28.6.13

Κυριακή 30/6 και Δευτέρα 1/7 οι εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ -ΝΙΚΑΙΑΣ για την ανάδειξη των αντιπροσώπων του στο συνέδριο.

Με την γενική συνέλευση που πραγματοποίησε την Τετάρτη 26 Ιουνίου στο Δημαρχείο, η Οργάνωση Μελών του ΣΥΡΙΖΑ - ΝΙΚΑΙΑΣ, έκλεισε τη προσυνεδριακή διαδικασία για την παρουσίαση των θέσεων και του καταστατικού, με τις ομιλίες των μελών για τα δυο αυτά θέματα. Θα ακολουθήσει η εκλογή των αντιπροσώπων για το Συνέδριο που ως γνωστόν θα πραγματοποιηθεί από τις 10-14 Ιουλίου στις (εγκαταστάσεις Ταε κβοντο) στο Φάληρο.
Ο κατάλογος με τις υποψηφιότητες θα κλείσει την Παρασκευή 28/6 ενώ η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την ΚΥΡΙΑΚΗ 30/6 από τις 09:00πμ έως τις 22:00 και την ΔΕΥΤΕΡΑ 1/7 από τις 17:00 έως 21:00. στα γραφεία της Π.Ράλλη.

Παράταση αδιαφορίας...

Στη χώρα υπάρχει Νόμος που προβλέπει την περίοδο εναρξης και λήξης της κατάθσης φορολογικών δηλώσεων, αλλά όπςω πέρσι έτσι και φέτος το κλίμα που ήταν εστραβό το έφαγε κι ο γάιδαρος...

Έχουμε λοιπόν μία ρευστή έως ανακόλουθη κατάσταση με το τι ισχύει και τι όχι. Επίσης έχουμε ένα σύστημα που κάνει ότι του καπνίσει και αυτό γαμώτο δεν περιγράφει καμία ρουτίνα... έτσι;

Οπότε τι συμβαίνει ουσιαστικά; απαξιώνουν εμάς και το ενδιαφέρον μας με τεχνάσματα περί της δήλωσης και περί φόρων!!! Δηλαδή δε γαμ... καλοκαιριάτικα, τα έχασα όλα, δεν θα χάσω και το καλοκαίρι μου με εσάς και πάει λέγοντας... και οι εφπλιστές να μην πληρώνουν φόρους σύμφωνα με τα όσα προβλέπει κι επιβάλει το Σύνταγμα...

Κι έτσι λοιπόν ένα κράτος - μία χώρα που χρειάζεται χρήματα άμεσα καθυστερεί όσο δεν πέρνει την είσπραξη φόρων. Τι δεν καταλαβαίνεις;

Υ.Γ. να πως υποβιβάσανε πλέον το Κρατικό της Νίκαιας και το πάνε για Δρομοκαΐτειο και μέσα σε δαύτη την απαξίωση τη Β΄ Πειραιά για φαβέλες και το νοσοκομείο δίχως κλινικές για άλλου...

27.6.13

FlyByWire - Πόσο Ακόμα

Φεστιβάλ Μονολόγων «Νέα Πρόσωπα»


 Το νέο θεατρικό φεστιβάλ ετοιμάζεται να ανοίξει τις πύλες του στο κοινό. Το Φεστιβάλ “Νέα Πρόσωπα” είναι ένα φεστιβάλ θεατρικών μονολόγων με πρωταγωνιστές «Νέα πρόσωπα».

Tο φεστιβάλ αυτό έχει ως στόχο την γνωριμία νέων ηθοποιών με το κοινό και αποτελεί ένα παραπάνω βήμα για την ανάδειξη του υποκριτικού τους ταλέντου. 16 ηθοποιοί, 16 μονόλογοι, 1 χώρος... 92 Art! το κοινό, η επιτροπή, η είσοδος κατά βούληση...

"Νέα Πρόσωπα" Θα γνωρίσετε κάποιους εξαιρετικούς ηθοποιούς στην αρχή της καλλιτεχνικής τους πορείας. Από 27 Ιουνίου έως 3 Ιουλίου! Το Φεστιβάλ είναι διαγωνιστικό. Το κοινό θα δώσει το 50% της βαθμολογίας για την κάθε παράσταση και το δεύτερο 50% η επιτροπή του 92Art.

Το βραβείο θα δοθεί σε δυο ηθοποιούς. Θα ακολουθήσουν φεστιβάλ «Νέα πρόσωπα» για όλες τις παραστατικές τέχνες. Γενική ώρα προσέλευσης 20:45 Είσοδος: Συνεισφορά κατά βούληση Απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση θέσης.

92 Art (Αρτέμωνος 92, Δάφνη, μετρό Άγιος Ιωάννης)
τηλ. 211406957,  email: 92artplace@gmail.com

26.6.13

Προσφέρουν στα παιδιά της πόλης ένα μέλλον μέσα στα μπάζα και τα σκουπίδια...

 Δείτε πως τα φρέσκα μπάζα καλύπτουν μία οικοδομή ύψους 4 μέτρων...
 
Μπαζώνουν το μέλλον των παιδιών και την υγεία όλων μας κάτω από σκουπίδια σε μία χωματερή, ενώ υπάρχουν πλέον και παπαγαλάκια στη πόλη που με θράσος βρωμόπουστρα λένε πως όλα είναι ok  στο Αθλητικό Κέντρο Σχιστού Κορυδαλλού...
Η Ελληνική Αστυνομία και η Δημοτική τι είδαν τις προάλλες που είχαν στιθεί με τις ώρες στο σημείο;;;

Τι είναι η Χρυσή Αυγή;

Του Θεόδωρου Γεωργίου, από την εφημερίδα των Συντακτών. Εξαρχής πρέπει να τεθεί το ερώτημα τι είναι η Χρυσή Αυγή και αυτό δεν έχει να κάνει με τις μεταφυσικές ανησυχίες επιστημόνων και στοχαστών, ούτε...


Εξαρχής πρέπει να τεθεί το ερώτημα τι είναι η Χρυσή Αυγή και αυτό δεν έχει να κάνει με τις μεταφυσικές ανησυχίες επιστημόνων και στοχαστών, ούτε με τους οντολογικούς προσδιορισμούς του ίδιου του πράγματος, αλλά αναφέρεται χωρίς πνευματικές διαμεσολαβήσεις στην υπαρκτική κατάσταση και στην υπαρξιακή συνθήκη της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

Πρέπει να επισημανθεί ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι στη δημόσια σφαίρα της επικοινωνίας ανακάλυψαν τη Χρυσή Αυγή μόλις αυτό το πράγμα (σύμφωνα με τη φιλοσοφική ορολογία) έγινε πολιτικό κόμμα, το οποίο εγείρει (και ορθώς) αξιώσεις κοινοβουλευτικής διαβούλευσης. Τα ζητήματα που συνδέονται με το πράγμα «Χρυσή Αυγή» δεν έχουν να κάνουν με αυτό το ίδιο το πράγμα, αλλά με τη δομική και λειτουργική συγκρότηση της ελληνικής κοινωνίας σε καιρούς κρίσης, σε «άπορους καιρούς», όπως θα έλεγε και ο Hüberlin.

Προσφάτως τα πολιτικά κόμματα στην ελληνική κοινοβουλευτική σκηνή «αγωνίζονται» να προωθήσουν προς κοινοβουλευτική διαβούλευση νομοσχέδια ή προτάσεις νόμου με κεντρικό θέμα την αντιμετώπιση του νεοφασισμού και της ρατσιστικής βίας. Οι εμπνευστές όμως αυτών των κομματικών πρωτοβουλιών αγνοούν την οντολογική συγκρότηση και τη λειτουργική δομή αυτού του πράγματος που ονομάζεται «Χρυσή Αυγή». Και αυτοί που αγνοούν το πράγμα που απειλεί την ίδια την ύπαρξη και υπόσταση της ελληνικής κοινωνίας, δεν είναι μόνο οι πολιτικοί. Είναι και οι στοχαστές, οι ποιητές, οι πολίτες, οι δημοσιογράφοι. Είναι και οι ίδιοι οι δρώντες που αυτοπροσδιορίζονται ως μέλη αυτού του «κοινωνικού και πολιτικού μορφώματος».

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά: όλοι παραδεχόμαστε ότι η ελληνική κοινωνία κατά τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε καθεστώς κρίσης και όμως κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί πώς και γιατί συμβαίνει αυτό. Στην περίπτωση της κρίσης, στην οποία βρίσκεται η ελληνική κοινωνία, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί συμβαίνει αυτό. Ο όρος «αυτό» καθίσταται λέξη χωρίς νόημα και χωρίς αναφορά σε όσα γίνονται και συντελούνται στην ελληνική κοινωνία.

Τέλος πάντων το «αυτό», δηλαδή η κρίση (λέξη χωρίς νόημα), υποστασιοποιείται στην κοινωνία, πολιτική και οικονομική μορφή ζωής που εκφράζει η Χρυσή Αυγή. Τι θα πει αυτή η διαπίστωση; Κατ’ αρχάς πρέπει να τονιστεί ότι αυτή η διαπίστωση δεν είναι εμπειρική, αλλά αποτελεί συμπέρασμα θεωρητικών πολιτικών ερευνών. Οσοι νομίζουν ότι η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής μπορεί να γίνει με διεργασίες νομικής φύσης ή ακόμη και με πολιτικές διαδικασίες ιδεολογικών αντιπαραθέσεων, τοποθετούν τους εαυτούς τους στο καθεστώς της «συνειδησιακής τύφλωσης».

Η Χρυσή Αυγή, είτε το θέλουμε είτε όχι, συνιστά «τρόπο ζωής» και «μορφή ζωής» που αναφέρεται στην ύπαρξη και στο σκέπτεσθαι της ελληνικής κοινωνίας, η οποία αισθάνεται ότι απειλείται (ως προς την υπόστασή της) από τρεις πραγματολογικούς παράγοντες, που ενσωματώνονται ως το «κοινωνικό κακό» και οι οποίοι είναι τα εξής τρία συμβάντα στην ελληνική κοινωνία κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια: πρώτον, το πρόβλημα της μετανάστευσης, δεύτερον, το πρόβλημα και το σχέδιο της δημοσιονομικής προσαρμογής και τρίτον, το πρόβλημα της «αποδόμησης» της πολιτικής συνείδησης, όπως αυτή «κατασκευάστηκε» κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης.

Οσο διάστημα μια κοινωνία επιλέγει να ζει υπό το καθεστώς της «συνειδησιακής τύφλωσης» τόσο οι δυνάμεις του αρχαϊκού παρελθόντος θα κερδίζουν έδαφος. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι πολιτικό κόμμα. Δεν είναι διαδικασία επιχειρηματολογίας, που αναφέρεται στην επίλυση των κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας. Είναι μια ανεπεξέργαστη και αρχαϊκή δομή των πολιτικών και κοινωνικών περιεχομένων της ελληνικής κοινωνίας που ήρθε στο δημόσιο προσκήνιο, επειδή η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να μετασχηματιστεί σε ορθολογική οντότητα.

Εάν για το συλλογικό υποκείμενο που ονομάζεται ελληνική κοινωνία η Χρυσή Αυγή αποτελεί τον «αρχαϊκό εαυτό» της, τότε δεν μπορούμε να περιοριστούμε σε μέτρα νομοθετικής πρωτοβουλίας. Χρειάζεται να εκπονηθούν προγράμματα «μαθησιακών διαδικασιών», τα οποία σε μακροπρόθεσμες προοπτικές θα οδηγήσουν το κοινωνικό υποκείμενο που ονομάζεται ελληνική κοινωνία στην ιδεολογική απελευθέρωσή του και στην πολιτική αυτοσυνείδησή του.

Πολλές φορές στη δημόσια πολιτική σφαίρα λέγονται ψέματα και παίζονται βιντεοκασέτες. Σήμερα όμως ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Η ελληνική κοινωνία μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί ως ορθολογική οντότητα, μόνο εάν επεξεργαστεί σε μαθησιακό και παιδαγωγικό επίπεδο τον «αρχαϊκό εαυτό» της που εκπροσωπεί η Χρυσή Αυγή. Κάτι τέτοιο θα γίνει μόνο εάν οι πολιτικές δυνάμεις στην ελληνική κοινωνία προωθήσουν την ιδέα της «κατάργησης των μνημονίων», τη διαχείριση του ζητήματος της μετανάστευσης στο πλαίσιο του πολιτικού διαφωτισμού (και όχι του πρωτόγονου ανθρωπισμού) και το πρόγραμμα του επαναπροσδιορισμού και της «ανακατασκευής» του πολιτικού συστήματος.

Κάτι ακόμη πρέπει να τονιστεί: οι αναφορές και οι παραπομπές στη «Δημοκρατία της Βαϊμάρης» δεν έχουν καμία ερμηνευτική ισχύ και κανένα επιστημολογικό κύρος. Η επικράτηση της Χρυσής Αυγής σε δημοσκοπικό επίπεδο ως τρίτο, κατά σειρά, πολιτικό κόμμα έχει να κάνει με την υπαρξιακή κατάσταση και την υπαρκτική συνθήκη της ελληνικής κοινωνίας στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα και δεν ανάγεται στη «Δημοκρατία της Βαϊμάρης».

