26.3.15

Πασχαλινό bazaar


Ο σύλλογος "Ανάσα Ζωής Δήμου Κορυδαλλού" μαζί με την δεκαπενταμελή ομάδα χειροτεχνών "ΚΛΙΚΑrt" σας προσκαλούν στο Πασχαλινό bazaar στον πρώτο όροφο του Πνευματικού κέντρου του δήμου Κορυδαλλού.

Ελάτε να πάρετε τα τελευταία σας δωράκια πριν το Πάσχα. Να διαλέξετε ανάμεσα σε σαπούνια, κοσμήματα, λαμπάδες τσάντες και διάφορα άλλα είδη σπιτιού και όχι μόνο!

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ 10:00 ΜΕ 22:00ΜΜ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ BAZAAR Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΑ ΔΕΧΕΤΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ,ΤΡΟΦΙΜΑ ΜΑΚΡΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΓΙΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΟ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ!

(πληροφορίες 2104949049 και στα δημοτικά ιατρεία του δήμου Κορυδαλλού στην πλατεία Μέμου, Ξενοφώντος και Πελοπίδα)

25.3.15

ο δρόμος για την επανάσταση του 1821....

Ένα πολύ κατατοπιστικό και ενδιαφέρον "αφιέρωμα" στον προεπαναστάτη και δάσκαλο του Θ. Κολοκοτρώνη τον Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη!!! 
 
Υπήρξε ένα εξαιρετικό βίντεο από την εκπομπή της ΕΤ-1 για την Δημοτική μας Παράδοση (27/11/09) που παρουσιάσε ο Παναγιώτης Μυλωνάς, πρόκειται για το τραγούδι του θρυλικού κλέφτη και γυναικά της Πελοποννήσου καπετάν Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη. Το τραγούδει είπε αριστοτεχνικά ο πατήρ Χρήστος Κυριακόπουλος αλλά πλέον δεν βρίσκεται στον αέρα... (ακολουθούν όμως κάποια άλλα).

Ο θρυλικός Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης (1759-1805) έρχεται απο τα υψώματα του του Πάρνωνα και συσκεκριμένα από την Μπαρμπίτσα όπου γεννήθηκε το 1759, έτσι πήρε και το κατά κόσμο όνομα του. Το πραγματικό του όνομα είναι Ζαχαρίας Παντελεάκος, η οικογενειά του έφτασε στην Μπαρμπίτσα (1.200 μέτρα υψόμετρο) από την Μάνη όπως συνέβη και με πολλές άλλες οικογένειες του Μοριά και από τα νησιά μιας και βρήκαν ασφαλές καταφύγιο κατά την τουρκοκρατία καθώς ηταν κυνηγημένοι και επαναστατημένοι Έλληνες κλέφτες.

Ο καπετάν Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης ονομάστηκε αρχιστράτηγος του Μοριά, είχε σπάνια προσόντα και παλικαριά που έδρασε σε όλο τον Μοριά, είχε βαθύτερους εθνικούς σκοπούς. Ήταν ο μεγάλος πρόδρομος του 21 , γιατί προετοίμαζε και σχεδίαζε το γενικό ξεσηκωμό του σκλαβωμένου ελληνικού λαού, δηλαδή αυτό που έκανε το 1821 ο μαθητής του Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

Διαβάστε εδώ για την καταγωγή του καπεταν Ζαχαρία Μπαρπιτσιώτη. Κι εδώ Δημοτικά για τον καπεταν Ζαχαρία Μπαρπιτσιώτη

Παιδί ακόμα κατατάχτηκε σε αρματολικό σώμα για να εκδικηθεί το φόνο του πατέρα του και του αδελφού του, και 18 ετών συγκρότησε δική του ομάδα. Η φήμη του εδραιώθηκε στη κοινή συνείδηση με τη μάχη του Σάλεσι (1781). Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν μαζί του. Έγινε αρχηγός των κλεφτών με υπαρχηγό το Θ. Κολοκοτρώνη και συνένωσε γύρω του τους οπλαρχηγούς Αναγνωσταρά, Νικηταρά, Πετμεζά, κ.ά. Με ορμητήριο τον πύργο του στο Σκουφομύτη οργάνωνε συχνές επιδρομές εναντίον των Τούρκων και των Ελλήνων συνεργατών τους

Ακολουθεί συρτό από την Μπαρμπίτσα Λακωνίας, γενέτειρα του καπετάν-Ζαχαριά Παντελάκου, του γνωστού Μπαρμπιτσιώτη. Είναι τραγούδι των χωριών του Οινούντα στον Πάρνωνα. Αναφέρεται στον θάνατο του καπετάν-Ζαχαριά, ο οποίος δολοφονήθηκε στις 20 Ιουλίου 1805 στα Τσέρια της Αποσκιερής (Μεσσηνιακής) Μάνης μέσα στον πύργο του κουμπάρου του Κουκέα, από άνθρωπο του Μούρτζινου. Τραγούδα ο Μπαρμπιτσιώτης Κυριάκος Στρίφας.
Τα κατορθώματα πέρασαν στην περιοχή του Θρύλου και στο δημοτικό τραγούδι Υ.Γ.1 Αν και σίγουρα η επανάσταση ξεκίνησε την 17η μαρτίου 1825 στην Αρεόπολη της Μάνης, επίσης σίγουρα δεν την προκάλεσε ο με Τούρκικο τίτλο τιμής "ήρωας των Μανιατών" ΠετρόΜΠΕΗΣ Μαυρομιχάλης. Την επανάσταση την επέβαλαν ο Κολοκοτρώνης με τους Τρουπάκηδες από την Μεσσηνιακή Μάνη και τους άλλους οπλαρχηγούς που καταφθάσαν στην Αρεόπολη αλλά και το πλήρωμα του χρόνου από τους προεπαναστάτες όπως ο Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης. Υ.Γ.2 Είναι λυπηρό αλλά, φαίνεται ιστορικά, πως στη Μάνη όπως και με του Γερμανούς στο Β΄ΠΠ, έτσι λοιπόν και 120 χρόνια πριν με του Τούρκους οι "φίλοι" του κατακτητή "εκδιώξαν", στην καλύτερη, τους πατριώτες Έλληνες...

22.3.15

Στέλιος Κούλογλου : «Πολιτικό πραξικόπημα σχεδιάζουν Σαμαράς - δανειστές»

Σχέδιο που οδηγεί μέχρι την ανατροπή της κυβέρνησης περιέγραψε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου, μιλώντας στην εκπομπή Το Πρωτοσέλιδο του Σαββάτου και τον Δημήτρη Κουκλουμπέρη. Σύμφωνα με όσα δήλωσε, το σχέδιο εξυφαίνεται σε συνεργασία δανειστών – εσωτερικού της χώρας, με κύκλους γύρω από τον αρχηγό της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά.


«Από την επομένη των εκλογών και μετά τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου γίνεται προσπάθεια ανατροπής των συμφωνιών και υπονόμευσης της , με στόχο ή την πλήρη υποταγή ή την ανατροπή της.

Μιλάω για ένα σιωπηλό εν εξελίξει πραξικόπημα», εκτίμησε ο κ. Κούλογλου και συμπλήρωσε ότι «αυτή η προσπάθεια γίνεται βασικά από την πλευρά των δανειστών σε συνεργασία με το εσωτερικό της χώρας, με κύκλους περί τον Αντώνη Σαμαρά και κάποιους δημοσιογράφους που συνεργάζονται στενά και κατά καιρούς ο αρχηγός της ΝΔ έχει αναλάβει την υπεράσπισή τους».

«Ήδη πριν τις εκλογές ο κ. Σαμαράς έλεγε ότι αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρξει τραπεζικός πανικός. Αυτό το κλίμα συνεχίστηκε και καλλιεργήθηκε και μετά, με ενέργειες που οδηγούσαν σε οικονομική ασφυξία και στόχο την επιστροφή στο παλιό μνημόνιο», υποστήριξε, παραπέμποντας σε μια πρακτική «που θυμίζει την κατάσταση στη Χιλή με πρόεδρο τον Αλιέντε».

Σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, η προσπάθεια πλήρους υποταγής ή ανατροπής της κυβέρνησης δεν έχει τελειώσει, ενώ προς επίρρωση των επιχειρημάτων του σημείωσε ότι ο κ. Σαμαράς «πήγε στο ΕΛΚ και υπέγραψε εναντίον της κυβέρνησης».

18.3.15

ο Πρωθυπουργός έφαγε στο ομορφότερο μαγαζί της Αθήνας

Το Musique Cafe βρίσκεται στο Παγκράτι, κοντά, στο μέγαρο Μαξίμου.

Η κουζίνα του είναι εξαιρετική και κάθε βδομάδα έρχεται το φορτηγό με πατάτα, κρέατα και τυριά κατευθείαν από το περβόλι των Κυκλάδων, τη Νάξο!!!

