκείνος εξακολουθεί.
- Πάνω στο λόφο, του λέω και τον κοιτώ στα μάτια. Εκείνος χαμογέλασε κι άφησε να φανούν τα χαλασμένα δόντια του.
Μου λέει:
- Εγώ μένω στην απέναντι όχθη. Είσαι λοιπόν εχθρός. Και μου δίνει μια στο κεφάλι με το χέρι του, που με πονάει ακόμα τώρα σαν το θυμηθώ. Τον κοιτάζω έτοιμος να κλάψω. Μα συγκρατιέμαι. Αυτός σκάει στα γέλια και χάνεται. Προς το παρόν.
Γιατί θα τον ξαναδώ:
Εισπράκτορα, εκπαιδευτή στο στρατό, τηλεγραφητή, κλητήρα στο υπουργείο, αστυνόμο, μουσικό στην ορχήστρα, παπά στην ενορία, συγκάτοικο στην πολυκατοικία, γιατρό σε κρατικό νοσοκομείο και τέλος νεκροθάφτη, όταν πετύχει να με θάψει. (...)

Πώς θ αντιδράσουμε και πώς δε θα συμβιβαστούμε με το τέρας; (...)

Κυριακή, 30 Ιουλίου 1978 -Από το βιβλίο: «Τα Σχόλια του Τρίτου», Εκδ. Εξάντας, Αθήνα 1980.