Το τελικό θεωρητικό και πολιτικό ταυτόχρονα συμπέρασμα μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: όσοι υποστηρίζουν ότι η Χρυσή Αυγή είναι πολιτικό κόμμα ή φασιστικό μόρφωμα, μπορούν να υιοθετήσουν τις μεθόδους και τις διαδικασίες των νομοσχεδίων και των προτάσεων νόμου. Οσοι παραδέχονται ότι η Χρυσή Αυγή είναι ο «αρχαϊκός εαυτός» της ελληνικής κοινωνίας, τότε επιβάλλεται, χωρίς καμία χρονοτριβή, να αναληφθούν πρωτοβουλίες «συνειδησιακών και μαθησιακών διαδικασιών». Το αποτέλεσμα θα κριθεί από την Ιστορία.

……………………………………………………………………

*Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

25.6.13

ΑναΧΥΜΑτισμός

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΣΙΛΑ - 346 - ΑναΧΥΜΑτισμός

Σαρανταδυό οι Υπουργοί, Τρακόσοι Βουλευτάδες...

Τόσο ευέλικτο και μικρό Υπουργικό σχήμα (συν την οικονομία από οδηγούς, διευθυντές- γραμματείς - ειδ. και μη συμβούλους...) ούτε η Γερμανία δεν έχει...

Υ.Γ.1 τώρα αν ακούσετε ξανά απο τα παπαγαλάκια σε κανα σκάει ή μέγα πως χρειάζεται αναθεώρηση Συντάγματος για να κατέβουν στους 200, είναι επειδή σας θεωρούν ζωντανα και σας λένε ότι θέλουν...

Υ.Γ.2 η Γερμανία έχει πληθυσμό 80.327.900 κι εμείς οκτώ φορές μικρότερο 10.934.097...

Επιτέλους μόνοι

Το τι γέλιο έχω ρίξει από την ώρα που ο Φώτης Κουβέλης άφησε μόνους τους τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο δεν περιγράφεται. Ειδικά, όταν ακούω τις πομπώδεις αναλύσεις για τον ανασχηματισμό και την κυβέρνηση που θα εξαντλήσει την τετραετία, πνίγομαι από τα γέλια.

Πολύ γέλιο έριξα και με κάτι τυπάκια που είχαν πιστέψει στην ΔΗΜΑΡ -και είχαν κτίσει εκεί την φωλίτσα τους, γοητευμένα από το υπεύθυνο μουστάκι του Κουβέλη-, και τώρα αισθάνονται προδομένα που χάθηκε το όνειρο της Κεντροαριστεράς.

Είναι απίστευτες οι μαλακίες που λένε οι άνθρωποι. Να έχεις καταπιεί σαν ζώον τη συμμετοχή του κόμματός σου σε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον ακροδεξιό Σαμαρά και να πιστεύεις πως όλα χάθηκαν επειδή το κόμμα σου αποχώρησε από την κυβέρνηση.

Εν τω μεταξύ, όλοι έχουν κολλήσει στον Κουβέλη. Τον Σαμαρά που προσπάθησε να κάνει ηρωική έξοδο για να μην του σκάσει η βόμβα στα χέρια και πήγε και έκλεισε την ΕΡΤ αλλά του έβαλε χέρι η Μέρκελ που της χαλάει τον προεκλογικό αγώνα, οπότε κι αυτός αναγκάστηκε να τα μαζέψει και να πει πως θα ανοίξει η ΕΡΤ με άλλο όνομα και σχεδόν τον ίδιο αριθμό υπαλλήλων, δεν τον βλέπει κανείς.

Όχι, έπρεπε ο Κουβέλης να γίνει γελοίος σαν τον Σαμαρά και να τον στηρίξει και στην απόλυτη γελοιότητα. Πολύ ωραίος τρόπος σκέψης.

Το πιο καλό απ’ όλα ήταν οι διάλογοι που διέρρευσαν από τη συνάντηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη στο Μαξίμου.

Γύρισε ο Σαμαράς και είπε στον Κουβέλη πως άλλα του έλεγε χτες και άλλα του λέει σήμερα.

Ο Σαμαράς!!! Ο άνθρωπος που έχει κάνει τριακόσιες χιλιάδες κωλοτούμπες, ο άνθρωπος που άλλα λέει το ένα λεπτό και άλλα το επόμενο, έβαλε χέρι στον Κουβέλη επειδή άλλαξε στάση.

Πάλι καλά που δεν τον είπε και αποστάτη.

Με την ευκαιρία, κάτι σάιτ που «Κομανέτσι» τον ανέβαζαν τον Σαμαρά και «Κομανέτσι» τον κατέβαζαν, γιατί τον υμνούν το τελευταίο διάστημα; Τουλάχιστον ήταν πολλά τα λεφτά; Σε καλή μεριά.

Τρομερό γέλιο έχουν και οι ύμνοι για τον Βενιζέλο και το πολιτικό του ένστικτο.

Βρε ζώα, ο Βενιζέλος είναι για την φυλακή, τι άλλο μπορούσε να κάνει;

Τον Βενιζέλο, έξω από την κυβέρνηση, τον περιμένει το περιπολικό.

Θα πέσει ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος θα στηρίζει ακόμα την κυβέρνηση.

Αλλά τι περιμένεις από δημοσιογράφους που τρώνε από δέκα μπάντες επί δεκαετίες; Το τέλος του Βενιζέλου ταυτίζεται με το τέλος των αφεντικών τους αλλά και με το δικό τους. Αμήν.

Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές τους επόμενους μήνες.

Σαμαράς και Βενιζέλος μαζί στην κυβέρνηση, και στο βάθος οι εκλογές.

Συνεργασία δυο τελειωμένων πολιτικών που υποτίθεται ότι θα προσπαθούν να σώσουν τη χώρα, έχοντας ο καθένας στο μυαλό του πώς θα επιβιώσει πολιτικά σε βάρος του άλλου.

Αυτό θα ήταν ένα σπουδαίο θεατρικό έργο αλλά θέλει τουλάχιστον έναν Ίψεν για να το γράψει.

Τελικά, ίσως οι Έλληνες ψηφοφόροι να είναι σοφοί.

Η χώρα θα σκάσει. Ας σκάσει στα χέρια του Σαμαρά και του Βενιζέλου. Μετά από 4 δεκαετίες κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, αυτό είναι το σωστό.

Καλή διασκέδαση!

(Τώρα βέβαια, όλα αυτά μπορεί και να μη μου φαίνονταν πολύ αστεία, αν ήμουν στην Αθήνα. Αλλά εδώ κανείς δεν ασχολείται με αυτά, οπότε εγώ τα βρίσκω αστεία. Γενικά, πάντως, έχω την εντύπωση πως, εκτός Αθηνών, κανείς δεν ασχολείται με τίποτε απ’ όλα αυτά. Απολίτιστοι, παιδί μου, τι περιμένεις;)

20.6.13

Κερδήκογλου

ψεύτες και κλέφτες στον Κορυδαλλό

Ψεύτες και κλέφτες κυκλοφορούν, στη πόλη μας, στον Κορυδαλλό.

Οι ψεύτες, με την άνωθεν εικόνα με τα μπάζα-σκουπίδια να είναι και πολύ πρόσφατη  διαλαλούν αντί της πραγματικής μία άλλη την κοιλίας τους βγαλμένη...

Και οι κλέφτες συνεχίζουν να κλέβουν το μέλλον της πόλης των παιδιών αλλά και όλων μας...

Αντί για το Αθλητικό Κέντρο Κορυδαλλού, ανενόχλητοι υπό την μύτη ΕΛΑΣ και Δημοτικής Αστυνομίας τα φορτηγά ακόμη και τώρα συνεχίζουν κκαι θάβουν τις ζωές μας κάτω από σκουπίδια και μπάζα...

Νέα κυκλοφορία από τον Κραουνάκη


Κραουνάκης: Πάμε στον Άδωνι για φραπέ που μας... από newsview

18.6.13

Άκου την ΚΑΡΔΙΑ σου!

Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής 2013

Η 14η χρόνια εκδηλώσεων του Ελληνικού Δικτύου διοργανωτών της Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής, δείχνει με τον καλύτερο τρόπο ότι με όραμα, πάθος και αλληλεγγύη, τα θαύματα μπορούν να συμβούν.

Η φετινή διοργάνωση αναδεικνύει μια εθνική συνεργατική προσπάθεια, που ίσως είναι η πιο σημαντική από την αρχή του θεσμού στην Ελλάδα το 1999, και έχει σαφώς ιδιαίτερο συμβολισμό.

Οι συναυλίες, δράσεις και εκδηλώσεις του 2013 φέρνουν ένα ουσιαστικό μήνυμα αισιοδοξίας, ενότητας και συνεργασίας, σε μια περίοδο εξαιρετικών δυσκολιών για την χώρα μας. Για να αλλάξουν οι ρυθμοί των πόλεων μας, ενώθηκαν αφιλοκερδώς 2.500 μουσικοί και 495 συγκροτήματα, Djs, χορωδίες και ορχήστρες που θα παρουσιαστούν σε 210 εκδηλώσεις και 38 παράλληλες δράσεις Πανελλαδικά!

Φέτος, με την υποστήριξη και το πάθος εκατοντάδων απλών πολιτών και ιδιωτών εθελοντών διοργανωτών, 28 πόλεις συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής, με σκοπό να πλημμυρίσουν με μελωδίες τις γειτονιές, πλατείες, πεζόδρομους και πάρκα της Ελλάδας, από τις 19 έως τις 24 Ιουνίου.

Ένα ηχηρό κάλεσμα που σας προτρέπει – έστω και για λίγες ώρες - να αφήσετε στην άκρη τα προβλήματα της καθημερινότητας και να αφεθείτε στους ρυθμούς της καρδιάς και στη δύναμη της μουσικής.

Πόλεις 2013: Αθήνα, Άγιος Δημήτριος, Αγρίνιο, Αμαλιάδα, Βέροια, Βόλος, Διδυμότειχο, Δομοκός, Δράμα, Έδεσσα, Ηράκλειο, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Καλλιθέα, Κομοτηνή, Κύθηρα, Κως, Λάρισα, Λειβαδιά, Μοσχάτο-Ταύρος, Νάξος, Ξάνθη, Πάρος, Πρέβεζα, Σαλαμίνα, Σαντορίνη Σέρρες και στην Φιλιππιάδα.

Εδώ μπορείτε να δείτε το εθνικό πρόγραμμα

ΕΡΤ Παντού

Αλέξης Τσίπρας, Σύνταγμα

16.6.13

Καλή αντάμωση στα γουναράδικα.
Άρης Βελουχιώτης (27/8/1905 – 16/6/1945)

Σαν σήμερα, 16 Ιουνίου 1945, σκοτώθηκε ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης όπως το είχε προβλέψει με την έκφραση του «ραντεβού στα γουναράδικα». Στις 19 Οκτωβρίου απελευθερώνεται η Λαμία. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αντιπροσωπεία της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ, καταφτάνουν στην πόλη. Στις 29 Οκτωβρίου και με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, συγκαλείται στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης, πανηγυρική συγκέντρωση του ΕΑΜ με παμφθιωτική λαϊκή παρουσία.

Ο Άρης εκφωνεί από το περίφημο μπαλκόνι τον παρακάτω λόγο.

Γιατί αγωνίστηκα.

Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της!

Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ, σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς.

Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν' αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν' ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέξτε. Θ' αρχίσω σαν τα παραμύθια:

Η αθάνατη ελληνική φυλή.
Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα ήτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, οπού επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται απ' όλο τον κόσμο. Κανένας σοφός η άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.

Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας ήτανε δοξασμένη, μα αργότερα την υποδούλωσαν κι έχασε την παλιά της αυτή δόξα. Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια η χώρα μας σηκώθηκε στο πόδι κι ύστερα από σκληρούς αγώνες ενάντια στη σκλαβιά, πάλι λευτερώθηκε.

Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια και πολλοί «έξυπνοι», αναμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε μ' άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αρχαία ελληνική φυλή.

Μα ότι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμία αξία. Την ελληνικότητα μας την αποδείξαμε. Γεγονός είναι ότι η χώρα μας ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη.

Αυτό κάνεις δεν το ήθελε. Ούτε οι ξένοι βασιλιάδες, ούτε οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Οι ξένοι δεν το θέλανε, γιατί φοβισμένοι από τη γαλλική επανάσταση, χτυπούσαν όλες τις εξεγέρσεις και δημιούργησαν γι' αυτό μεταξύ τους την Ιερή Συμμαχία. Οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες γιατί τα είχανε καλά με τους Τούρκους και ξεζουμίζανε το λαό.

Η αντίδραση ουρλιάζει.
Μα ο ελληνικός λαός δεν θάτανε αυτός ο λαός, ο λαός δηλαδή της χώρας της λευτεριάς και του πολιτισμού, αλλά λαός ζούγκλας, αν δεν έβγαζε μέσα από τα σπλάχνα του τους αρχηγούς εκείνους, που θα οδηγούσανε στη λευτεριά του. Όπως βλέπετε, λοιπόν, όλοι - ξένοι και ντόπιοι - πάλεψαν για να μην ξεσηκωθεί ο λαός κι αποχτήσει τη λευτεριά του.

Μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς δε σταμάτησαν οι αγώνες. Μικροί ή μεγάλοι. Ένοπλοι ή όχι. Κι ύστερα μέσα απ' αυτό το λαό ξεπήδησε ο μεγάλος βάρδος της επανάστασης, πού ύμνησε με τα τραγούδια του την ιδέα της εξέγερσης του έθνους, ο πρόδρομος της Φιλικής Εταιρίας: ο Ρήγας. Η αντίδραση τον σκότωσε, πριν προλάβει να φέρει σε πέρας τις αρχές του. Μα ο σπόρος που έσπειρε βλάστησε σύντομα.

Σε λίγο, η Φιλική Εταιρία έγινε κι αγκάλιασε χιλιάδες Έλληνες.
Ας ούρλιαζε η αντίδραση. Ας υπόγραφε άτιμα χαρτιά, σαν αυτό πού υπογράφηκε στη διάσκεψη της Βιέννης στα 1815, κάτω από το όποιο έβαλε την υπογραφή του κι ο πολύς Γιάννης Καποδίστριας και που διαλάμβανε, ότι όχι μόνο δε θα ευνοηθεί και επιτραπεί ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στην Ελλάδα, μα και θα πνιγεί στο αίμα αν ξεσπάσει.

Ο Γιάννης Καποδίστριας, που μας τον παρουσιάζουν στα σχολειά σαν μεγάλο και τρανό, με προτομές και πορτραίτα, είναι ο πρώτος καταστροφέας της Ελλάδας. Μα ότι έκανε, δεν το έκανε σαν Καποδίστριας, μα σαν εκπρόσωπος όλης της ελληνικής αντίδρασης. Ας ούρλιαζε λοιπόν, μαζί με τη διεθνή και η ντόπια αντίδραση. Κι ας υπογράφανε άτιμα χαρτιά.

Ο λαός προχωρεί.
Τίποτα δεν ήτανε ικανό να συγκρατήσει τη φλόγα για τη λευτεριά, που έκαιγε μέσα στις καρδιές του λαού μας. Έτσι, στα 1821, ύστερα από κόπους και θυσίες και χάρη στον ενθουσιασμό και τη φλόγα του Παπαφλέσσα, που χρησιμοποίησε όλα τα μέσα, ακόμα και την ψευτιά, κηρύσσοντας την εξέγερση, ξεσηκώθηκε πρώτος ο Μοριάς. Από δω, από το Μοριά, άρχισε η επανάσταση του 1821.

Στο άκουσμα της εξέγερσης όλοι οι ισχυροί της γης, ξένοι και ντόπιοι, τρόμαξαν. Οι κοτζαμπάσηδες, όμως, βλέποντας ότι δεν τους ήτανε δυνατό να συγκρατήσουν το λαό και φοβούμενοι την οργή του, αναγκάστηκαν να κόψουν τη συνεργασία τους με τους καταχτητές και για να ευνουχίσουν το λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα, πήρανε όλοι μέρος στην επανάσταση κι έτσι αυτή πήρε χαραχτήρα πανεθνικό.

Οι τρανοί της γης τρόμαξαν και, χρησιμοποιώντας όλα τα τερτίπια, προσπάθησαν να πνίξουν την επανάσταση. Μα γελάστηκαν. Επί 7 ολόκληρα χρόνια πάλεψαν οι προπάτορες μας, παρά το γεγονός ότι η ελληνική αντίδραση, δυο φορές, το 1823 και 1825, οργάνωσε τον εμφύλιο πόλεμο για να σπάσει ακριβώς τους αγώνες αυτούς. Έτσι οι πρόγονοι μας ανάγκασαν όλους τους εχθρούς μας να γλύψουν εκεί που έφτυσαν και ν' αναγνωρίσουν τους αγώνες μας και την ανεξαρτησία μας.

Κανείς δεν πίστευε προηγούμενα σ' αυτό το θαύμα, που συντελέστηκε από τις ίδιες τις δυνάμεις και τα μέσα του λαού. Άλλοι περίμεναν να τους έλθει η λευτεριά από τη Ρωσία κι άλλοι από τη μεγαλοψυχία των βασιλιάδων της Ευρώπης. Μα η επανάσταση απόδειξε, ότι αυτή μόνη της χάρισε τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τα παραμύθια του φιλελληνισμού, χάρη στον οποίο αποκτήσαμε δήθεν τη λευτεριά μας, εφευρέθηκαν μόνο και μόνο για να γίνει πιστευτό, ότι η πατρίδα μας λευτερώθηκε, όχι από τις ίδιες της τις δυνάμεις, μα από τους ξένους. Υπήρξαν βέβαια φιλέλληνες, που αγωνίστηκαν, πολέμησαν κι έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τιμή και δόξα σ' αυτούς κι αιώνια ας είναι η ευγνωμοσύνη του έθνους. Μα αυτοί υπήρξαν μεμονωμένα άτομα μονάχα. Η θεωρία του οργανωμένου φιλελληνισμού είναι καθαρό παραμύθι.

Με την επικράτηση της επανάστασης αμέσως οι δικοί μας κοτζαμπάσηδες επιβλήθηκαν πάνω στη χώρα μας. Η αντίδραση, ντόπια και ξένη, για να ευνουχίσει το λαϊκό χαραχτήρα του κινήματος και να επιβάλει νέα σκλαβιά, χρησιμοποίησε όλα τα μέσα. Και στο τέλος το πέτυχε. Η αρχή έγινε κολλώντας στο σβέρκο της πατρίδας μας αυτόν που σας είπα πρωτύτερα:

Τον Καποδίστρια. Ο Γιάννης Καποδίστριας από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους άρχισε την καταστροφή της χώρας μας, κι ένας άλλος Γιάννης, ο Μεταξάς, έβαλε σ' αυτήν το καπάκι.

Πώς μας επιβλήθηκαν οι βασιλιάδες.
Ο λαός νόμιζε, ότι μια που πέτυχε πια η επανάσταση, θα επακολουθούσαν τα χρόνια της ευτυχίας του, ότι όλη η ανθρωπότητα θάτανε στο πλευρό της χώρας μας και πως η χώρα μας, για μια ακόμα φορά, θα βρισκότανε σε θέση να ξαναπάρει, όπως και παλιότερα, ολόκληρη την ανθρωπότητα από το χέρι και να της δείξει καινούργιους δρόμους πολιτισμού και προόδου. Μα στη θέση αυτών η ντόπια και ξένη αντίδραση επιβλήθηκαν και φέρανε τον Καποδίστρια, τη Βαυαρική δυναστεία με τον Όθωνα.

Χρόνια και χρόνια απάτης και ρεμούλας μας κράτησαν μακριά από την ευτυχία και τον πολιτισμό και μας ρίξανε μέσα στην εξαθλίωση, την πείνα, την κακομοιριά και τη δυστυχία. Έτσι η Ελλάδα που υπήρξε κάποτε η πηγή των φώτων και του πολιτισμού, κατάντησε να βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο οικονομικής, κοινωνικής και εκπολιτιστικής ανάπτυξης, όχι μόνο έναντι των λαών της Ευρώπης, αλλά και των Βαλκανίων.

Η προδοσία του αλβανικού έπους.
Η ουσία αυτού βρίσκεται στο γεγονός, ότι αντίδραση σκεφτόταν μόνο πώς να εκμεταλλευτεί, να βασανίσει, και να ξεζουμίσει το λαό, οργανώνοντας κινήματα κάθε τόσο και καλλιεργώντας τις φαγωμάρες, προπαγανδίζοντας και πείθοντας το λαό ότι είναι απαραίτητο να ζει φτωχός και κακομοιριασμένος.

Χαρακτηριστικό είναι ότι πιάνοντας μια λέξη του Κολοκοτρώνη, που ονόμασε κάποτε τη χώρα μας Ψωροκώσταινα, κατάφερε να πείσει το λαό ότι το ελληνικό κράτος δε μπορεί να ορθοποδήσει μόνο του κι ότι θα έπρεπε να μας κυβερνήσουν οι ξένοι, ονομάζοντας γι αυτό και τα πολιτικά κόμματα ρωσικά, αγγλικά και γαλλικά. Σ' αυτό το σημείο μας φέρανε οι κορυφές που διοικούσαν τον τόπο μας. Κάποτε φτάσαμε και στη δημοκρατία. Μα αυτό έμοιαζε με την παροιμία που έλεγε ο λαός: Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.

Μυρίστηκαν οι έξυπνοι ψητό από τη μοναρχία και βρίσκοντας ότι «έφταιγε» η δημοκρατία για τη δυστυχία του λαού, ξαναφέρανε το βασιλιά. Και τότε άρχισαν πιο ξετσίπωτα ακόμα να ξεζουμίζουν και να καταπιέζουν το λαό. Και για να μπορούν να πνίγουν τις κραυγές του, βάλανε στο κεφάλι μας το Μεταξά, που ήτανε πάντα πράχτορας του ΙΙ γραφείου του γερμανικού επιτελείου, από τον καιρό που σπούδαζε στη στρατιωτική σχολή της Γερμανίας.

Έτσι, ύστερα από 120 χρόνια, ξαναπέσαμε πάλι στη σκλαβιά, γιατί έτσι κακά μας κυβερνήσανε στο διάστημα αυτό. Σ' αυτή την κατάσταση βρεθήκαμε, όταν ξέσπασε η πολεμική λαίλαπα και η σύγκρουση μεταξύ των κολοσσών. Μα κανένας απ' αυτούς δε σκέφτηκε ελληνικά και να δει πώς θα ξέφευγε η χώρα μας τη λαίλαπα αυτή. Με την επίγνωση ότι η χώρα μας θα τραβούσε στην καταστροφή μπήκανε στον πόλεμο.

Έχουμε ντοκουμέντα στα χέρια μας, πού μας αποδείχνουν, ότι οι άνθρωποι αυτοί είχανε σκοπό να ρίξουνε μόνο τρεις τουφεκιές στο Αλβανικό μέτωπο κι ύστερα να μας παραδώσουν στους φασίστες. Υπάρχουν ντοκουμέντα που μας πείθουν ότι το Νοέμβρη προς το Δεκέμβρη του 1940 μπορούσαμε να πετάξουμε τους Ιταλούς στη θάλασσα. Μα αυτοί συγκρατούσαν το στρατό μέχρι που να λύσει το στρατιωτικό της πρόβλημα, η Γερμανία στην Ευρώπη κι ύστερα να δικαιολογηθούν ότι δε μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με δυο κολοσσούς. Δεν πίστευαν στις δόξες του στρατού μας, στο θάρρος, στην τόλμη, στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του, που πολεμούσε με φλόγα ενάντια στο φασισμό, νηστικός και ξυπόλυτος πάνω στα βουνό της Αλβανίας με τη βοήθεια όλου του ελληνικού λάου. Αυτοί δεν πίστευαν σ' αυτά και περιμένανε πως θα καμφθεί. Γι' αυτό το έπος της Αλβανίας είναι ολοκληρωτικά έργο του λαού. Είναι έργο του λαού που το πραγματοποίησε με το μένος που είχε ενάντια στο φασισμό και το ζυγό του Μεταξά, με θυσίες και ηρωισμούς.

Έτσι, μας ξαναδέσανε στη σκλαβιά.
Μα ο λαός μας δεν ήτανε σε θέση να συνεχίσει το έργο του αυτό. Όσο φλογερά κι αν ήτανε τα στήθη του, η φλόγα αυτή δεν θα άντεχε στα σιδερόφρακτα μεγαθήρια των φασιστών, μια που είχε μέσα του και την προδοσία των ηγετών του. Έτσι αναγκάστηκε να υποκύψει, μα όχι σαν ηττημένος. Γιατί αυτή η συνθηκολόγηση που έκαναν, υπογράφηκε πριν ακόμα πολεμήσει ο στρατός μας. Αυτή δεν ήτανε ήττα του λαού μας, μα ήττα και χρεοκοπία των καθεστώτων που μεσολάβησαν από το 1821-1941. Γι αυτό κι ο λαός μας τιμωρεί σήμερα την ήττα αυτή και θα την τιμωρήσει αργότερα πιο σκληρά ακόμα.

Έτσι ήλθαν οι Γερμανοί στον τόπο μας και μας σκλαβώσανε. Μα για μας, για το λαό μας, καμιά κηλίδα δε θα μπορούσε να προσαφθεί, ότι εγκαταλείψαμε τα εδάφη μας. Αυτή θα κολλούσε, όταν δεν ξεσηκωνόμαστε.

Τι μπορούσαμε να περιμένουμε απ' αυτούς που φορούσαν τα κλακ και τα μπακαλιαράκια; Τι μπορούσαν να μας πούνε αυτοί; Το μόνο που βρίσκανε να μας λένε ήτανε:

Ησυχία, παιδιά, και τάξη. Κάναμε κυβέρνηση, ησυχάστε. Αυτό όμως θέλανε κι οι Γερμανοί. Μα τα λόγια αυτά τα εκστομίζανε οι άνθρωποι εκείνοι που δεν έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται Έλληνες.

Κι όμως, δε θα συμβιβάζονταν με τη λογική και τη ράτσα μας, αν δε βγαίναν πάλι τα στοιχεία αυτά που θα κρατούσανε ψηλά την τιμή του έθνους μας, μέσα από το λαό μας.

Στο δρόμο του αντάρτικου.
Μια μαυρίλα πλάκωνε τον ελληνικό ορίζοντα. Κανείς δεν ήξερε τι θα έφερνε η αύριο και πώς θα ξεφεύγαμε από τη σιδερένια τανάλια που μας έσφιγγε. Κείνοι που ένιωθαν βρίσκονταν στις φυλακές και τα ξερονήσια. Κι εδώ πρέπει να στιγματιστεί μια άλλη ατιμία των ανθρώπων της 4ης Αυγούστου, που φεύγοντας, τους παράδωσε στα χέρια των καταχτητών.