Τα πιάτα γεμάτα με ελληνικές γεύσεις, ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ μερίδες και τιμές από 5 Ευρώ έως 14 Ευρώ... (για να ξηγούμαστε, δηλαδή: ένα πιάτο max το άτομο, όχι δείγματα...)

Ο κύριος Μάκης, είναι ένας πραγματικά ευγενικός νησιώτης. Αυτό απλά. Αγαπάει αυτό που κανει και το κάνει άριστα με ξεχωριστούς και σπουδαίους συνεργάτες.

Το καλύτερο όλων είναι πως στο Musique συχνάζουν όλες οι ηλικίες, από 18 έως 80, κυριολεκτικά. Οι παλιοί Αθηναίοι έτσι είναι, Άνθρωποι.

Άλλοι τρώνε υπέροχο φαγητό, άλλοι πίνουν εξαιρετικό καφέ κι άλλοι δοκιμάζουν τα καθαρά ποτά του μαγαζιού, σε ένα τόσο αλλόκοτο ηλικιακά σύνολο όσο δεν έχει ξαναδεί κανείς... και παράλληλα σε ένα τόσο αρμονικό και φιλικό πνεύμα που από μόνο του σε γοητεύει... Εδώ βρίσκεται μία παλιά γειτονιά της Αθήνας όπως την ξέραμε, και μέσα κι έξω από το μαγαζί... Υ.Γ. Φήμες, θέλουν κάποιους Κορυδαλλιώτες να φεύγουν από τον Κορυδαλλό με ποδήλατα και να πηγαίνουν Musique Cafe, κάτι απογεύματα κάτι Σαββατόβραδα, με τα ποδηλατικά τα φαντεχτερά κολάν, να τρώνε και να πίνουν και κανείς να μην ενοχλείται από την ενδυμασία κι άλλα φτωχά πράγματα.... ευτυχώς που δεν κάνουν αλκοτέστ στους ποδηλάτες!!!

17.3.15

Βαγγέλη, η ζωή έχει Λύκους, πρόβατα και τσοπανόσκυλα αλλά....

Η ζωή έχει κάμποσους Λύκους, πολλά πρόβατα και ελάχιστα τσοπανόσκυλα....

εκεί στη γεωργική Σχολή Ιωαννίνων έλειπαν τα τσοπανόσκυλα....


Απόντες άπαντες και τώρα ως όρνια, τα πρόβατα και οι λύκοι τρέχουν όλοι μάζι να προβληθούν πάνω από το πτώμα του Βαγγέλη...

Τι ακούμε ρε μαλάκα...

Η ιστορία μιας φωτογραφία... με κλικ εδώ...

16.3.15

Παίρνει πίσω τα περί θανάτωσης των
καλααζαρικών σκύλων ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π.


Της Ελένης Ηλιοπούλου

Με μια νέα απόφαση του ο Περιβαλλοντικός Σύνδεσμος Δήμων Αθήνας και Πειραιά (ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π.) παίρνει πίσω τα περί ευθανασίας των σκυλιών που έχουν λεϊσμανίωση και δεν υιοθετούνται και μας ενημερώνει πως συνεδρίασαν και αποφάσισαν ότι θα πρέπει να τηρείται η νομοθεσία!

Ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. θυμίζουμε ότι διαχειρίζεται το Διαδημοτικό Κέντρο Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων (ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ.) και σε αυτόν συμμετέχουν 19 δήμοι της Αττικής. Η συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στις 12 Μαρτίου 2015 είχε ως θέμα τη «Λήψη τροποποιητικής απόφασης για έγκριση πλάνου αντιμετώπισης αδέσποτων σκύλων που πάσχουν από ΚΑΛΑ ΑΖΑΡ». Και στην απόφαση, που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της Διαύγειας, τονίζεται ότι ανακαλείται η προηγούμενη απόφαση «καθώς αυτή στηρίζεται σε εισήγηση που δεν εγκρίθηκε από την ΕΕ».
Η νέα απόφαση του ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π.

Όμως εύλογα είναι τα ερωτήματα που προκαλούνται. Τελικά εκεί στον ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. δεν γνωρίζουν τι ορίζει η νομοθεσία; Η αρμόδια κτηνίατρος Ευαγγελία Πατέλη γράφει τις εισηγήσεις της στο πόδι παραπέμποντας μάλιστα σε λάθος νόμους; Και η Εκτελεστική Επιτροπή πως επιτρέπει τη δημοσίευση εισηγήσεων που λέει ότι δεν έχει εγκρίνει;

Ποιες είναι πραγματικές προθέσεις τους;

Όμως ποια είναι η αλήθεια; Στην καταγγελία που κατέθεσε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (Π.Φ.Π.Ο.) στις 12 Μαρτίου 2015 σχετικά με την πρόθεση του ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. να οδηγήσει σε εξόντωση τα αδέσποτα, που πάσχουν από λεϊσμανίωση και δεν υιοθετούνται - κατά παράβαση των όσων ορίζει η νομοθεσία - παρουσιάζει και ένα ακόμα στοιχείο το οποίο δείχνει τις προθέσεις των αρμοδίων.

Η Π.Φ.Π.Ο. καταθέτει απόσπασμα από τα πρακτικά της 23ης συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Μοσχάτου - Ταύρου καθώς εκεί ο Γρηγόρης Γουρδομιχάλης πρόεδρος του ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. στις 15 Οκτωβρίου 2014 είπε «ο νόμος λέει στα καλαζαρικά σκυλιά γίνεται ευθανασία» κάτι που φυσικά είναι ψευδές.

Ο κ. Γουρδομιχάλης, που είναι μαθηματικός και όχι καθηγητής παρασιτολογίας, δίνει μάλιστα μια μίνι «διάλεξη» στους δημοτικούς συμβούλους για το πώς μεταδίδεται η ασθένεια από τον σκύλο στον άνθρωπο παραπληροφορώντας τους παρευρισκόμενους ενώ τονίζει για τις ενέργειες που κάνει ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. για να βρεθεί φάρμακο, ενώ φάρμακο για την ίαση των σκύλων και των ανθρώπων φυσικά και υπάρχει.

Ο κ. Γουρδομιχάλης ψεύδεται και για όσα ορίζει ο νόμος για την διαχείριση των άρρωστων ζώων αλλά και για τους τρόπους μετάδοσης της ασθένειας μέσω των σκνιπών.

Θυμίζουμε ότι ο Στέλιος Χαραλαμπίδης πρώην καθηγητής Παρασιτολογίας και Παρασιτικών Νοσημάτων στην Κτηνιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. με το άρθρο του «Μύθοι και αλήθειες για τη λεϊσμανίωση» στο www.zoosos.gr έχει επισημάνει εδώ και χρόνια ότι στη Ελλάδα δεν ζει αυτό το είδος σκνίπας που τσιμπάει και τον άνθρωπο και τον σκύλο!

Ο κ. Χαραλαμπίδης έχει τονίσει ότι: «Η λεϊσμανίωση στη χώρα μας συνεχίζει να ονομάζεται “καλά αζάρ”. Το “καλά αζάρ”, όμως, είναι νόσημα του ανθρώπου στην Ινδία και προκαλείται από παράσιτο που δεν υπάρχει στην Ελλάδα!».

Ενώ σε άλλο σημείο επισημαίνει: «Ανάλογα με το είδος τους, οι σκνίπες επιλέγουν τον άνθρωπο και συγκεκριμένα είδη ζώων για να απομυζήσουν αίμα. Τα δώδεκα είδη των σκνιπών που υπάρχουν στη χώρα μας, επιλέγουν για να απομυζήσουν αίμα, τον σκύλο και άλλα είδη ζώων ή τον άνθρωπο και άλλα είδη ζώων, αλλά στις επιλογές τους αυτές δεν συμπίπτουν ο άνθρωπος και ο σκύλος».

Τα ψεύδη του προέδρου του ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π.

Μάλιστα αυτές τις επιστημονικές διαπιστώσεις επανειλημμένα τις είχαμε στείλει στον ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π., τις έχουμε δημοσιεύσει σε σχετικό ρεπορτάζ μας και είχαμε προσωπικά στον πρόεδρο του Γρηγόρη Γουρδομιχάλη καθώς σε όλα τα δελτία Τύπου του συνδέσμου παρουσιάζεται η λεϊσμανίωση ως μια ασθένεια που ο άνθρωπος κολλάει από την σκνίπα, η οποία τσιμπάει αρχικά τον μολυσμένο τον σκύλο, ενώ αυτό στην Ελλάδα είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι δε συμβαίνει άρα όποιος το ισχυρίζεται ψεύδεται.
Τα πρακτικά της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Μοσχάτου - Ταύρου αποδεικνύουν ότι ο Γρηγόρης Γουρδομιχάλης ψεύδεται.