Μια άλλη μερίδα πού ένιωθε, ασχολούνταν με τις μαύρες και άσπρες αγορές. Έτσι, όλο το βάρος έπεσε πάνω σε μια χούφτα ανθρώπων, απ' αυτούς που τρώγανε καρπαζιές μέσα στα αστυνομικά μπουντρούμια και τις ασφάλειες, μα που φλέγονταν από ηρωισμό και ανδρεία και μέσα τους υπήρχε μια ζεστή ελληνική καρδιά κι έτρεχε στις φλέβες τους πραγματικό ελληνικό αίμα. Αυτοί άναψαν το δαυλό κι έδωσαν το σύνθημα για τον ξεσηκωμό του Έθνους. Αυτοί που δώσανε το κουράγιο στους Έλληνες. Αυτοί που δημιούργησαν τη νέα Φιλική Εταιρία: το ΕAM.

Βέβαια, ποιος θάτανε κείνος που μπορούσε να πιστέψει τότε. Ότι αυτή η φούχτα των ανθρώπων θα έφερνε στη χώρα μας τη μεγαλόπρεπη αυτή νίκη. Μα η υφή, η ψυχοσύνθεση, το σκαρί των ανθρώπων αυτών ήτανε τέτοιο. Παρά τις φυλακές, τους κατατρεγμούς, τις δολοφονίες, τα βασανιστήρια, τις ομαδικές εκτελέσεις και την τρομοκρατία, οι άνθρωποι αυτοί οδηγούσαν ηρωικά και θαρραλέα τις μάζες στον δρόμο της λευτεριάς.

Ξέρετε όλοι πως άρχισε το κίνημα αυτό και δε σταματώ στις λεπτομέρειες του. Όταν έχουμε τη μέρα της εθνικής ανεξαρτησίας μας, πού γιορτάζουμε στις 25 Μάρτη, χαιρόμαστε, τραγουδάμε και κλαίμε από τη συγκίνηση. Μα από δω και πέρα θα έχουμε δυο εθνικές γιορτές: την 25η Μάρτη και την 27η Σεπτέμβρη επέτειο της δημιουργίας του ΕΑΜ, που αποτέλεσε τη βάση της σημερινής μας απελευθέρωσης.

Αυτό πρέπει να το νιώσουμε.
Στα προηγούμενα χρόνια πολλοί περνούσανε από την πλατεία του Διάκου, μα κανείς δεν ένιωθε τον παλμό που περιείχε το τραγούδι, που μας δίδασκε στο σχολείο ο παλιός καθηγητής μας Λάσκαρης: Σας ευλογεί του Διάκου μας το τιμημένο χέρι…

Κανείς δεν ένιωθε, ότι έπρεπε να φύγει μακριά από τα μικροσυμφέροντα του και να παλέψει για τη λευτεριά. Μα η χούφτα αυτή των ανθρώπων, που σας μίλησα πιο πάνω, ρίχτηκε ολόψυχα στον αγώνα.

Η αντίδραση στο άκουσμα της χρησιμοποίησε όλα τα μέσα κι έθεσε σε ενέργεια όλες τις ατιμίες για να τη σαμποτάρει. Μα όλα αυτά στάθηκαν ανίκανα να σπάσουν τον αγώνα της. Αντίθετα, αυτή ρίζωνε κάθε μέρα και πιο πολύ κι ανέπτυσσε τη δράση της. Κι επειδή δεν είχε σκοπό να καταπιαστεί με χαρτοπόλεμο έβγαλε στο βουνό το αντάρτικο.

Θυμάμαι όταν το χειμώνα του 1941 ήλθα εδώ σαν «μαυραγορίτης» για να βάλω μπροστά τη δουλειά. Σας γνώριζα όλους, μα κανείς από σας δεν ήξερε τι επεδίωκα εγώ. Τότε μαζί με το Γ. Φράγκο και Γ. Γιαταγάνα βγάλαμε το πρώτο διάγγελμα του ΕΑΜ. Πολλοί νομίζανε τότες, ότι αυτό ήτανε μόνο ντόρος και τίποτα άλλο.

Όταν λέγαμε ότι σε λίγο θα σφυρίζει το μάλιγχερ και θα κροταλίζει ξερά το πολυβόλο στις βουνοκορφές και τα φαράγγια μας κι οι Γερμανοί και Ιταλοί θα φεύγουν ντροπιασμένοι, ίσως πολλοί να λέγανε πως αυτά δεν ήτανε παρά ηχηρές φράσεις.

Μα ύστερα από 2 1/2 μήνες άρχισε πραγματικά να λαλεί το ντουφέκι. Και τι δεν είπανε τότε! Όπως και στα 1821 όλη η αντίδραση συνωμότησε εναντίον μας και στην αρχή δεν έλεγε τίποτα για το αντάρτικο, κάνοντας το ίδιο πού κάνει και η στρουθοκάμηλος, όταν κρύβει το κεφάλι της, ενώ όλο της το σώμα φαίνεται. Έτσι κι αυτοί, νομίζανε, ότι αν δε λέγανε τίποτα για το αντάρτικο και το αγνοούσαν, δε θα ξαναβροντούσε το καριοφίλι. Μα μπορούσε να σταματήσει αυτό; Κάθε μέρα κοκκίνιζαν τα βουνά και τα φαράγγια από το αίμα.

Κι όταν είδαν ότι το αντάρτικο μεγάλωνε, παρά τη σιωπή τους, τότε κι αυτοί άλλαξαν τρόπο για να μας πολεμήσουν. Μας ονόμασαν πλιατσικολόγους, κατσικοκλέφτες, ληστοσυμμορίτες κλπ. Ακόμα βρέθηκαν άνθρωποι να μας αποκηρύξουν με την υπογραφή τους γιατί σκοτώσαμε τον προδότη και εκβιαστή Μαραθέα. Αυτοί οι κύριοι ήτανε κυριολεκτικά ηλίθιοι.

Δεν ξέρανε ούτε το ατομικό τους συμφέρον. Νόμισαν, πως αν μας αποκήρυσσαν θα σταματούσε κι ο αγώνας μας κι ότι δεν θα είμαστε κάποτε ικανοί να τους σφίξουμε το λαιμό και να τους πνίξουμε.

Ας είναι. Τέτοιοι ηλίθιοι ήτανε και τέτοιες ηλιθιότητες λέγανε. Ας κάνουν τώρα τα ψηλά τους καπέλα κλωσοφωλιές.

Η ύπαιθρος αναπνέει.
Μα ήτανε δυνατό να πιάσει αυτό; Οι χωριάτες είχανε δει για πρώτη φορά το θαύμα ν' αφήνουν τα πράματα τους έξω χωρίς να τους τα πειράζει κανείς.

Η ζωοκλοπή είχε καταργηθεί στην ύπαιθρο και η ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας ποτέ δεν ήτανε σ' αυτό το σημείο. Ήτανε θαύμα αυτό; Όχι. Αλλά για πρώτη φορά το χωριό γνώρισε την εξουσία, η οποία βγήκε για να χτυπήσει την εσχάτη προδοσία, το έγκλημα, τη ζωοκλοπή κλπ. και να εμπεδώσει την ασφάλεια.

Κι όταν χτυπήσαμε τα εγκλήματα αυτά και πατάξαμε την προδοσία, αυτοί σαν δεσποινίδες της αριστοκρατίας, που δε βλέπουν γύρω τους τη δυστυχία και την κακομοιριά πού βασιλεύει, αλλά συγκινούνται από ένα άρρωστο γατάκι, έμπηξαν τις φωνές και μας κατηγόρησαν ότι σκοτώνουμε. Επί Μεταξά βιάστηκαν γυναίκες, υπέστησαν μαρτύρια χιλιάδες άνθρωποι, σκοτώθηκαν και γκρεμίστηκαν από τα μπαλκόνια της Ασφάλειας γέροι, έγιναν τόσα εγκλήματα, μα κανείς απ' αυτούς δεν είπε τίποτα. Μα τώρα φωνάζουνε ότι ο Άρης σφάζει.

Ναι, σφάξαμε κι είμαστε έτοιμοι να ξανασφάξουμε, αν χρειαστεί. Ποιους όμως σφάξαμε; Εμείς είμαστε πιο πονόψυχοι απ' αυτούς. Απόδειξη είναι ότι εμείς είμαστε κείνοι που τρώγαμε χρόνια τώρα τις καρπαζιές και καταδιωκόμασταν. Σφάξαμε κείνους που πρόδιδαν στους καταχτητές τους Έλληνες, κείνους που κλέβανε το λαό και διαπράττανε εγκλήματα.

Κι είναι κυριολεκτικά ηλίθιοι κείνοι πού τους πήρε ο πόνος γι' αυτούς, που τόσο δικαιολογημένα χτυπήσαμε, για να παίρνουν το μέρος τους ή είναι ολοκληρωτικά συνένοχοι τους. Μα ούτε και το κόλπο αυτό έπιασε.

Το αντάρτικο σώζει το λαό.
Τότε όμως αυτοί, σαν καλοί ζαχαροπλάστες που ήτανε, κατασκευάσανε ένα νέο χρυσό χάπι:

-Ναι, φωνάζανε. δεν υπάρχει αντίρρηση, ότι οι αντάρτες διεξάγουν εθνικό αγώνα. Μα το ζήτημα αυτό θα λυθεί από τους ισχυρούς. Τι μας χρειάζονται, λοιπόν, οι αγώνες κι οι σκοτωμοί, αφού τα ζητήματα μας θα τα λύσουνε άλλοι;

Λυτό το σύνθημα έπιανε. Είχανε όμως δίκιο; Ασφαλώς όχι!

Γιατί δεν είχανε δίκιο;
Στα 1941-42 το ΕΑΜ δεν ήτανε ακόμα ισχυρό. Γι' αυτό δεν είχε αρχίσει ο αγώνας να παίρνει μαζικό χαραχτήρα. Ούτε κι αντάρτικη δράση υπήρχε. Κι όμως. Στα 1941-42 πέθαναν από την πείνα και τις αρρώστιες, που επακολούθησαν απ' αυτήν, 300.000 άνθρωποι μόνο στην Αθήνα, τον Πειραιά και τα περίχωρα τους. Και θα πέθαιναν αργότερα ακόμα περισσότεροι, αν το ΕΑΜ δεν κινητοποιούσε με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια και απεργίες το λαό και δεν τον εμψύχωνε: 1. Να επιβληθεί το σταμάτημα της αρπαγής της παραγωγής μας από μέρους των κατακτητών. 2. Να επιβληθεί σ' αυτούς ν' αφήσουν το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό να αναλάβει την τροφοδοσία του λαού μας. 3. Να προσέξουν την κατάσταση της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Αν το αντάρτικο δε σταματούσε τις φάλαγγες των Γερμανών που κλέβανε την παραγωγή της χώρας μας και δεν καταργούσε τη συγκέντρωση της παραγωγής που τη βάζανε στο χέρι οι καταχτητές, αν δε γίνονταν όλα αυτά, τότε τα θύματα από την πείνα και τις αρρώστιες θα ήταν πολύ περισσότερα. Όλες οι χιλιάδες των θυμάτων, που πέσανε για τη ζωή και τη λευτεριά του λαού μας, ποτέ δε φθάνουν τα θύματα της πείνας και των ασθενειών.

Πότε ακούστηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας να πραγματοποιείται η απελευθέρωση μέσω της μπαγαποντιάς; Ποτέ. Η λευτεριά δεν κερδίζεται με ξόρκια, αλλά με αγώνες και θύματα!

Μα κι αν το θέλαμε, δεν είχαμε αυτό το δικαίωμα. Το δικαίωμα δηλαδή να κηλιδώσουμε την ιστορία της πατρίδας μας. Αυτό θα ήτανε ασέβεια στη μνήμη των ηρωικών μας προγόνων.

Μα ούτε είχαμε το δικαίωμα να κολλήσουμε μια ατιμωτική σφραγίδα, μια σφραγίδα αίσχους, στο κούτελο των επερχομένων γενεών, των παιδιών μας και των εγγονιών μας, ότι κατάγονται από γενιά ευνούχων, που δέχονται να πεθαίνουν στα πεζοδρόμια από τον ατιμωτικότερο των θανάτων, από την πείνα, παρά να πεθαίνουν με το όπλο στο χέρι, παλεύοντας για τη λευτεριά.

Τι θα έπρεπε να προτιμούσαμε; Το πρώτο ή το δεύτερο; Όχι! Χίλιες φορές όχι!

Καλύτερα να γινότανε το παν ένα μπουρλότο, παρά να υποταχθούμε στους καταχτητές.

Αυτό ο λαός μας το κατάλαβε, τους μούντζωσε κι έδωσε αυτά τα γενναία παλικάρια, πούναι τώρα στεφανωμένα με δόξες, με δάφνες και με νίκες.

Η αντίδραση συνωμοτεί.
Τότε κι αυτοί αναγκάστηκαν ν' αλλάξουν βιολί κι αποφάσισαν να βγάλουν στο βουνό δικές τους ανταρτοομάδες.