Μπορεί λοιπόν προσωρινά ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. να κάνει πίσω στο θέμα της δολοφονίας των άρρωστων σκυλιών εξαιτίας και της ουσιαστικής αντίδρασης της Π.Φ.Π.Ο. και της δημοσιότητας που πήρε το ζήτημα, όμως είναι βέβαιο ότι οι αρμόδιοι στοχεύουν στην εξόντωση των ζώων γιατί και αδυνατούν να τα περιθάλψουν.

Ο κ. Γουρδομιχάλης έχει παραδεχτεί ότι το ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ. δεν διαθέτει τόσους χώρους, ώστε να ανταπεξέλθει στα άρρωστα σκυλιά ή στα αδέσποτα που χρήζουν στείρωσης (περίθαλψης κ.ά.) από τους 19 καλλικρατικούς δήμους με τους οποίους συνεργάζεται. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τον ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. να προσθέτει και νέα μέλη – άρα και περισσότερα ζώα – όπως π.χ. πρόσφατα έκανε με τον Δήμο Αθηναίων μεγεθύνοντας το πρόβλημα και την περιοχή ευθύνης του.

Θυμίζουμε ότι συχνά τους τελευταίους μήνες οι αρμόδιοι έχουν δηλώσει ότι δεν δέχονται νέα περιστατικά γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στο ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ. δεν γίνονται στειρώσεις και θεραπείες γατιών γιατί τις θεωρούν επικίνδυνες (!) ή γιατί δεν ξέρουν πώς να τις πιάσουν (!) ενώ δεκάδες είναι οι εθελοντές που έχουν προσφερθεί να βοηθούν στην σύλληψη και επανατοποθέτηση αδέσποτων γατιών.

Αυτά τα γελοία επιχειρήματα χρησιμοποιεί ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. για να μην αναλάβει τις ευθύνες του αφήνοντας έτσι τα αδέσποτα γατιά σε 19 καλλικρατικούς δήμους να αναπαράγονται ανεξέλεγκτα.

Αυτό βέβαια, που δεν κάνει ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π., το καταφέρνουν χωρίς να έχουν υπερφυσικές ικανότητες σωματεία και εθελοντές, που συστηματικά με δικά τους έξοδα στειρώνουν και θεραπεύουν γατιά, τα οποία υποφέρουν στους δρόμους. Μάλιστα οι εθελοντές και τα μέλη των των συλλόγων, των σωματείων, των Μ.Κ.Ο. που ασχολούνται με την φροντίδα των γατιών είναι υγιείς και όχι ετοιμοθάνατοι εξαιτίας αυτής της ενασχόλησης τους.

Δυστυχώς τόσο ο κ. Γουρδομιχάλης όσο και τα υπόλοιπα μέλη του ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. είναι υπεύθυνα για την μη φροντίδα των αδέσποτων ζώων και είναι πραγματικά ντροπιαστικό για τον πολιτισμό μας να χρησιμοποιείται τον 21ο αιώνα η Δημόσια Υγεία ως δικαιολογία για την εξόντωση αδέσποτων ζώων στην Ελλάδα.

Ο Εξαφανισμένος πλην Ακούσιος Οσιομάρτυρας

του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου, Νόστιμον ήμαρ, 
Δημοσιευμένο την: 24/02/2015
Προσωπικά δεν με αφορά η οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα του εξαφανισμένου φοιτητή πέραν από εκείνη του θύματος εγκλημάτων. Τα περί ομοφυλοφιλίας δηλώθηκαν – σύμφωνα με πηγές – από την οικογένεια η οποία μίλησε εμμέσως για ιδιαιτερότητες.

Αν ήταν όμως ομοφυλόφιλο το παιδί έχει ιδιαίτερη σημασία επειδή εκεί ακριβώς στοιχειοθετείται νομικά και το κίνητρο του εγκλήματος ρατσιστικού μίσους, το οποίο, ως ιδιαιτέρως ειδεχθές, επισείει πολύ δραστικότερες ποινές από μια απλή κατηγορία για ξυλοδαρμό και εκφοβισμό.

Το αν ήταν ή όχι ομοφυλόφιλο ένα θύμα μεθοδευμένου και συστηματικού τραμπουκισμού είναι εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα δικαιοσύνης.

Ακόμα περεταίρω, το να είναι ομοφυλόφιλο το θύμα μεθοδευμένου τραμπουκισμού και αυτή του η ιδιότητα να αποκρύπτεται από τους μάρτυρες είναι οπωσδήποτε απόπειρα συγκάλυψης και παθητικής εκτροπής της δικαιοσύνης.

Όλα αυτά βέβαια δεν είναι αθώα λευκά ψέμματα, αλλά κακουργήματα περί ψευδορκίας.

Δεν μου κάνει λοιπόν καθόλου εντύπωση η συγκάλυψη των τουλάχιστον ύποπτων γνωστών και μαρτύρων εκ μέρους της οικογένειας του εξαφανισμένου, αν υποθέσουμε φυσικά ότι υφίσταται συνειδητά κάποια τέτοια συγκάλυψη, κάτι που συμβαίνει όπως τουλάχιστον φαίνεται από τις εκκλήσεις τους «να αφήσει ο κόσμος ήσυχα τα παιδιά» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Και δεν μου κάνει καμία εντύπωση μια τέτοια πραγματικότητα επειδή ξέρω πολύ καλά ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ομοφυλόφιλων παιδιών στην Ελλάδα (και όχι μόνο) υφίστανται διαρκείς απόπειρες ψυχολογικής ή/και σωματικής δολοφονίας από τους ίδιους τους γονείς τους.

Είναι σύνηθες αυτό το φαινόμενο μισανθρωπικής ενδο-οικογενειακής βίας προς τα ομοφυλόφιλα παιδιά, και αμφιβάλλω αν έστω και το 1% των ομοφυλόφιλων δεν έχουν κακοποιηθεί βάναυσα και με κάθε τρόπο πρωτίστως από τον πατέρα τους και από την μητέρα τους, και κατ’ επέκταση από το υπόλοιπο συγγενικό τους περιβάλλον.

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων (και όχι μόνο) γονέων ομοφυλόφιλων παιδιών, όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν τα ίδια τα θύματα, προσεύχεται νυχθημερόν και έμπρακτα μεθοδεύει, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, να σφαχτεί/σκοτωθεί/αυτοκτονήσει το ομοφυλόφιλο παιδί τους. Και αν δεν επιτευχθεί η σωματική του δολοφονία, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιτευχθεί η δολοφονία της προσωπικότητας του.

Σύμφωνα με την ψυχιατρική, οκακοποιός πατέρας συνήθως εκτονώνει σαδιστικά όλο τον ευνουχισμό που έχει υποστεί από την κοινωνία η οποία δεν αφήνει αναπάντητα τα νταηλίκια του και έτσι αναγκάζεται να παίρνει ταπεινωμένος την ματαίωση της εγκληματικότητας του ως “δουλειά για το σπίτι”.

Το σώμα και η ψυχή του ανυπεράσπιστου (και όμηρου) ομοφυλόφιλου γιου του μετατρέπονται σε πεδίο πολέμου με στόχο την ανάκτηση της χαμένης «ανδρικής» του «αξιοπρέπειας» και «τιμής».

Από δίπλα η μητέρα Μήδεια-σε-μέγεθος-τσέπης συνήθως σιωπά μοχθηρά, αν δεν συνεργάζεται παντοιοτρόπως και πρωτοβουλιακά στην μεθοδευμένη εξόντωση και κακοποίηση του ομοφυλόφιλου παιδιού από τον κακοποιό πατέρα.

Πιθανόν και σεμνοκαυλωμένη, η παιδοκτόνος-μητέρα εισπράττει και έμμεση σεξουαλική αυτοεκτίμηση αφού η «κολόνα» του σπιτιού της είναι τέτοιος άντρακλας ώστε «να διδάξει» με την «απαραίτητη πυγμή» στο «απαράδεκτο» παιδί της ώστε και αυτό να μάθει «πως να γίνει άντρακλας» και να πάψει να «επιμένει» να ζει ως “μια ντροπή της κοινωνίας”.

Συχνά-πυκνά η μητέρα/υπαρξιακή φόνισσα υπενθυμίζει στο θύμα-παιδί της ότι εκείνο φταίει (αυτονόητα φταίει, επειδή υπάρχει) και ότι αν συνεχίσει να φταίει θα τιμωρηθεί επειδή φταίει ακόμα πιο πολύ που υπάρχει ακόμα περισσότερο.

Όλα αυτά τα βασανιστήρια και οι μεθοδευμένες απόπειρες ψυχολογικής εξόντωσης ή/και δολοφονίας λαμβάνουν άπειρες μορφές και μεταμφιέζονται σε πολλές διαβαθμίσεις εντάσεων και ύφους. Από ειρωνικά σχόλια και αποστροφή ή στέρηση αγάπης, μέχρι ωμή βία και συνειδητή έκθεση του ομοφυλόφιλου παιδιού σε κίνδυνο θανάτου.