Μα γιατί αυτό; Το ΕAM είχε δηλώσει ότι δεν είχε μονοπώλιο τον αντάρτικο αγώνα. Γι' αυτό και τους κάλεσε να σχηματιστούν κοινές ανταρτοομάδες. Αν είχανε την πρόθεση να παλέψουν ενάντια στους καταχτητές, θα το κάνανε. Τότε όμως, ισχυρίζονται, ότι η χωρογραφία της Ελλάδας και η πυκνότητα της κατοχής δεν επέτρεπε την ύπαρξη ανταρτοομάδων.

Όταν όμως είδανε εμάς, όταν λευτερώσαμε την ύπαιθρο, τότε κι αυτοί αποφάσισαν να δημιουργήσουν αντάρτικο.

Τι θα περίμενε κανείς άπ' αυτούς αρχή αρχή; Ποια κραυγή, έστω και τυπικά, να βγει από το στόμα τους; Φυσικά, "Κάτω οι καταχτητές" !

Μα την θέση τους τη γνωστοποίησαν από την αρχή. Η πρώτη κραυγή τους ήτανε:

"Κάτω το ΕΑΜ!"
Μα εμείς και πάλι τους καλέσαμε για να ενωθούμε. Αυτοί όμως αρνήθηκαν, γιατί δεν θέλανε να υποβληθούν σε κόπους και μόχθους για να πολεμήσουν τον καταχτητή. Γιατί αυτοί δεν ήτανε εντολοδόχοι του ελληνικού λαού, μα της αντίδρασης από το φόβο της λαοκρατίας που ζητούσαν να πολεμήσουν.

Στο τέλος μας κήρυξαν κι ανοιχτά τον πόλεμο, ένοπλα, συνεργαζόμενοι με τους καταχτητές.

Θα είμαστε ασυνεπείς στον αγώνα μας και προδότες του λαού μας, αν σιχαινόμαστε τα αίματα. Γι' αυτό, σαν εντολοδόχοι του λαού, συντρίψαμε τους συνεργάτες αυτούς των καταχτητών, τους πολέμιους του εθνικού μας αγώνα.

Ο ΕΛΑΣ στο πλευρό των συμμάχων.
Ύστερα απ' αυτό χρησιμοποίησαν το κόλπο: Μας κατηγόρησαν, ότι δε βοηθάμε το συμμαχικό αγώνα, αλλά θα υπακούσουμε μόνο στους Ρώσους. Κι απειλούσαν ότι όταν θάρθουν οι σύμμαχοι εδώ, θα μας κανονίσουν. Αυτοί, που συνεργάζονταν με τους Γερμανούς, απειλούσανε ότι θα μας χτυπήσουν οι σύμμαχοι!

Αυτοί που στα 1941 πρόδωσαν το συμμαχικό αγώνα. Αυτοί που μαγάρισαν τις Θερμοπύλες και τους Τριακόσιους μας κι άφησαν τους συμμάχους Άγγλους να μάχονται μόνοι τους εκεί, ενώ αυτοί είχαν παραδώσει την Ελλάδα με τη συνθηκολόγηση του Τσολάκογλου, μας κατηγορούσαν ότι δεν ενισχύουμε τον συμμαχικό αγώνα κι έβαζαν στο μυαλό των συμμάχων την άτιμη σκέψη, ότι δήθεν θα μας χτυπούσαν ερχόμενοι εδώ.

Ο Γοργοπόταμος.
Μα σε λίγο τους ήλθε το πρώτο χαστούκι! Η πρώτη ομάδα των Άγγλων αλεξιπτωτιστών έπεφτε, όχι σ' αυτούς, μα στον Άρη, πάνω στη Γκιώνα. Και μαζί μ' αυτούς τραβήξαμε κι ανατινάξαμε το Γοργοπόταμο. Ο αρχηγός των συμμαχικών στρατευμάτων της Μ. Ανατολής, στρατηγός Ουίλσον, δήλωνε ανοιχτά, ότι οι επιτυχίες των συμμάχων στην Αφρική οφείλονται κατά 80% στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, γιατί αυτή εμπόδισε την αποστολή γερμανικών ενισχύσεων και εφοδιασμού. Μα να κι ένα τελευταίο: Στην Πελοπόννησο προτείναμε στους τσολιάδες να καταθέσουν τα όπλα κι εμείς θα τους αφήσουμε ελεύθερους. Μα οι Άγγλοι το απέρριψαν αυτό και συνέλαβαν όλους τους τσολιάδες, τους έκλεισαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους παραπέμπουν να δικαστούν από τα στρατοδικεία.

Στο κάτω-κάτω, να τώρα οι Άγγλοι μπροστά σας. Διαβαίνουν τους δρόμους της Λαμίας και πάνε να χτυπήσουν τους Γερμανούς μαζί με μας. Μαζί τους θα πολεμήσουμε εμείς κι όχι αυτοί, μέχρι την ολοκληρωτική συντριβή του φασισμού.

Μα τα κατακάθια αυτά βρήκανε νέο τροπάρι: Μας κατηγορούν ότι είμαστε όλοι κομμουνιστές και ισχυρίζονται, ότι το ΕΑΜ. και ο ΕΛΑΣ είναι σκεπασμένες κομμουνιστικές οργανώσεις. Μα αυτή η κατηγορία μπορεί ν' αποτελέσει ντροπή ή έπαινο;

Αγωνιζόμαστε για την Δημοκρατία.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα δε βαδίζει τώρα για τον κομμουνισμό. Το ΚΚΕ έχει βέβαια στο πρόγραμμα του σαν τελική του επιδίωξη τον κομμουνισμό. Μα όχι για τώρα. Τον κομμουνισμό θα τον επιβάλλετε σεις, ο λαός κι όχι το ΚΚΕ. Κι είμαι βέβαιος ότι πολλοί από τους μορφωμένους μας, που δεν τον θέλουν σήμερα, θα ψηφίσουν τότε για να επικρατήσει ο κομμουνισμός.

Σήμερα, όμως, το ΚΚΕ. δεν επιδιώκει παρά μόνο μια δημοκρατική λύση του ελληνικού προβλήματος.

Μα ας πούμε, ότι το ΚΚΕ. θα εφαρμόσει τον κομμουνισμό. Λένε ότι ο κομμουνισμός χαλνά τις εκκλησιές και γδέρνει τους παπάδες. Τόσο χαζοί είναι λοιπόν οι κομμουνιστές να χαλάσουν τις εκκλησιές, που δεν τους εμποδίζουν σε τίποτα;

Οι εκκλησιές μας φταίνε ή τα καράβια του Εμπειρίκου; Γιατί λοιπόν να κάψουμε τις εκκλησιές;

Ποιος χτυπά τη θρησκεία;
Θα γδάρουμε τους παπάδες; Μα γιατί; Εμείς βλέπουμε, ότι χιλιάδες παπάδες βρίσκονται τώρα στην πρωτοπορία του κινήματος μας και η συμβολή του κλήρου, που στάθηκε στο πλευρό μας, υπήρξε ανεκτίμητη.

Μήπως συμβαίνει το αντίθετο; Γιατί αυτοί που εμφανίζονται σαν προστάτες της εκκλησίας, γκρεμίσανε μαζί με τους Γερμανούς και γδέρνουνε παπάδες.

Ο κομμουνισμός, λένε, θα καταργήσει την θρησκεία. Μα η θρησκεία είναι ζήτημα συνείδησης. Πώς θα καταργηθεί λοιπόν; Η κατάργηση της θρησκευτικής συνείδησης είναι πράμα αδύνατο, έστω κι αν ακόμα οι κομμουνιστές θέλανε να την καταργήσουν. Η θρησκευτική συνείδηση δεν καταργείται με απλές διαταγές. Αν συνέβαινε ένα τέτοιο πράμα, αυτό θα έμοιαζε με την διαταγή πού έβγαλε κάποτε ένας αστυνόμος στην Ανάφη, με την οποία απαγόρευε την πάλη των τάξεων!

Το τι θα γίνει στο πολύ μακρινό μέλλον, το πώς θα σκέπτονται οι άνθρωποι τότε, είναι άλλο πρόβλημα. Και κανένας πολιτικός δε μπορεί να βγάλει νόμο για το τι θα πρέπει να γίνει ύστερα από 200 η 500 χρόνια. Ούτε λοιπόν κι εμείς θα βγάλουμε τέτοιο νόμο. Μας ενδιαφέρει το πώς θα προκόψει ο λαός μας σήμερα κι όχι το τι φιλοσοφικές πεποιθήσεις θα έχει ύστερα από 500 χρόνια.

Συνεπώς καταλαβαίνετε τώρα, ότι αυτοί που διαδίδουν αυτές τις συκοφαντίες επιδιώκουν άλλους σκοπούς, προσπαθώντας με το μέσο αυτό της συκοφαντίας να εξαπατήσουν το λαό και να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους πάνω του. Αν μάλιστα εξετάσουμε βαθύτερα το πράμα αυτό, θα δούμε ότι αυτοί είναι άθρησκοι, γιατί σε αυτούς δεν υπάρχει ούτε ίχνος θρησκευτικής συνείδησης κι ο μόνος που λατρεύουν είναι ο Θεός Μαμμωνάς, ο Θεός του χρήματος…

Θα συσπειρώσουμε την οικογένεια.
Κατηγορούν τους κομμουνιστές, ότι αυτοί θα διαλύσουν επίσης την οικογένεια. Λες κι εμείς κατεβήκαμε από τον ουρανό και δε γεννηθήκαμε από σπίτια ή φυτρώσαμε μόνοι μας σαν τα μανιτάρια. Η οικογένεια δημιουργήθηκε από ορισμένες οικονομικές συνθήκες. Σε μια ορισμένη ανάπτυξη της κοινωνίας δημιουργήθηκε η ανάγκη της οικογένειας, γιατί έτσι θα αντιμετωπίζονταν καλύτερα οι ανάγκες της ζωής.

Χρειάζονταν να δουλεύουν όλοι: ο πατέρας και τα παιδιά στα χτήματα, οι γυναίκες στον αργαλειό και το σπίτι, γιατί μόνο με τον τρόπο αυτό θ' αντιμετωπίζονταν οι βιοτικές ανάγκες τους.

Αυτού του είδους οι οικονομικές συνθήκες που επικρατούσαν τότε, πλησίαζαν όπως βλέπετε, πιο στενά τα μέλη της οικογένειας μεταξύ τους. Σήμερα όμως τι γίνεται; Οι σημερινές οικονομικές συνθήκες αναγκάζουν όχι πια το στενό πλησίασμα της οικογένειας, αλλά αντίθετα την απομάκρυνση της.

Να ένα παράδειγμα: Ένας άντρας παντρεύεται, μα την επομένη του γάμου του φεύγει στην Αμερική για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της ζωής του και της γυναίκας του. Ποιος διαλύει στην περίπτωση αυτήν την οικογένεια; Οι κομμουνιστές ή οι οικονομικές συνθήκες πού δημιούργησε η κεφαλαιοκρατία;

Κι εδώ, λοιπόν, βλέπουμε φανερά, ότι αυτοί που μας κατηγορούν πως θέλουμε να διαλύσουμε την οικογένεια, δεν είναι άλλοι, παρά αυτοί οι ίδιοι πού τη διαλύουν στην πραγματικότητα, ενώ εμείς επιδιώκουμε το στερέωμα της. Θα δώσουμε στο λαό τα οικονομικά μέσα για να μπορεί να μη σκορπάει την οικογένεια του στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Μας κατηγορούν ότι θέμε να καταργήσουμε τα σύνορα και να διαλύσουμε το κράτος. Μα το κράτος εμείς το φτιάχνουμε σήμερα, γιατί δεν υπήρξε, μια που αυτοί οι ίδιοι το είχανε διαλύσει. Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.

Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.

Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;

Όταν έξαφνα στα 1929-31 το κράτος ζήτησε, λόγω της οικονομικής κρίσης πού μάστιζε τότε τη χώρα μας να κατεβάσουν οι ξένοι ομολογιούχοι το ποσοστό που πληρώναμε σε τοκοχρεολύσια, οι Άγγλοι δέχτηκαν να το μειώσουν σε 35%, αλλά οι Έλληνες ομολογιούχοι αρνήθηκαν. Να λοιπόν, ποιος είναι ο πατριωτισμός τους! Αυτός φτάνει μέχρι το σημείο που δεν θίγονται τα οικονομικά τους συμφέροντα. Αυτοί λοιπόν οι ίδιοι που μας κατηγορούν ότι επιδιώκουμε την κατάργηση των συνόρων και την διάλυση του κράτους, αυτοί τα ξεπουλάνε αυτά στην πρώτη ευκαιρία.

Όταν οι άτιμοι μιλάνε για τιμή.
Μας κατηγορούν επίσης, ότι εμείς επιβουλευόμαστε την τιμή. Βλέπετε, όλοι αυτοί οι «ηθικοί», που όταν περπατάνε μπερδεύουνται τα κεφάλια τους στα σύρματα, μιλάνε για τιμή!

Αυτοί που πούλησαν τις γυναίκες και τις αδελφές στον κατακτητή, για να κάνουν τα νταραβέρια μαζί του και μας σκλάβωσαν διπλά, αυτοί πάνε τώρα να μας πείσουν ότι είναι οι κέρβεροι της τιμής και της ηθικής. Με αυτά τα μέσα προσπαθούν να εξαπατήσουν το λαό για να συνεχίσουν το ξεζούμισμα και την εκμετάλλευση του. Και πολλές φορές το καταφέρνουν αυτό και μας πείθουν μάλιστα ότι έτσι είναι όπως τα λένε.