Μια οικογένεια που επιμένει να μην καταθέτει στον ανακριτή ώστε να βοηθήσει τις έρευνες για το χαμένο της παιδί, το οποίοδεδομένα εξαφανίστηκε υπό πολύ περίεργες συνθήκες ενώ προηγούνται καταγγελίες για μεθοδευμένους τραμπουκισμούς και βασανιστήρια, αν υποθέσουμε ότι το παιδί αυτό είναι εκτός από θύμα και ομοφυλόφιλο,είναι μια οικογένεια που αντιλαμβάνεται και δηλώνει την ομοφυλοφιλία του παιδιού της ως ντροπή που προτιμά να κρύψει παρά να βοηθήσει στην αναζήτηση των ενόχων και των ηθικών αυτουργών της πιθανολογούμενης δολοφονίας και των καταγγελθέντων βασανισμών και τραμπουκισμών.

Είναι λοιπόν μια οικογένεια που δεν μπορεί να αποδεχτεί (τουλάχιστον όχι δημόσια, ίσως ούτε και στον εαυτό της) το γεγονός ότι προτιμά να ανασχεθούν οι διαδικασίες έρευνας και απόδοσης δικαιοσύνης και έτσι να αποσιωπηθεί το έγκλημα της πιθανολογούμενης δολοφονίας, δηλαδή είναι μια οικογένεια που συνεργάζεται ώστε να συσκοτισθεί η απόδοση δικαιοσύνης για τους τραμπουκισμούς και βασανισμούς.

Για μια τέτοια οικογένεια ένα εξαφανισμένο παιδί είναι προφανώς προτιμότερο από ένα ευρεθέν, πλην ομοφυλόφιλο, παιδί.

Δηλαδή, δεν είναι να απορείς γιατί δεν επέστρεψε στο σπίτι του αυτό το παιδί που εξαφανίστηκε – αν εξαφανίστηκε, και μη χειρότερα. Και το τραγικό για μένα είναι ότι τον καταλαβαίνω και ταυτίζομαι απόλυτα.

Δεν είναι όμως η οικογένεια το μοναδικό πεδίο ολοκληρωτικής συντριβής της ύπαρξης ενός ομοφυλόφιλου.

Το τρομερό βήμα προς την απόλυτη αλήθεια έρχεται όταν ανακαλύπτει ένα ομοφυλόφιλο παιδί μιας μέσης οικογένειας πως ο κόσμος απλά δεν νοιάζεται ούτε για την επιβίωση του, ούτε και για τα όσα έζησε ως παιδί υπό το καθεστώς του οικογενειακού Νταχάου.

Τότε η προδοσία είναι διπλή και το υπαρξιακό ολοκαύτωμα γίνεται διηνεκές – το παιδί ούτως ή άλλως θα αλυχτάει για όλη του την ζωή επειδή έμαθε από νωρίς ότι οι πιο αδυσώπητοι βασανιστές και εφ’ όρου ζωής εκμαυλιστές του είναι οι ίδιοι εκείνοι άνθρωποι που το έφεραν σε αυτή τη ζωή.

Η διπλή προδοσία ξεκινάει, αλλά δεν σταματάει, από την γνώση της χαοτικά επώδυνης αλήθειας περί του τι ακριβώς σημαίνει αυτή η περίφημη «οικογενειακή (και κατ’ επέκταση κοινωνική) αγάπη και αποδοχή»: δεν είναι παρά ένα αυθαίρετο προνόμιο, αποδιδόμενο κατά το παρανοικό δοκούν εκ μέρους μιας ασύλληπτα διεστραμμένης και στυγνής εξουσίας, η οποία θέτει όρους υπαρξιακής επιβίωσης τους οποίους οι ομοφυλόφιλοι εξ’ ορισμού δεν μπορούν να τους υπακούσουν ακόμα και αν θέλουν.

Στην ενηλικίωση του ομοφυλόφιλου παιδιού λοιπόν χάσκει ακόμα μια ψυχική και ηθική άβυσσος, μια οριστική πλέον υπαρξιακή εκμηδένιση, αυτή που αποκαλύπτει το ιερόσυλο γεγονός ότι η ζωή είναι παγερά αδιάφορη για την τραγική μοίρα του οποιουδήποτε ομοφυλόφιλου παιδιού.

Ούτε καν ενδιαφέρεται κανείς ν’ ακούσει την αλήθεια από το στόμα του θύματος.

Παραμένει μέχρι θανάτου παγερός αυτός ο περίφημος κόσμος που επικαλούνταν αυτοί που κακοποιούσαν το παιδί, αναφωνόντας «μα τι θα πει ο κόσμος, η γειτονιά, στην δουλειά!» – ούτως ώστε να εκλογικεύουν την βαναυσότητα με κατά φαντασίαν ή και υπαρκτές ψευδορκίες και να επικαλούνται αποσιωπήσεις απρόσωπων (και συνενόχων) μαρτύρων ούτως ώστε να εξασφαλίζουν άλλοθι για να συγκαλύψουν το έγκλημα τους.

Η αλήθεια βέβαα είναι ότι ο κόσμος δεν έχει να πεί τίποτε – απλά δεν νοιάζεται επειδή συναινεί σιωπηλά (ή και εκκωφαντικά) στην δίωξη και εξόντωση των ομοφυλόφιλων, και αν αυτός ο αδιάφορος κόσμος «προκληθεί» έστω και κατ’ ελάχιστο, ο γνώριμος και φαύλος κύκλος της υπαρξιακής εξόντωσης και της βίας κάθε μορφής αρχίζει πάλι ανά πάσα στιγμή.

Αν είσαι λοιπόν θύμα τραμπούκων, και δη ομοφυλόφιλος, κανείς δεν ασχολείται και ούτε σε υποστηρίζει όταν σε περικυκλώνουν οι φονιάδες, ούτε οι οικογενειακοί κακοποιοί ούτε οι μετέπειτα, κανείς απολύτως δεν παρεμβαίνει, ούτε κατά την διάρκεια του εγκλήματος, ούτε μετά, ούτε καν πολύ μετά.

Όσοι σιώπησαν αρχικά, και σιωπούν όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, συνεχίζουν τον όρκο της σιωπής για πάντα επειδή η σιωπή για το έγκλημα είναι αφ’ εαυτού συνενοχή, και έτσι οι αποσιωπητές του τρέμουν να αντιμετωπίσουν τις ευθύνες τους.

Καμία εντύπωση λοιπόν επίσης δεν μου προκαλεί η ανάσχεση παρέμβασης είτε από τις ιδρυματικές, είτε από τις εκτελεστικές και εισαγγελικές αρχές.

Το Ναζιστικό παρακράτος που οργιάζει και κυριαρχεί πλέον στην Ελλάδα από την Μανωλάδα μέχρι την Αμυγδαλέζα και από τις φυλακές Δομοκού μέχρι την Βουλή των Ελλήνων έχει απενοχοποιήσει κάθε ψυχοπαθή δολοφόνο.

Δεδηλωμένοι, συνειδητοί και περήφανοι φασίστες, δηλαδή ιδεολογικοί φορείς και εκτελεστές οργανωμένου ποινικού εγκλήματος, αποφοιτούν με επαίνους από τις Σχολές Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, βάσει καταγγελιών των ίδιων των καθηγητών που διδάσκουν εκεί.

Με την σφραγίδα και την άμεση χρηματοδότηση και υποστήριξη του Ελληνικού κράτους νομιμοποιούνται πλέον οι βασανισμοί, οι τραμπουκισμοί και οι δολοφονικές επιθέσεις σε οποιονδήποτε κρίνεται ανυπεράσπιστο θύμα. Η μπόχα της πολιτικής, δικαστικής και εκτελεστικής ηγεσίας στην Ελλάδα στραγγαλίζει κακόβουλα και με το αζημίωτο την ίδια την έννοια της ζωής.

Το έχω ζήσει αυτό το σενάριο, το ζω από παιδί, και σε προσωπικο και σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, και αν και δεν εξαφανίστηκα απόλυτα, έφτασα στο αμέσως προηγούμενο στάδιο, να βρίσκομαι δηλαδή σε μια ξένη χώρα και να μην έχει κανείς το τηλέφωνο μου, προτιμώντας να επικοινωνώ μέσω διαδικτύου, επειδή η κατάσταση είναι πλέον τόσο επικίνδυνη (για όλους τους Έλληνες που έχουν αντι-Ναζιστική δράση, πόσο δε μάλλον για τους δεδηλωμένα ομοφυλόφιλους) ώστε να πρέπει να τηρείται πρωτόκολλο μυστικών υπηρεσιών αν θέλει κάποιος από αυτούς να επιβιώσει.

Κανείς, επαναλαμβάνω, ούτε τότε, ούτε τώρα, ούτε ποτέ δεν θα βοηθήσει σε τέτοιες περιπτώσεις δολοφονικής δίωξης –τουλάχιστον όχι οικειοθελώς. Αν συνίσταται δόλος στην αποσιώπηση, και δεν πρόκειται περί απλού φόβου, τότε υπάρχουν και άλλοι τρόποι βέβαια, όπως και ο πειθαναγκασμός σε ομολογία μέσω της δημοσιότητας.

Και ακόμα και αν επιζήσει και «επιστρέψει» το εξαφανισμένο θύμα μεθοδευμένων τραμπουκισμών και βασανισμών, μην λέει κανείς ότι θα συνέλθει, επειδή λέει ψέματα ή εκφράζει απλά ευσεβείς πόθους.

Προσωπικά ξέρω δυο θύματα μεθοδευμένων τραμπουκισμών και βασανισμών, τα οποία επανεφανίστηκαν μεν, αλλά ως ναυάγια της ζωής και μετά από χρόνια τουλάχιστον αμφίβολης ανάρρωσης.

Το ένα επικοινωνεί αραιά και που από μια παράγκα στην άκρη της γης (στην κυριολεξία όμως) από την οποία έχει πρόβλημα να βγει ακόμα και για τα απαραίτητα (το μετατραυματικό σοκ δεν επουλώθηκε ποτέ).

Το δεύτερο θύμα ζει ακόμα πέριξ του τόπου του βασανισμού του αλλά βρίσκεται πλέον τετελεσμένα σε “εναλλακτικά νοητικά επίπεδα” και η οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί του στα πλαίσια της Αριστοτέλειας λογικής είναι αδύνατη πια.

Και οι δυο περιπτώσεις δεν συνήλθαν και είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν θα συνέλθουν και ποτέ.

Πίσω από την ψυχαναγκαστική πειθώ που απαιτεί να συνέλθει το θύμα της μεθοδευμένης κακοποίησης λουφάζει ο κροκόδειλος της αποσιώπησης.

Έχει συνέλθει απόλυτα εκείνος ο οποίος δεν αναφέρεται καν στο έγκλημα, εκείνος που είναι απόλυτα πειστικός καθώς υποδύεται ότι δεν συνέβη απολύτως τίποτε, και διαλαλεί “επιτέλους” πως όλα είναι περασμένα και ξεχασμένα.

Πως μπορεί να είναι ξεχασμένο το έγκλημα όταν δεν έχει περάσει το ίδιο θύμα στην όχθη της λήθης?

Και πως να περάσει το θύμα στην όχθη της έστω και προσχηματικής λήθης όταν δεν έχει υπάρξει το μεταβατικό στάδιο προς την συγχώρεση και την εξιλέωση, δηλαδή δεν έχει υπάρξει δικαιοσύνη?

Λήθη περί δολοφονικών τραμπουκισμών δεν υπάρχει κυρίες και κύριοι, τέτοια τραύματα ούτε σβήνουν, ούτε ξεχνιούνται, ούτε παραγράφονται, ούτε εξιλεώνονται.

Αντίθετα όσο απομακρύνεται το θύμα από το γεγονός του τραμπουκισμού του και από την ημερομηνία του μαρτυρίου που υπέστη τόσο η έκταση της βραδυφλεγούς ζημιάς ακολουθεί σαν αίμα που στάζει από μια πληγή που δεν θα κλείσει ποτέ – όχι επειδή το θύμα δεν θέλει, αλλά επειδή το τραύμα είναι η μόνη υπενθύμιση του λόγου για τον οποίο το θύμα κατάφερε να επιβιώσει –δηλαδή ακριβώς επειδή πόνεσε, δεν έμεινε ατάραχο, και κυρίως ποτέ δεν υποκρίθηκε πως δήθεν τίποτε δεν συμβαίνει, αλλά αντίθετα διέγνωσε τον κίνδυνο και έτρεξε να σωθεί.

Το να ζητάς από το θύμα να ξεχάσει είναι εφάμιλλο με φίμωση των καταγγελιών του.

Ούτε και εγώ θα συνέλθω ποτέ από τους πάσης φύσης τραμπουκισμούς που έχω υποστεί και ακόμα υφίσταμαι, ούτε θα συνέλθωαπό τις μεθοδευμένες διώξεις πάσης φύσηςπου έχω υποστεί απλά ως ομοφυλόφιλος,ούτε θα συνέλθω ως καταζητούμενος από τα πρωτοσέλιδα των Ελληνικών Ναζιστικών εφημερίδων που δημοσίευαν την μούρη μου φάτσα-κάρτα συνοδευόμενη από πηχιαίους τίτλους που υποκινούσαν (και συνεχίζουν να υποκινούν)ευθέως την δολοφονία μου, ούτε θα συνέλθω ποτέ ως παρ’ ολίγον θύμα δυο εμπρησμών στο κτήριο που έμενα στα Εξάρχεια, ούτε θα συνέλθω ποτέ από ένα ατελείωτο κατάλογο κακοποιήσεωνπάσης φύσης που έχω υποστεί στην Ελλάδα και για τις οποίες είναι βέβαιο ότι δεν θα αποδοθεί ποτέ δικαιοσύνη.

Και δεν με νοιάζει και τόσο να συνέλθω να πω την αλήθεια, από ένα σημείο και μετά απλά χαίρομαι που κατάφερα και διέσχισα αρτιμελής τα σύνορα της χώρας, αφού ακόμα και αυτό ήταν πολύ δύσκολο για μένα υπό τις συνθήκες που αυτο-εξορίστηκα.

Όταν μιλάμε λοιπόν για κάποιον που μαρτύρησε δια της βίας και αγιοποιήθηκε δίχως να ερωτηθεί αν διεκδικεί την εξαύλωση του, μιλάμεπάλι για έναν περίπατο στην περιφέρεια της συνενοχής.

Αυτή τη φορά πρόκειται περί οικογενειακής εκδρομής σε δημόσια παρέλαση ανάσχεσης παρέμβασης.

Τουρίστες all inclusive στα θέρετρα της φρίκης , η Μήδεια και ο Gilles des Rais κατέφθασαν φορτωμένοι με sac voyages γεμάτα μαλλιά πνιγμένων παιδιών. Είναι πανέτοιμοι για νέες ανθρωποθυσίες εκεί όπου οι διαβαθμίσεις της σκιάς συγκαλύπτουν το σκοτάδι, την νύχτα που έρχεται σιωπηλά και κρύβει ο απατεώνας ήλιος στο κέντρο του φαύλου κύκλου της δολοφονικής συνέργειας.

σα τα μούτρα σου;

Τι ζούμε ρε μαλάκα;;;

13.3.15

Αντί για θεραπεία, θανάτωση, για σκυλιά αποφάσισαν στο ΠΕΣΥΔΑΠ με ψήφους των Δημοτικών Συμβούλων του κ. Κασιμάτη

Την δολοφονία των αδέσποτων που πάσχουν από λεϊσμανίωση και δεν υιοθετούνται αποφάσισε το ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ.

πηγή: zoosos.gr

Την δολοφονία των αδέσποτων σκυλιών που πάσχουν από λεϊσμανίωση (μια συνηθισμένη ασθένεια που γιατρεύεται) αλλά δεν έχουν υιοθετηθεί αποφάσισε ο Περιβαλλοντικός Σύνδεσμος Δήμων Αθήνας και Πειραιά (ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π.) κατά παράβαση μάλιστα των όσων ορίζει η νομοθεσία, και μάλιστα τη σχετική απόφαση την δημοσιοποίησαν στην ιστοσελίδα της Διαύγειας.

Η συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. που διαχειρίζεται το Διαδημοτικό Κέντρο Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων (ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ.) στο οποίο μετέχουν 19 δήμοι της Αττικής έγινε στις 25 Φεβρουαρίου και είχε ως θέμα τη «Λήψη απόφασης για έγκριση πλάνου αντιμετώπισης αδέσποτων σκύλων που πάσχουν από ΚΑΛΑ ΑΖΑΡ».

Σε αυτή τη συνεδρίαση έγινε δεκτή η πρόταση για τη δολοφονία των αδέσποτων σκυλιών που νοσούν και φέρει τον εύσχημο τίτλο «Προτεινόμενη Διαχείριση των ζώων που εισάγονται στο ΔΙΚΕΠΑΖ και νοσούν από λεϊσμανίωση».

Αδυναμία διαχείρισης από τον ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π.

Αντί λοιπόν στα σκυλιά να προσφέρεται θεραπεία αποφασίστηκε για όσα από τα άρρωστα ζώα δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για υιοθεσία να θανατώνονται παρόλο που η κατάσταση της υγείας τους δεν είναι μη αναστρέψιμη.