Πάρτε ένα παράδειγμα, απ' αυτό που γίνεται στα χωριά: Ο χωριάτης καπνίζει τον καπνό που παράγει ο ίδιος. Μα τον πείσανε ότι αυτός είναι λαθραίος. Κι ο ίδιος ο χωρικός σου λέει ότι καπνίζει λαθραίο καπνό. Λες και δεν τον έσπειρε αυτός στον τόπο μας, αλλά τον έφερε από την Αμερική. Όπως βλέπετε λοιπόν κι ο ίδιος ο χωριάτης το πίστεψε, πως ο καπνός του είναι «λαθραίος».

Η αντίδραση δεν σταματά σε τίποτα μπροστά προκειμένου να εξαπατήσει το λαό, χρησιμοποιώντας γι αυτό όλα τα μέσα, όλη τη συκοφαντία και το ψέμα. Μα αυτές οι συκοφαντίες στην ύπαιθρο, όπου μας είδανε και μας νιώσανε, έγιναν συντρίμμια. Στις πόλεις θα γίνει κι αυτού το ίδιο.

Σε λίγες μέρες θα δείτε κι εσείς μόνοι σας την πραγματικότητα. Γιατί ο δικός μας σκοπός είναι ένας: Πώς θα ζήσει καλύτερα ο λαός μας!

Όταν είταν εδώ ο κατακτητής, αυτοί θέλανε τότε την τάξη. Εμείς θέλαμε την αταξία για να κάνουμε ανυπόφορη τη ζωή του κατακτητή. Τώρα αυτοί θέλουνε την αταξία. Μα εμείς θέλουμε την τάξη. Αυτοί είναι οι οργανωτές του εμφυλίου πολέμου για να εκμεταλλεύονται το λαό μας. Αυτοί είναι οι λύκοι, που προσπαθούν να κατασπαράξουν το κοπάδι, εμάς, εσάς, όλους μας, το λαό δηλαδή.

Τηρήσαμε τις υποσχέσεις μας.
Ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ υποσχέθηκαν στο λαό την πάλη ενάντια στον κατακτητή και την απελευθέρωση της χώρας μας. Αυτές τις υποσχέσεις τις τηρήσαμε. Εμείς δεν δημιουργήσαμε κυβερνητικό τύπο. Αυτός δημιουργήθηκε μόνος του από το λαό. Από τον Οκτώβρη του 1942 μόνος του ο λαός τράβηξε στις εκλογές της αυτοδιοίκησης του.

Ο θεσμός αυτός της αυτοδιοίκησης, που για πρώτη φορά εμφανίστηκε στην Ευρυτανία, αποτέλεσε την απαρχή της δημιουργίας του από το χωριό μέχρι την Π.Ε.Ε.Α. αργότερα.

Εμείς είμαστε υπέρ της ενότητας και χάρη στις προσπάθειες τις δικές μας οφείλεται κατά 9 5% η δημιουργία της εθνικής κυβερνήσεως, κάτω από την οποία αγωνιζόμαστε σήμερα. Μέχρι τη Λάρισα η πατρίδα μας είναι τώρα ελεύθερη. Και γρήγορα θ' απελευθερώσουμε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα.

Έτσι και η δεύτερη μας υπόσχεση τείνει να πραγματοποιηθεί ολοκληρωτικά.

Η πάλη μας για τη λαοκρατία.
Μα εμείς υποσχεθήκαμε στο λαό και κάτι άλλο: Ότι δεν θ' αφήσουμε το όπλο από το χέρι μας αν δεν πετύχουμε και τη διπλή λευτεριά: τη λαοκρατία. Για αυτό θα παλέψουμε για να εκτελέσουμε κι αυτή την υπόσχεση μας, αφιερώνοντας και θυσιάζοντας την ζωή μας ακόμα για τη λαοκρατική λύση του ελληνικού προβλήματος.

Ο ΕΛΑΣ στα χέρια πρώτα της Κ.Ε. του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ αργότερα αποτέλεσε το δυνατό όπλο της διατήρησης του λαού μας στη ζωή. Τον μοχλό της γρηγορότερης απελευθέρωσης μας. Τώρα, στα χέρια της εθνικής μας κυβέρνησης, που αποτελείται απ' όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις και που υπόσχεται στο πρόγραμμα της λαοκρατικές λύσεις, θ' αποτελέσει την εγγύηση, ότι θα συνεχίσουμε τον πόλεμο μέχρι την ολοκληρωτική συντριβή του φασισμού κι ότι θα εξασφαλισθούν οι ως τώρα κατακτήσεις του λαού μας και θα κερδηθούν και νέες.

Φωνάζατε πολύ για την θανατική καταδίκη των προδοτών, των συνεργατών του καταχτητή και των εκμεταλλευτών της δυστυχίας τού λαού στα χρόνια της κατοχής. Όταν εμείς δεν είχαμε τη δυνατότητα να τους δικάσουμε, τους εκτελούσαμε. Αργότερα τους δικάζαμε σε στρατοδικεία. Τώρα, όσους έχουμε συλλάβει θα τους παραδώσουμε στην δικαιοσύνη. Υπάρχει η νόμιμη πια κυβέρνηση και αυτή θα αποφασίζει για όλα. Μη φωνάζετε λοιπόν. Αυτοί θα δικασθούν και θα καταδικασθούν. Μα δεν θάχει και μεγάλη σημασία.

Τεράστια σημασία θάχει αν καταδικάσετε και θανατώσετε εσείς, ο κυρίαρχος λαός, το καθεστώς που γεννάει τέτοια καθάρματα.

Μεθαύριο θα τραβήξουμε στις εκλογές. Το πρώτο ράπισμα πρέπει να δοθεί στο δημοψήφισμα, με την οριστική καταδίκη του φιλοβασιλισμού και την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας.

Αλλά γιατί στρεφόμαστε με τόση μανία ενάντια στο βασιλιά;
1.Γιατί αυτός πρώτα-πρώτα δεν είναι ούτε Έλληνας. 2.Γιατί μας τον φέρανε με το ψεύτικο δημοψήφισμα του 1935. 3.Γιατί είναι επίορκος. Καταπάτησε το Σύνταγμα του 1911 κι έβαλε δικτάτορα τον πεμπτοφαλαγγίτη Γιάννη Μεταξά. 4. Γιατί άφησε όλους τους ανίκανους και πεμπτοφαλαγγίτες στρατηγούς και υπουργούς να προδώσουν τον πόλεμο της Αλβανίας και να υποδουλώσουν την πατρίδα μας. 5. Τέλος, γιατί στην εθνική μας συμφορά του 1941, αντί να καθίσει εδώ και να θυσιαστεί σαν άλλος Κόδρος των Αθηνών, μας εγκατέλειψε.

Αν ήτανε καλός έπρεπε να καθίσει εδώ κι αντί να βγει στο κλαρί ο Άρης και δεν ξέρω ποιος άλλος, να βγει αυτός να οργανώσει τον αγώνα και να είναι τώρα δικαιωματικά βασιλιάς μας και αρχηγός μας. Με τη στάση του ο ίδιος παραιτήθηκε ουσιαστικά και τυπικά του δικαιώματος επί του θρόνου της Ελλάδος.

Αυτά βέβαια γι' αυτόν προσωπικά κι ανεξάρτητα από την πεποίθηση μας πώς δεν χρειάζεται κανένας θρόνος, μα δημοκρατία για να προκόψει η Ελλάδα μας.

Σεβόμαστε τη λαϊκή θέληση.
Το δεύτερο ράπισμα πρέπει να δοθεί στις εκλογές, που θα καθορίσουν το πολίτευμα της χώρας μας. Εμάς, η μόνη μας φιλοδοξία είναι να είμαστε υπηρέτες του λαού. Γι' αυτό θα σεβαστούμε την ετυμηγορία σας, όποια κι αν είναι αυτή.

Μα έχουμε αυτές τις απαιτήσεις: Να ψηφίσει ο λαός ανεπηρέαστα και να σεβασθούν το λαό.

Αν αυτά δεν εκτελεστούν, τότε σας υποσχόμαστε ότι πάλι θα ξαναβγούμε στο βουνό. Μα είμαι βέβαιος ότι αυτά δεν θα συμβούν. Γιατί ο λαός μας χειραφετήθηκε πια. Δοκιμάσθηκε και ξύπνησε. Θ' ακολουθήσει τους δρόμους που του δείχνουμε και που μοναδικά τον συμφέρουν.

Με την πεποίθηση αυτή, τελειώνοντας, σας καλώ να φωνάξουμε:

Ζήτω ο κυρίαρχος λαός μας!

Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις

14.6.13

Δευτέρα 17 Ιουνίου, ένα χρόνο μετά τις εκλογές...

Ραντεβού στη Μακρόνησο

του Στέλιου Κούλογλου
Από την προδοσία της Κύπρου μέχρι τη διεθνή απομόνωση της χώρας για το μακεδονικό, οι δήθεν πατριώτες, της ακροδεξιάς ομάδας Σαμαρά αυτή τη φορά, τα κατάφεραν και πάλι, με το κλείσιμο της ΕΡΤ: δυσφήμισαν τη χώρα στο εξωτερικό, προκαλώντας σοβαρότατη βλάβη στα εθνικά συμφέροντα. Εκεί που η Ελλάδα πήγαινε να φύγει από τα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου, να πάψει να αποτελεί την χλεύη της κάθε Bild και τον αποδιοπομπαίο τράγο της κάθε Μέρκελ, νάτη ξανά στο επίκεντρο της διεθνούς ειδησεογραφίας, με τα μελανότερα χρώματα.

Ευτυχώς που υπάρχει η αντίδραση και οι συναυλίες που οργανώνουν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή και οι οποίες αναμεταδίδονται από όλα τα διεθνή δίκτυα, γιατί οι υπόλοιπες διεθνείς ειδήσεις αναρωτιόνται ξανά πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην Ελλάδα. Αρκεί να μια ματιά στο μαύρο σημερινό πρωτοσέλιδο της Liberation, για να καταλάβει κανείς την διεθνή απομόνωση της χώρας και της κυβέρνησης, με αποκορύφωμα την επίσης σημερινή τοποθέτηση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: «Ακατανόητο μία δημοκρατική χώρα να κλείνει το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα και από πάνω να κατηγορεί την Ευρωπαϊκή Ένωση για αυτό».

Αν η κυβέρνηση μιας χώρας με τόσα ανοιχτά μέτωπα όπως η Ελλάδα αποδοκιμαζόταν τόσο ανοιχτά, λίγο φιλότιμο να είχε θα έπρεπε να αλλάξει πολιτική ή να παραιτηθεί. Αλλά η ακροδεξιά του Μαξίμου δεν είναι μια συνηθισμένη ομάδα εξουσίας, από αυτές που λογαριάζουν το Σύνταγμα ή την διεθνή εικόνα της χώρας. Η χθεσινή ομιλία Σαμαρά έδειξε τον εκδικητικό χαρακτήρα του ίδιου και της ομάδας του, αφού, όπως εμμέσως πλην σαφώς εξήγησε, η ΕΡΤ επιλέχθηκε από όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις να κλείσει και 2500 άτομα να πεταχτούν στο δρόμο, γιατί απεργούσαν όταν ο ίδιος συναντιόταν με ξένους ηγέτες!

Αυτοί που έσπρωξαν τον Μπους να ξεκινήσει τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003, ήταν μια ομάδα συμβούλων -γερακιών που ακόμη και οι αναλυτές της CIA χρησιμοποιούσαν μια κωδική ονομασία για να τους χαρακτηρίσουν: «the crazies». Τους ενδιέφερε μόνο αν, με την κατάλληλη προπαγάνδα, μπορούσε να γίνει αποδεκτός από την κοινή γνώμη ο πόλεμος και αν από αυτόν θα κέρδιζαν χρήματα και τις εκλογές του 2004. Μια τυχοδιωκτική ομάδα με παρόμοια μυαλά και προπαγανδιστικό μηχανισμό κατευθύνει τον πρωθυπουργό, αδιαφορώντας παγερά για την παραβίαση του Συντάγματος και των δημοκρατικών κανόνων ή την διεθνή εικόνα της χώρας. Όπως ακριβώς ο Σαμαράς απομόνωσε την χώρα από το 1992 και μέχρι σήμερα ακόμη για το μακεδονικό, αδιαφορώντας για την διεθνή κατακραυγή και τις απανωτές διπλωματικές ήττες, προκειμένου να φτιάξει την Πολιτική Άνοιξη, το κόμμα που κατέρρευσε ακριβώς επειδή στηριζόταν στον ίδιο μικροκομματικό τυχοδιωκτισμό που διαπνέει σήμερα το Μέγαρο Μαξίμου.

Αυτό που επιδιώκουν με τα σκοτσέζικα ντους πλήρους απαξίωσης τη μια στιγμή και προθέσεων διαλόγου την άλλη, είναι να εξευτελίσουν πλήρως τους δύο κυβερνητικούς τους συμμάχους(!) και να εξωθήσουν τα πράγματα σε καταστροφικές για την χώρα εκλογές, ακραίας πόλωσης και διχασμού. Επειδή πιστεύουν ότι τώρα μπορεί να φέρουν το καλύτερο αποτέλεσμα, και όχι το φθινόπωρο όταν το δίλημμα των εκλογών θα ήταν το νέο επαχθές πακέτο λιτότητας που αναπόφευκτα φέρνουν η ύφεση και η οικονομική πολιτική που ακολουθούν. Όπως ακριβώς και οι τρελοί του Μπους, είναι παντελώς ανίκανοι να διαχειριστούν την χώρα και η πολιτεία τους ένα χρόνο και στην ΕΡΤ, όπου αποθεώθηκε το ρουσφέτι και η ξανθή χαζογκόμενα, το αποδεικνύουν: μόνο προκαλώντας πόλεμο για την ΕΡΤ μπορεί να κερδίσουν πολιτικά!

Όμως η χθεσινή ομιλία Σαμαρά αποκάλυψε και κάτι ακόμη: ότι η μάχη γύρω από την ΕΡΤ έχει πάρει πολύ μεγαλύτερες, συμβολικές διαστάσεις. Αν το κλείσιμο της περάσει, το μοντέλο του αιφνίδιου θανάτου θα εφαρμοστεί, από την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ μέχρι τα νοσοκομεία, σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις που η ομάδα θα μπορεί να δυσφημίσει και η τρόικα θα απαιτήσει να κλείσουν.

Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι το ίδιο μοντέλο της καταπάτησης του Συντάγματος και των κανόνων της δημοκρατίας, όπου ένα κόμμα του 29% αποφασίζει και διατάζει την στιγμή που δεν διαθέτει την πλειοψηφία στην Βουλή και οι κυβερνητικοί σύμμαχοι διαφωνούν, πρόκειται να εφαρμοστεί στην πολιτική ζωή της χώρας. Αυτές οι γραμμές γράφονται σε μια καντίνα στο στρατόπεδο του Νταχάου, όπου έχω βρεθεί γυρνώντας ένα ντοκιμαντέρ για την Δημοκρατία της Βαϊμάρης, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ήταν οι παραβιάσεις των δημοκρατικών κανόνων με τις συνεχείς πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, μέχρι ο μειοψηφικός Χίτλερ να καταλάβει την εξουσία.

Η ακροδεξιά ομάδα Σαμαρά δεν τρέφει αυταπάτες ότι από τις εκλογές που προκαλεί, αν δώσει το πράσινο φως η Μέρκελ, θα κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία. Υπολογίζει όμως να συμμαχήσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αν όχι κατ’ ευθείαν με την Χρυσή Αυγή λόγω των διεθνών αντιδράσεων, αλλά με κομμάτια που θα αποσπάσει από αυτήν. Η σιωπηλή προσέγγιση έχει ξεκινήσει μήνες, από το όχι του γενικού γραμματέα της ΝΔ στην άρση της ασυλίας Κασιδιάρη μέχρι την συμπαράταξη ΝΔ-Νεοναζί σε ψηφοφορίες στην Βουλή για διάφορα νομοσχέδια. Ο συνήθως λαλίστατος Μιχαλολιάκος πήρε το μήνυμα, επικροτώντας ουσιαστικά το ολοκαύτωμα της ΕΡΤ και των ανθρώπων της.

Η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ για την μυστική συνάντηση των 3 αρχηγών την Κυριακή, στην οποία αποκαλύπτεται επισήμως ότι η απόλυση των χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων «είναι όρος για την καταβολή της επόμενης δόσης του δανείου» και η αντισυνταγματική νομοθετική πράξη για την ΕΡΤ που ακολούθησε, αποδεικνύει αυτό που έχει τονιστεί από καιρό: όπως έγινε και σε άλλες χώρες-θύματα, το ακραίο νεοφιλελεύθερο πείραμα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα μπορεί να υλοποιηθεί μόνο αν καταπατηθεί βάναυσα και η δημοκρατία.

Τα κόμματα αλλά και οι βουλευτές της ΝΔ που πιστεύουν στην δημοκρατία πρέπει να αντιδράσουν και είναι η κατάλληλη στιγμή για τον ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιώντας την αρνητική πείρα του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, να προτείνει μια στρατηγική δημοκρατικής εξόδου από τα μνημόνια κάνοντας τα κατάλληλα πολιτικά ανοίγματα και χτίζοντας συμμαχίες. Διαφορετικά, αν το μείγμα τυχοδιωκτισμού και εκδικητικότητας της ακροδεξιάς ομάδας Σαμαρά δώσουν ραντεβού με την Χρυσή Αυγή, το δικό μας επόμενο ραντεβού θα είναι στη Μακρόνησο.

13.6.13

Κλείστε την ΕΡΤ, αλλά μην
χρησιμοποιήσετε ποτέ ξανά λόγια του Ελύτη...

Επιστολή σε Σαμαρά: Ακρωτηριάζετε την Ελλάδα! Συγκλονιστική επιστολή πρώην διευθυντή της ΕΡΑ στον Σαμαρά...
«Κλείστε την ΕΡΤ, αλλά μην χρησιμοποιήσετε ποτέ ξανά λόγια του Ελύτη. Κλείστε την ΕΡΤ, αλλά να αποποιηθείτε της πνευματικής κληρονομιάς της Πηνελόπης Δέλτα. Κλείστε την ΕΡΤ, να έχετε το προνόμιο ότι είστε ο Έλλην πρωθυπουργός που έκοψε τη μνήμη των Ελλήνων».

Η επιστολή του Αντώνη Ανδρικάκη, πρώην γενικού διευθυντή της ΕΡΑ, προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, βρίθει συναισθημάτων, πικρίας και μομφών από την αρχή μέχρι το τέλος.

Παραθέτουμε αυτούσια την επιστολή:

«Υπέρ της ΕΡΤ
Ανοιχτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό της Ελλάδος κύριο Αντώνη Σαμαρά.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Να κλείσετε την ΕΡΤ.

Να παραδώσετε 2900 εργαζόμενους στην κρεματόρια της Τρόικας.
Να κόψετε το δικαίωμα των Ελλήνων στην έγκυρη ενημέρωση, την ποιοτική ψυχαγωγία και την επιμόρφωση. Να κόψετε το νήμα που συνδέει τους Έλληνες με το παρελθόν τους και τις τάσεις της εποχής τους. Να παραδώσετε τους ακροατές και τους τηλεθεατές στην τουρκική γλώσσα και προπαγάνδα, στα πρωινάδικα, μεσημεριανάδικα, σκυλάδικα και κάθε μορφής –άδικα. Να τους κόψετε το ψωμί, την ιστορία και το όνειρο, το λόγο, το έργο και το νόημα.
Να κλείσετε την ΕΡΤ.

Αφού την απαξίωσαν όλοι οι πολύχρωμοι παπαγάλοι του συστήματος.
Αφού την παρέδωσαν βορρά στα μικροπολιτικά παιχνίδια των κομμάτων.
Αφού την συκοφάντησαν οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι της εξουσίας.
Κύριε Πρωθυπουργέ, να κλείσετε την ΕΡΤ.

Και να πάρετε την ευθύνη. Γιατί εσείς έχετε την ευθύνη.
Ούτε ο καημένος ο Βενιζέλος που κατοικεί στο χρόνο που του παραχωρεί το Mega Channel και νομίζει ότι έχει κόμμα και ελπίζει. Ούτε ο καημένος ο Κουβέλης που προσπαθεί να πάρει ό,τι μπορεί από τη συμμετοχή του στην εξουσία. Ο ταλαίπωρος ο Κουβέλης που έχει για αρχάγγελο τη Ρεπούση που μας βλέπει σαν μπαμπουίνους και παρακολουθεί τη συμπεριφορά μας, χωρίς να γνωρίζει η δυστυχισμένη ότι εμείς παρακολουθούμε τη συμπεριφορά της και λέμε στα παιδιά μας τι να αποφύγουν. Δεν έχουν αυτοί την ευθύνη κύριε.

Την έχετε εσείς.
Κλείστε την ΕΡΤ.

Σας βλέπουν ο Σπυρομήλιος, ο Μυριβήλης, ο Χατζιδάκις, ο Χορν. Όλοι εκείνοι οι λαμπεροί Έλληνες που προφανώς εσείς ξέρετε καλύτερα από μένα τον ελάχιστο.
Κλείστε την ΕΡΤ.

Αλλά ποτέ μην ξαναχρησιμοποιήσετε στις δημόσιες εμφανίσεις σας τα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη – πρώην Γενικού Διευθυντή της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Μολονότι επικαλείστε τη γνωριμία σας μαζί του και βάζετε σε περίοπτη θέση τη φωτογραφία σας μαζί του, δεν τον γνωρίζατε.
Να κλείσετε την ΕΡΤ.

Και να αποποιηθείτε της πνευματικής κληρονομιάς μιας μεγάλης και λαμπερής γυναίκας που με μεγάλωσε, της Πηνελόπης Δέλτα.
Να κλείσετε την ΕΡΤ, κύριε.

Να έχετε το προνόμιο ότι είστε ο Έλλην Πρωθυπουργός που έκοψε τη μνήμη των Ελλήνων και την προοπτική τους στο μέλλον. Να έχετε την τιμή ότι παραδώσατε τους θεατές και τους ακροατές στη λήθη και στις επιλογές των εμπόρων.
Να ανατινάξετε την ΕΡΤ, κύριε.
Ό,τι δεν κατάφεραν οι Γερμανοί με τον πρώτο πομπό της Ραδιοφωνίας στα Λιόσια να το κάνετε εσείς.
Να κλείσετε την ΕΡΤ.

Σας θυμάμαι που τοποθετούσατε ένα μαρμάρινο κεφάλι στο Μουσείο της Ακροπόλεως κατά τη διάρκεια των εγκαινίων. Και σας απαθανάτιζαν οι κάμερες. Την ώρα που θα κόβετε το κεφάλι της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης να φωνάξετε και πάλι τις κάμερες. Να μείνει στην ιστορία ο αποκεφαλισμός της πρόσφατης ιστορίας του τόπου και της μόνης πηγής πολιτισμού στα ΜΜΕ.
Να κλείσετε την ΕΡΤ, κύριε.

Γιατί δεν υπάρχει κανείς να σας φέρει αντίρρηση. Σήμερα έπρεπε όλοι οι λογοτέχνες, οι συνθέτες, οι ζωγράφοι, οι μουσικοί, όλοι οι καλλιτέχνες, να είναι στην ΕΡΤ. Και να φωνάζουν. Να κλειστούν μέσα και να την κάνουν «Κούγκι». Για να αντισταθούν και να πάει η ζωή μπροστά.

Κλείστε την, κύριε. Κανείς δεν θα αντιδράσει. Θα διοχετεύσετε και την είδηση ότι ο καταναλωτής γλιτώνει 50 ευρώ το χρόνο και όλοι θα είναι ευτυχισμένοι. Την καταστροφή κανείς δεν θα την ιστορήσει.

Κύριε, Η ΕΡΤ δεν σας ανήκει. Όσους διορισμούς και να κάνετε εσείς και οι συνεταίροι σας. Ανήκει στον ελληνικό λαό. Είναι περιουσία του. Και την λεηλατείτε. Ο ίσκιος όλων σας είναι πολύ μικρότερος από το έγκλημα που κάνετε. Ακρωτηριάζετε την Ελλάδα.

Αντώνης Ανδρικάκης- πρώην Γενικός Διευθυντής Ελληνικής Ραδιοφωνίας (Ε.Ρ.Α)»

12.6.13

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, Πέμπτη 13/6/2013.
Συγκέντρωση στις 11:00 στο ΡΑΔΙΟΜΕΓΑΡΟ ΤΗΣ ΕΡΤ

Συγκέντρωση έξω από το ΜΕΓΑΡΟ ΤΗΣ ΕΡΤ την ΠΕΜΠΤΗ 13/6/2013 - στις 11.00

ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ, 24ωρη απεργία για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

ΟΣΕ & Προαστιακός, 24ωρη απεργία  για το κλείσιμο της ΕΡΤ.


ΕΘΕΛ (Λεωφορεία), 24ωρη απεργία  για το κλείσιμο της ΕΡΤ. 

ΗΛΠΑΠ (Τρόλεϊ), 24ωρη απεργία για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

ΤΡΑΜ, στάση εργασίας από έναρξη βάρδιας έως 09:00  για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

ΜΕΤΡΟ, στάση εργασίας από έναρξη βάρδιας έως 09:00 για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

ΗΣΑΠ (ηλεκτρικός), στάση εργασίας από έναρξη βάρδιας έως 09:00 για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Τουριστικά Λεωφορεία, στάση εργασίας από έναρξη βάρδιας έως 09:00 για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΦΥΛΑΚΕΣ), στάση εργασίας από έναρξη βάρδιας έως 09:00 για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

ΕΣΗΕΑ (Εφημερίδες) 24ωρες επαναλαμβανόμενες για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Τεχνικοί Ραδιοφώνου, 24ωρες επαναλαμβανόμενες  για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Γιατροί ΕΣΥ, 24ωρη απεργία για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Μουσικοί Φιλαρμονικής ΟΠΑΝ Δήμου Αθηναίων, 24ωρη απεργία για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, 24ωρη απεργία για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

ΠΟΕ ΔΟΥ (εφορίες), 24ωρη απεργία για το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Ελεγκτές Εναέριας Κυκλοφορίας, στάση εργασίας 15:00 έως 17:00 για το κλείσιμο της ΕΡΤ.
κι επειδή η νύχτα είναι μεγάλη έως, το ξημέρωμα, ο κατάλογος θα μεγαλώνει...

Εκλογές ολοταχώς...