Φυσικά αυτά που θα υιοθετηθούν γλυτώνουν γιατί το βάρος της θεραπείας ουσιαστικά αναλαμβάνουν οι ανάδοχοι και όχι το ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ., επί της ουσίας και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. δηλώνει αδυναμία διαχείρισης αυτού του πολύ σοβαρού προβλήματος κυρίως λόγω κόστους (καθώς τα φάρμακα για την θεραπεία των ζώων είναι ακριβά και η αγωγή διαρκεί συνήθως έξι μήνες) αλλά και γιατί δεν διαθέτει αρκετό στεγασμένο και κλειστό χώρο στις εγκαταστάσεις ώστε τα σκυλιά που ασθενούν να μένουν εκεί για όσο χρειαστεί χωρίς να εκτίθενται στις σκνίπες.

Φυσικά το πρόβλημα επιτείνεται καθώς η ανυπαρξία φιλοζωικής κουλτούρας στη χώρας μας είναι η αιτία για τις λιγοστές υιοθεσίες αδέσποτων πόσο μάλλον αν αυτά ασθενούν.

Στο πρακτικό της συγκεκριμένης συνεδρίασης διαβάσουμε τα εξής: «Επί θετικού αποτελέσματος ισχύουν τα εξής: Εφόσον υπάρχει εκδηλωμένο ενδιαφέρον υιοθεσίας και θεραπείας του ζώου, τότε αυτό δίνεται σε ανάδοχο για τη χορήγηση της ενδεικνυόμενης αγωγής, σε κλειστό χώρο και με την εφαρμογή κατάλληλων προληπτικών μέτρων.

Ο ανάδοχος φέρει την ευθύνη για την περαιτέρω διαχείριση του ζώου, τη διενέργεια εξετάσεων και την τήρηση των παραστατικών αυτών, όπως ορίζονται.

Η μη εκδήλωση ενδιαφέροντος για την υιοθεσία – θεραπεία του πάσχοντος ζώου σ’ εύλογο χρονικό διάστημα από την επιβεβαίωση του νοσήματος του οδηγεί στη διαχείριση του ως ζώου που εντάσσεται στο άρθρο 1, περίπτωση στ’ του ν. 4235/2014».
Αντιδράσεις

Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (Π.Φ.Π.Ο.) κάνει λόγο για μια κατάπτυστη παράνομη και αυθαίρετή απόφαση, ενώ ζητάει να παρέμβει εισαγγελέας.

Η Π.Φ.Π.Ο. τονίζει: «Κράτος εν κράτει για μια ακόμη φορά το ΔΙΚΕΠΑΖ, αυθαιρετεί, παρανομεί, αγνοεί τους Νόμους και την φιλοζωική κοινότητα, δολοφονεί ζώα χωρίς καμία ηθική αναστολή. Ελέω εξουσίας αποφασίζει για τις ζωές πλασμάτων ανάλογα με τα οικονομικά και το χωροταξικό της επιχείρησης.

Πρόσφατα αποφάσισαν και ανάρτησαν στην Διαύγεια απόφαση μετά από πρόταση της κτην-ιάτρου (!) της ανύπαρκτης 5μελούς επιτροπής, η οποία είναι μέλος του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου, ότι κάποια ζώα περισσεύουν εκεί στις εγκαταστάσεις τους ή δεν έχουν χρήματα για να ανταποκριθούν και αν δεν υιοθετηθούν, λένε, θα προβούν σε ευθανασία.

Η Ομοσπονδία μας εκτός από την μήνυση που συνολικά θα καταθέσει κατά παντός υπευθύνου για τον βίο και την πολιτεία του Διαδημοτικού Κέντρου (ΜΗ) Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων καλεί τον νέο Αναπληρωτή Υπουργό του ΥΠ.Α.Α.Τ. να επιληφθεί του θέματος, καλεί τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες του ΥΠ.Α.Α.Τ. να σταθούν έστω και μια φορά στο ύψος των ευθυνών τους, να επιβάλουν την νομιμότητα και να σταματήσουν ένα έγκλημα.

Ζητάμε παρέμβαση εισαγγελέα τώρα. Η χρόνια ασυλία των υπευθύνων του ΔΙΚΕΠΑΖ που διαχειρίζονται ψυχές σαν να πρόκειται για αντικείμενα προς εξοβελισμό, πρέπει επιτέλους να τελειώνει. Κανένα άλλο ζώο στο βωμό της ασυδοσίας των ανάλγητων δημίων του» καταλήγει η ανακοίνωση της Π.Φ.Π.Ο.

Είναι απαραίτητο να αναφέρουμε ότι ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. παρανομεί καθώς ο νόμος 4235/2014 στο άρθρο 46 λέει ξεκάθαρα: «β) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι τραυματισμένα ή πάσχουν από ιάσιμο νόσημα, υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή».

Μάλιστα ο ίδιος νόμος στην παράγραφο 10 για την αντιμετώπιση της λεϊσμανίασης αναφέρει: «Εφόσον το αποτέλεσμα είναι θετικό: α) Αν επιβεβαιωθεί από τον κτηνίατρο, με επιπλέον αιματολογικές εξετάσεις, η μη αναστρέψιμη πορεία της, λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες υγείας και ευζωίας των ζώων, καθώς και το δυνητικό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, από την ύπαρξη φλεβοτόμων – μεταδοτών της Leishmania spp, υπόκεινται σε ευθανασία».

Θυμίζουμε ότι στις μεσογειακές χώρες, που το κλίμα είναι κατάλληλο για τις σκνίπες, η λεϊσμανίωση είναι μια εξαιρετικά συνηθισμένη ασθένεια στα σκυλιά. Αν η εγκληματική απόφαση του ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. εφαρμοστεί στην πράξη σημαίνει ότι χιλιάδες αδέσποτα αντί για γιατρευτούν θα δολοφονηθούν και μάλιστα από εκείνους οι οποίοι αυτοπροβάλλονται ως σωτήρες τους.

Το ερώτημα όμως παραμένει: Οι αρμόδιες αρχές, το ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ., ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. και 19 δήμοι του Λεκανοπεδίου της Αττικής που τον αποτελούν θα επιτρέψουν αυτό το έγκλημα να συμβεί; Η ηθική μας περιορίζεται όταν το κόστος της θεραπείας για τη σωτηρία των ζώων είναι αυξημένο;

Υ.Γ. 385.475 € το χρόνο θα δίνει ο Δήμος Αθηναίων στο ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ. για να μην φροντίζει όλα τα αδέσποτα!

ΔΙΚΕΠΑΖ: Παρανομεί και δολοφονεί

Κράτος εν κράτει για μια ακόμη φορά το ΔΙΚΕΠΑΖ (βλέπε ΠΕΣΥΔΑΠ), αυθαιρετεί, παρανομεί, αγνοεί τους Νόμους και την φιλοζωική κοινότητα, δολοφονεί ζώα χωρίς καμία ηθική αναστολή.

Ελέω εξουσίας αποφασίζει για τις ζωές πλασμάτων ανάλογα με τα οικονομικά και το χωροταξικό της επιχείρησης.

Πρόσφατα αποφάσισαν και ανάρτησαν στην Διαύγεια απόφαση μετά από πρόταση της κτηνιάτρου! της ανύπαρκτης 5μελούς επιτροπής, η οποία είναι μέλος του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου, ότι κάποια ζώα περισσεύουν εκεί στις εγκαταστάσεις τους ή δεν έχουν χρήματα για να ανταποκριθούν και αν δεν υιοθετηθούν, λένε, θα προβούν σε ευθανασία.

Η Ομοσπονδία μας εκτός από την μήνυση που συνολικά θα καταθέσει κατά παντός υπευθύνου για τον βίο και την πολιτεία του Διαδημοτικού Κέντρου (ΜΗ)Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων καλεί τον νέο Αναπληρωτή Υπουργό του ΥΠΑΑΤ να επιληφθεί του θέματος, καλεί τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες του ΥΠΑΑΤ να σταθούν έστω και μια φορά στο ύψος των ευθυνών τους, να επιβάλουν την νομιμότητα και να σταματήσουν ένα έγκλημα.

Ζητάμε παρέμβαση εισαγγελέα τώρα.

Η χρόνια ασυλία των υπευθύνων του ΔΙΚΕΠΑΖ που διαχειρίζονται ψυχές σαν να πρόκειται για αντικείμενα προς εξοβελισμό, πρέπει επιτέλους να τελειώνει

Κανένα άλλο ζώο στο βωμό της ασυδοσίας των ανάλγητων δημίων του.

Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία
 Η απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής ΠΕΣΥΔΑΠ για το ΔΙΚΕΠΑΖ....


12.3.15

Δήμος, αστυνομία και εργολάβος γράφουν στα μέζεα
του στεατοπυγικού τους υποσυστήματος τα παιδιά
πρώτα κι όλο τον Κορυδαλλό κατά δεύτερο...

Στον Κορυδαλλό για μέρες έχουμε ένα χαντάκι - χάρο αρκετού πλάτους για να πέσει μέσα ρόδα είτε ποδηλάτου είτε μοτοποδηλάτου και μήκους πάνω από 1.200 μέτρα.... 

Ποιός είναι μάγκας εργολάβος και για ποιανού λογαριαμό γίνονται τα "έργα" δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε καθώς δεν υπάρχει καμία ταμπέλα η σχετική σήμανση....

Αν και ο εργολάβος ανενόχλητος έχει θέσει παγίδα θανάτου στην πόλη μας με το δίχως σήμανση και προστατευτικά στο χαντάκι - χάρο, από την άλλη έχει όποια σήμανση και "προστατευτικά" (μπετόβεργες, κορδέλες και κορίνες) από εκεί που τελειώνει το επικίνδυνο χαντάκι - χάρος του και που αρχίζει το ενδιαφέρον μη και παρκάρει κάποιο όχημα και καθυστερίσει τη δουλεία του!!!

 Φυσικά βέβαια όταν  γράφεις στα μέζεα του στεατοπυγικού σου υποσυστήματος την ασφάλεια για ποδηλάτες, πεζούς και μοτοποδηλάτες κ.α. ανενόχλητος φυσικά και θα προχωρήσεις και σε μεγαλύτερο γράψιμο στα μέζεα του στεατοπυγικού σου υποσυστήματος ντανιάζοντας τα οχήματα - εργαλεία της μπίζνας σου επί του πεζοδρομίο της παιδικής χαράς στην Πλατεία Μαρχοχαίου Φριτζή και απλά χέστηκες για τους πεζούς και τα παιδιά που είτε περνούν (ακριβώς πάνω στη τυφλή στροφή!!!) θέλουν να φτάσουν στην παιδική χαρά....
Πέρα του ΚΟΚ, ακολουθούν οι "Οδηγίες Εκτελούμενων Έργων σε Οδούς" για μην διαβάσουν οι μπάτσοι και να γίνουν αστυνόμοι...

Όσο για τον Δήμο να χέσουμε τη φιέστα για το  "παιδικο bullying" και αντάλαξε φιλιά και φωτογραφίες προχθές.

Δήμαρχε δεν υπάρχει μεγαλύτερο bullying από αυτό που ζούνε τα ίδια τα παιδιά στον Κορυδαλλό όταν βλέπουν-εκπαιδεύονται-μαθαίνουν πως εσι είαν τα πράγματα:
*Οι εργολάβοι κάνουν ότι θέλουν γιατί πολύ απλά μπορούν.
*Η νύχτα έχει κλείσει της πλατειές μας.
*Αλλά, κυρίως πως το Αθλητικό Κέντρο Σχιστού Κορυδαλλού παρά τα 18000000 ΕΥΡΩ που είναι χρεωμένο στις πλάτες αυτών των παιδιών δεν θα γίνει ποτέ καθώς αποτελεί πεδίο απόθεσης για μπάζα και σκουπίδια από χιλιάδες φορτηγά αυτοκίνητα καθημερινά από τον γνωστό σου "εργολάβο" που σου έκανε "χάρη" μία μέρα πριν τις τελευταίες Δημοτικές εκλογές σε εσένα και που αντίστοιχα με τα ίδια φορτηγά που θάβει το μέλλον των παιδιών της πόλης έκανε και ωραίες μπίζνες με το "παρακλάδι του Δήμου μας" το ΠΕΣΥΔΑΠ μέσα σε ζώνη προστασίας του όρος Αιγάλεω όπου όποια διαστρέβλωση κι αν πράξαν στους τύπους και στα χαρτιά δεν σώζεται με τίποτα....

10.3.15

Αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία


Εκδήλωση - αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία

Παρουσίαση του κόμικ "Ο Θάνατος του William George Allum" (εκδόσεις ΚΨΜ) Ποιήματα Ζωντανή μουσική σε ποίηση Ν. Καββαδία

Σάββατο 14 Μαρτίου, 19.30 στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Pasamontaña (Δημητρακοπούλου 23, Κορυδαλλός).

9.3.15

5 πρόσωπα κι 1 καναπές

Από σήμερα, Καθαρά Δευτέρα, και κάθε Δευτέρα μέχρι το Πάσχα, στο Γκαράζ του Πνευματικού Κέντρου Κορυδαλλού (Ταξιαρχών και Λαμπράκη) στις 20.30 με προαιρετική οικονομική συνεισφορά.

Μετά την επιτυχία του «Γελώντας άγρια» που ανεβάσαμε την περασμένη χρονιά, το Ιωνικό Θέατρο επιστρέφει με μια δροσερή και ενδιαφέρουσα πρόταση : «5 πρόσωπα κι 1 καναπές».

Ιστορίες ανθρώπων, άλλοτε ρεαλιστικές, άλλοτε παράλογες, αλλά πάντα πιθανές, διαδραματίζονται γύρω από ένα καναπέ, που από απλό έπιπλο σαλονιού, μεταμορφώνεται σε σιωπηλό μάρτυρα καταστάσεων.

Η Μαρία Λεβαντή, ο Κυριάκος Ψαρράκος, ο Σίμος Σταυρόπουλος, η Νάσια Καραγιάννη και ο Στέφανος Γεωργιάδης, είναι οι πέντε ηθοποιοί που ενσαρκώνουν πολλούς ρόλους, αφού το έργο αποτελείται από ανεξάρτητα μονόπρακτα και μονολόγους του Αντώνη Παπαδόπουλου, που υπογράφει και τη σκηνοθεσία.

Παρουσιάζονται τα μονόπρακτα : «Στο κατάστημα επίπλων»,»Το Καναρίνι», «Τί ώρα είναι;» και «Σούρουπο παντού».

Οι μονόλογοι : «Στον ψυχολόγο», «Στο skype» και «Στον Τραπεζίτη».

Τις μουσικές επιλογές επιμελήθηκε ο Σίμος Σταυρόπουλος, τους φωτισμούς ο Λουλούδης Χατζής, η Ζωή Γάσπαρη το μακιγιάζ και ο Στέλιος Δανιήλ με την Γεωργία Σιέττου το δημιουργικό και την φωτογράφιση.

7.3.15

Κάψανε 3 οχήματα του Δήμου στις Σκουριές μετά την ανακλυση άδειων από τον Λαφαζάνη.

Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτης Λαφαζάνης προχώρησε, εύλογα,  στην ανάκληση δύο αδειών που αφορούν τη θεώρηση της Αρχιτεκτονικής και μηχανολογικής μελέτης του εργοστασίου εμπλουτισμού της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές...

Προχθες εργαζόμενοι στις Σκουριές απειλούσαν ότι "θα καουν χωρια..."

σήμερα βρέθηκαν καμμενα τρια απορριμματοφόρα...

να περιμένουμε ότι θα συλληφθούν και οι 1.986 εργαζόμενοι, με κατηγορίες για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης σε συνέχεια της γνωστής τακτικής της δικαιοσύνης και της αστυνομίας της περιοχής ή μπα;
Τρία οχήματα του δήμου έγιναν στάχτη σήμερα. Εμείς δεν μπορούμε να πούμε ποιοι μπορεί να είναι οι υπεύθυνοι, αλλά μπορούμε να πούμε ότι έναν συνειρμό με τα λόγια του μεγάλου ηγέτη ότι θα "καούν χωριά" αν δεν βγει στις εκλογές... τον κάναμε.

Περιμένουμε τα κανάλια να καλύψουν το θέμα, αλλά μάλλον θα καλύψουν τους ενόχους

φωτο: Lola Hrisouli

5.3.15

Μαθήματα ήθους...

Θυμηθήκαμε όταν το 1990, ο Μητροπολίτης Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης είχε αφορίσει τον σκηνοθέτη, Θεόδωρο Αγγελόπουλο, απλά και μόνο διαβάζοντας το σενάριο της ταινίας «Το μετέωρο βήμα του πελαργού». Ηταν τότε που τον αποκαλούσε «Διαβολόπουλο«.

Στο παρακάτω βίντεο, ένα απόσπασμα από τηλεοπτική εκπομπή στην κρατική τηλεόραση του Πάνου Παναγιωτόπουλου, με καλεσμένο τον Αγγελόπουλο, μαζί με συνέντευξη του Καντιώτη, ο οποίος κατογγέλει ότι ο «θεατρίνος» επιδοτήθηκε με 600.000.000 δραχμές από την ΕΟΚ για να γυρίσει την «αντεθνική του ταινία» και τον καλεί να διαλέξει κάποιο άλλο θέμα, όπως π.χ. τη μάχη της Φλώρινας (Φεβρουάριος 1948)!!!Μια απαραίτητη σημείωση: Το βίντεο είναι απόσπασμα από ένα προπαγανδιστικό DVD, από τις δεκάδες που διένειμε ο δεσπότης Φλώρινας, με τον εύγλωττο τίτλο «ΕΛΛΑΣ -ΕΟΚ STOP». Είχαμε σκοπό να το ανεβάσουμε ολόκληρο στο youtube, αλλά ο δαίμων 666 των μηχανημάτων του διαβόλου μας πρόδωσε. Ως εκ τούτου, μπορείτε, αν θέλετε, να παρακολουθήσετε και άλλα αποσπάσματα από το DVD στην επίσημη ιστοσελίδα του Καντιώτη, κλικ εδώ.

Τέλος, δύο παραλειπόμενα σχετικά με τον σκηνοθέτη, όπως μας ήλθαν στο μυαλό, και όπως τα γράψαμε σαν σχόλια στο άρθρο του Νίκου Σαραντάκου:

Ισως δεν είναι γνωστό, αλλά παρά την αρνητική κριτική του Θεόδωρου Αγγελόπουλου προς τον Γιάννη Δαλιανίδη, ο τελευταίος ήταν ο μοναδικός σκηνοθέτης από τους “παλιούς” που και βοήθησε τον ΘΑ, και τον παρότρυνε, και τον σύστησε σε άλλους, και τον έσπρωχνε, με μια λέξη. Αυτό το έλεγε ο ίδιος ο ΘΑ για τον Νταλ.

Και:

Στο βιογραφικό του μιλάει για μια ταινία 20 λεπτων στην ΥΕΝΕΔ το 1981, με θέμα την ερήμωση ενός χωριού, «Χωριό ένα, κάτοικος ένας». Θυμάμαι τον Χαρδαβέλλα να παραπονιέται για την άλωση του αρχείου της δημόσιας τηλεόρασης (που λέει κι ο Σκύλος της ΒΚ, παραπάνω), και να σημειώνει ότι είδε τον ΘΑ να σηκώνει θεούς και δαίμονες μέσα στην ΕΡΤ, όταν πήγε να πάρει μια κόπια από το 20λεπτο, και του είπανε ότι πάνω στην ταινία (ή βίντεο ή μπομπίνα ή όπως λέγεται) είχανε γράψει ποδόσφαιρο. Ούτως ειπείν, αυτό το 20λεπτο δεν υπάρχει πουθενά (δεν είχε κρατήσει αντίγραφο ούτε ο ΘΑ), χάθηκε.

KollektivA

Το Σάββατο 7 Μαρτίου οι KollektivA ανεβαίνουν στη σκηνή του Fuzz Live Music Club για μία μεγάλη συναυλία που θα αποτελέσει σταθμό στην έως τώρα πορεία τους. Το ραγδαία ανερχόμενο rock group που επαναπροσδιόρισε και επανέφερε δυναμικά τον σκληρό ήχο στο ελληνικό τραγούδι, μετά την επιτυχημένη πορεία του album «Η Μπαλάντα της Φυλακής» και πολλές συναυλίες ανά την Ελλάδα, επιστρέφει με μία εμφάνιση ορόσημο στην Αθήνα, έχοντας μόλις κυκλοφορήσει μια νέα δισκογραφική δουλειά.

Ανάμεσα σε εντατικές πρόβες, ηχητικούς πειραματισμούς και συζητήσεις, προέκυψε η ιδέα για μια διαφορετική μουσική πρόταση. Ακολουθώντας την καλλιτεχνική του παρόρμηση, το συγκρότημα ξεκίνησε άμεσα τις ηχογραφήσεις που κατέληξαν σε ένα mini album με τίτλο “The Revolution Sessions” και περιλαμβάνει τολμηρές διασκευές σε πολιτικά τραγούδια από διάφορες χώρες που βρέθηκαν στο επίκεντρο των εξελίξεων τα τελευταία χρόνια.

Οι KollektivA συντονίζουν τα ρολόγια τους με μία εποχή που αναζητά τη μεγάλη μετάβαση. Επιλέγουν να αντλήσουν ορμή από τραγούδια που βρέθηκαν στα χείλη χιλιάδων ανθρώπων, στην αναζήτησή τους για ελπίδα και ελευθερία. Ιστορικές στιγμές από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ιρλανδία αλλά και τις ΗΠΑ, γίνονται ένα εκρηκτικό σύνολο τραγουδιών. Στις 7/3 στο FUZZ θα ακουστούν τα τραγούδια του «The Revolution Sessions», ένα μεγάλο μέρος από την «Μπαλάντα της Φυλακής», παλιότερα γνωστά τραγούδια των KollektivA και διασκευές του ροκ -ελληνικού και ξένου- ρεπερτορίου που θα μας ταρακουνήσουν για τα καλά!

Οι KollektivA είναι οι:
Θανάσης Χουλιαράς: φωνή
Φάνης Μαργαρώνης: κιθάρες
Γιώργος Θεοφάνους: κιθάρες, πλήκτρα
Γιώργος Παύλου: μπάσο
Δημήτρης Γιαννούχος: τύμπανα
Μάκης Κρέτσης: κρουστά
Υπεύθυνος ήχου: Δημήτρης Ρετουνιώτης

ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015
FUZZ Live Music Club: Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος
τηλ. 210 3450817

Παραγωγή: Prospero

4.3.15

ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΒΑΓΙΑΣ Χ. 14 ΕΤΩΝ, στις 3 Μαρτίου 2015


Στις 3 Μαρτίου 2015 στις 13:00, εξαφανίστηκε από την περιοχή των Καμινίων, η Βάγια Χ., 14 ετών.

Η Βάγια έχει κόκκινα μαλλιά, μαύρα μάτια, ύψος 1,52 μ. και βάρος 50 κιλά.

Την ημέρα που εξαφανίστηκε φορούσε μπλε τζιν, μαύρη ζακέτα με κουκούλα, μαύρα μποτάκια και σχολική τσάντα μαύρου-ροζ χρώματος. Η οικογένεια της Βάγιας ανησυχεί και ελπίζει με τη βοήθεια όλων μας σύντομα να βρεθεί και να επιστρέψει ξανά κοντά τους.

Οποιοσδήποτε έχει κάποια πληροφορία, παρακαλούμε να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον Οργανισμό μας «Το Χαμόγελο του Παιδιού» όλο το εικοσιτετράωρο (24 ώρες), στην Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα Εξαφανισμένα Παιδιά 116.000 καθώς και σε όλα τα Αστυνομικά Τμήματα της χώρας.

3.3.15

Μουσείο Μπενάκη με ΔΩΡΕΑΝ ΕΙΣΟΔΟ!!!

Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ενισχύει το Μουσείο Μπενάκη για δεύτερη χρονιά, παρέχοντας στο κοινό ΔΩΡΕΑΝ ΕΙΣΟΔΟ μία φορά την εβδομάδα, στο Κεντρικό κτήριο (Κουμπάρη 1), το Κτήριο οδού Πειραιώς, το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης και την Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα.

Η δωρεάν είσοδος θα ισχύει κάθε Πέμπτη από την 5η Μαρτίου 2015 και θα διαρκέσει ένα χρόνο.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΚΤΗΡΙΩΝ ΕΔΩ.

2.3.15

5 πρόσωπα κι 1 καναπές

Σήμερα και κάθε Δευτέρα μέχρι το Πάσχα, στο Γκαράζ του Πνευματικού Κέντρου Κορυδαλλού (Ταξιαρχών και Λαμπράκη) στις 20.30 με προαιρετική οικονομική συνεισφορά.

Μετά την επιτυχία του «Γελώντας άγρια» που ανεβάσαμε την περασμένη χρονιά, το Ιωνικό Θέατρο επιστρέφει με μια δροσερή και ενδιαφέρουσα πρόταση : «5 πρόσωπα κι 1 καναπές».

Ιστορίες ανθρώπων, άλλοτε ρεαλιστικές, άλλοτε παράλογες, αλλά πάντα πιθανές, διαδραματίζονται γύρω από ένα καναπέ, που από απλό έπιπλο σαλονιού, μεταμορφώνεται σε σιωπηλό μάρτυρα καταστάσεων.

Η Μαρία Λεβαντή, ο Κυριάκος Ψαρράκος, ο Σίμος Σταυρόπουλος, η Νάσια Καραγιάννη και ο Στέφανος Γεωργιάδης, είναι οι πέντε ηθοποιοί που ενσαρκώνουν πολλούς ρόλους, αφού το έργο αποτελείται από ανεξάρτητα μονόπρακτα και μονολόγους του Αντώνη Παπαδόπουλου, που υπογράφει και τη σκηνοθεσία.

Παρουσιάζονται τα μονόπρακτα : «Στο κατάστημα επίπλων»,»Το Καναρίνι», «Τί ώρα είναι;» και «Σούρουπο παντού».

Οι μονόλογοι : «Στον ψυχολόγο», «Στο skype» και «Στον Τραπεζίτη».

Τις μουσικές επιλογές επιμελήθηκε ο Σίμος Σταυρόπουλος, τους φωτισμούς ο Λουλούδης Χατζής, η Ζωή Γάσπαρη το μακιγιάζ και ο Στέλιος Δανιήλ με την Γεωργία Σιέττου το δημιουργικό και την φωτογράφιση.