Δείχνει ξεκάθαρο πως υπάρχει εσωτερικό σχέδιο σε εξέλιξη για πρόωρες εκλογές στη χώρα.

Η φαρέτρα του Εθνικού Διχασμού οπλίσθηκε και πάλι όπως ακριβώς συνέβει και στις προηγούμενες εκλογές...

Το μόνο που απομένει να ξαναζήσουμε κάτω από αυτή τη ρότα και συμπεριφορά είναι ένας νέος εμφύλιος...

Που ίσως και να συμβαίνει ήδη...

εσένα ποιός σε πληρώνει;

πότε είναι η σειρά μου;;;

Ποιός ήταν Κυβέρνηση εδώ και οκτώ χρόνια;;;

Το σημερινό σκάνδαλο ποιον έχει διαχειριστή;

ΔΗΜΑΡ

11.6.13

Πολιτική Κρίση. Τι είναι;

Ολο και συχνότερα, τώρα τελευταία, οι εχθροί της ελευθερίας την επικαλούνται μόνο και μόνο για να εξαπολύσουν μια νέα επίθεση εναντίον της. Το παράδοξο φαινόμενο έχει την εξήγησή του.

Γράφει ο ΙΟΣ

Στο επίκεντρο της συζήτησης για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο βρέθηκε η υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου. Πολιτικοί όλων των παρατάξεων διαγκωνίζονται ποιος θα πρωτο-υπερασπιστεί αυτή την ελευθερία, και συνοδεύουν την επιχειρηματολογία τους με καταγγελία του αντιπάλου για απόπειρα φίμωσης.

Ενα διδακτικό παράδειγμα

Προτού ξεσπάσει η ιλαροτραγωδία Μπαλτάκου-Ρουπακιώτη είχαμε ζήσει ένα άλλο επεισόδιο αυτής της κατά περίσταση χρήση του δικαιώματος στην ελευθερία του λόγου. Στις 29 Μαΐου η βουλή απέρριψε την αίτηση άρσης της ασυλίας του Αδωνη Γεωργιάδη, έπειτα από μήνυση που είχε υποβάλλει εναντίον του ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Δημήτρης Τρίμης. Η υπόθεση είναι γνωστή. Στη διαδήλωση της 29ης Ιουνίου 2011 ομάδα των ΜΑΤ χτύπησε και έριξε κάτω τον Τρίμη, με αποτέλεσμα να σπάσει το χέρι του. Το επεισόδιο αυτό ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας την επομένη στη Βουλή, σημειώνοντας και την ύποπτη προστασία που παρείχαν τα ΜΑΤ σε κάποιους ροπαλοφόρους με καλυμμένα πρόσωπα. Αντιγράφουμε από τα επίσημα πρακτικά:

Αλέξης Τσίπρας: «Αλήθεια, αυτούς που απεγκλώβισε η Αστυνομία χθες και τους φέρθηκε με το γάντι και τους έβαλε και στο προαύλιο της Βουλής για να τους προστατεύσει, γιατί τους φερόταν τόσο καλά, ενώ σε κάποιους άλλους φέρθηκε με πρωτοφανή βία; Ο αντιπρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ κ. Χαρίσης είναι με εννιά ράμματα στο νοσοκομείο. Δεν είναι κουκουλοφόρος, ούτε φόρεσε ποτέ στη ζωή του κουκούλα. Ο δημοσιογράφος της ΕΣΗΕΑ, ο Δημήτρης Τρίμης, δεν είναι κουκουλοφόρος ούτε ποτέ στη ζωή του φόρεσε κουκούλα. Είναι με σπασμένο χέρι!»

Σπυρίδων-Αδωνις Γεωργιάδης: «Ο αρχηγός τους είναι! Δεν τα λέτε καλά!»

Τσίπρας: «Εντάξει, κάτσε κάτω εσύ τώρα. Βγήκες τώρα να υποστηρίξεις την Κυβέρνηση!»

Γεωργιάδης: «Ο αρχηγός των κουκουλοφόρων είναι! Ο Τρίμης είναι ο αρχηγός τους!»

Προεδρεύων (Ευάγγελος Αργύρης): «Παρακαλώ, κύριε Γεωργιάδη».

Τσίπρας: «Κύριε Γεωργιάδη, υποστηρίζεις την Κυβέρνηση! Εχετε γίνει ένα. Χθες δρούσαν τα αγαπημένα σας παιδιά».

Γεωργιάδης: «Ο αρχηγός τους είναι!»

Τσίπρας: «Τα παιδιά της Ακροδεξιάς δρούσαν χθες χέρι-χέρι μαζί με τις δυνάμεις της Αστυνομίας».

Η παρέμβαση Γεωργιάδη ήταν παραπάνω από σαφής. Επανέλαβε τρεις φορές ότι ο Τρίμης είναι ο «αρχηγός των κουκουλοφόρων». Με άλλα λόγια, κατηγόρησε κάποιον πολίτη, ο οποίος είναι επιπλέον εκλεγμένος πρόεδρος ενός επαγγελματικού σωματείου ότι είναι αρχηγός ομάδας εγκληματιών ή τουλάχιστον παραβατών του νόμου, και κατά συνέπεια καλώς υπέστη όσα υπέστη από τα ΜΑΤ.

Δυο χρόνια αργότερα, την περασμένη βδομάδα, κατά τη συζήτηση για την άρση της ασυλίας του που ζητούσε ο εισαγγελέας, ο κ. Γεωργιάδης παραδέχτηκε ότι κατηγόρησε τον Τρίμη ως «αρχηγό των κουκουλοφόρων» και επέμενε σ’ αυτό. Απευθύνθηκε μάλιστα επιλεκτικά σε δύο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας την υποστήριξή τους:

«Για αυτή τη φράση μου ο κ. Τρίμης με εμήνυσε, κύριε Παπαδημούλη. Και το κόμμα σας στην Επιτροπή εψήφισε να αρθεί η ασυλία μου. Προσέξτε και εσείς, κύριε Τατσόπουλε, γιατί περίπου τα ίδια είπατε την προηγούμενη εβδομάδα. Είμαι βουλευτής, είμαι μέσα στην αίθουσα, μιλάω σε άλλο βουλευτή και προφανέστατα το σχόλιό μου έχει πολιτική κριτική και για τον κ. Τσίπρα και για τις σχέσεις του με τον κ. Τρίμη. Δεν είναι προσωπική κριτική στον κ. Τρίμη. Δεν έχω προσωπική αντιδικία με τον κ. Τρίμη. Δεν τον έχω δει ποτέ στη ζωή μου, ούτε και θέλω να τον γνωρίσω. Είναι ο ορισμός του άρθρου 61 του Συντάγματος. Εάν αρθεί η ασυλία μου, προφανώς δεν μπορεί να υπάρχει καμία βουλευτική ασυλία. Γιατί αν είναι να φτάσουμε στο σημείο για αυτά που λέμε ο ένας στον άλλον μέσα στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου να καταλήγουμε την άλλη μέρα στα δικαστήρια, ας ψηφίσουμε τη διαγραφή αυτού του όρου από το Σύνταγμα στην επικείμενη αναθεώρηση και ας πάμε παρακάτω, να μην μπαίνουμε και σε αυτή την κοινοβουλευτική διαδικασία».

Είναι γνωστό ότι η επίκληση του κ. Γεωργιάδη έγινε δεκτή από τους δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (καθώς και από τον κ. Κοντονή), τα κόμματα δεν τήρησαν τη γραμμή που είχαν αποφασίσει και τελικά η αίτηση άρσης ασυλίας απορρίφτηκε (102 έναντι 80, 13 «παρών» και 1 λευκό), αφού η φράση αυτή θεωρήθηκε «πολιτική κριτική».

Το άρθρο 61 του Συντάγματος ορίζει πράγματι ότι «ο βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων». Αλλά αν αυτή η διατύπωση καλύπτει και τη συκοφαντία πολιτών, με εκφράσεις, μάλιστα, που τους καθιστούν στόχο όχι μόνο των διωκτικών αρχών, αλλά και των αυτόκλητων τραμπούκων που έχουν την τελευταία περίοδο αναλάβει το ρόλο του «κρατικού συμπληρώματος», τότε είναι ανοιχτός ο δρόμος για την επικράτηση της πεζοδρομιακής λογικής και της χρυσαυγίτικης φρασεολογίας. Αν η βουλή δέχεται αυτή την ερμηνεία για το άρθρο 61 του Συντάγματος, τότε γιατί χειροκρότησαν όλες οι πτέρυγες τον προεδρεύοντα Γιάννη Δραγασάκη, όταν απείλησε να αποβάλει από την αίθουσα τον νταή χρυσαυγίτη, ο οποίος μιλούσε απαξιωτικά και υβριστικά για τους πολιτικούς του αντιπάλους;

Η Ακροδεξιά και η ελευθερία

Η περίπτωση Γεωργιάδη – Τρίμη είναι ενδεικτική του κλίματος στο οποίο γίνεται ο δημόσιος διάλογος και η επίκληση της ελευθερίας του λόγου από τα στελέχη της Ακροδεξιάς. Φυσικά την ελευθερία αυτή την εννοούν ως δικό τους δικαίωμα και όχι των πολιτικών τους αντιπάλων. Ο ίδιος ο Γεωργιάδης ήταν πριν από λίγες μέρες μάρτυρας κατηγορίας έπειτα από μήνυση του Κώστα Πλεύρη εναντίον των εκπροσώπων του ΚΙΣ και του ΕΠΣΕ. Ο ακροδεξιός βουλευτής που κλάφτηκε δημοσίως στον κ. Παπαδημούλη και τον κ. Τατσόπουλο (με επιτυχία, όπως αποδείχτηκε), ήταν εκείνος που όχι μόνο διαφήμιζε το ακραίο φιλοχιτλερικό πόνημα του Πλεύρη, όχι μόνο κατήγγειλε την αρχική δίωξη του πολιτικού του μέντορα ως «απόπειρα φίμωσης», αλλά κατέθεσε ενόρκως ότι τον… συκοφαντούν και πρέπει να διωχθούν όσοι απλώς υπερασπίζονται τα θύματα του Ολοκαυτώματος και όσοι δεν συμμερίζονται ότι ο Χίτλερ «καλά τους έκανε», διότι «έτσι θέλουν». Αλλωστε και η εμμονή του Γεωργιάδη εναντίον του Τρίμη έχει σχέση μ’ αυτή την υπόθεση, δηλαδή με την αποκάλυψη από τον «Ιό» ότι στις εκπομπές του διαφήμιζε με θερμά λόγια το βιβλίο Πλεύρη, μαζί με άλλα ανάλογα.

Αυτοί, λοιπόν, που εμφανίζονται σήμερα ως «θύματα» και υπέρμαχοι της «ελευθερίας του λόγου» είναι οι πρώτοι που επιδιώκουν να στερήσουν αυτό το δικαίωμα από όσους δεν συμφωνούν μαζί τους. Ας δει κανείς τις μηνύσεις και τις αγωγές που έχει υποβάλει, λ.χ. ο ίδιος ο Πλεύρης, ή και τις δίκες στις οποίες ο Βορίδης εκπροσώπησε ακροδεξιούς ομοϊδεάτες του απέναντι σε αποκαλυπτικά δημοσιεύματα εφημερίδων. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι συνεχείς απειλές, παλιότερα του Καρατζαφέρη και τους τελευταίους μήνες της Χρυσής Αυγής, εναντίον όσων αποκαλύπτουν την πραγματική τους ταυτότητα.

Δεν πρόκειται για ελληνικό φαινόμενο. Επί χρόνια ο Λεπέν κατέθετε μηνύσεις εναντίον όσων τον αποκαλούσαν ρατσιστή, με το ανακριβές επιχείρημα ότι ουδέποτε είχε καταδικαστεί με παρόμοια κατηγορία. Στο τέλος κατόρθωσε να επιβάλει την τρομοκρατία σε μερίδα του Τύπου, ο οποίος με τη δαμόκλειο σπάθη της απειλής τεράστιων οικονομικών ποσών υποχρεώθηκε να προβάλει τις (ψευδείς) διαψεύσεις του ακροδεξιού ηγέτη.

Αλλά και ο άλλος διεθνής αστέρας των αρνητών του Ολοκαυτώματος, ο Ντέιβιντ Ιρβινγκ, που συνηθίζει να παρουσιάζεται ως θύμα, επιτέθηκε με αγωγή εναντίον της συγγραφέως Ντέμπορα Λίπσταντ, η οποία τόλμησε να τον επικρίνει.

Οσο για την αξία που έχουν οι δημόσιοι ύμνοι στην ελευθερία από τους εκπροσώπους της Ακροδεξιάς, ενδιαφέρον έχει η πρόσφατη στάση των Γεωργιάδη – Βορίδη απέναντι στην προοπτική να ποινικοποιηθεί η άρνηση του Ολοκαυτώματος.

Ο Γεωργιάδης έφτασε να συμφωνεί με τη Μαρία Ρεπούση στην τηλεόραση για τη μη ποινικοποίηση θέσεων που αφορούν ιστορικά γεγονότα (ΝΕΤ, 28.5.2013). Ο δε Βορίδης έβγαλε ολόκληρο λόγο για την αντίθεσή του σε μια τέτοια προοπτική, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Χασαπόπουλου για τη Χρυσή Αυγή: «Οποιος χρησιμοποιεί πολιτικά μέσα, όποιος εκφράζει ιδέες, ακόμα και τις πιο απεχθείς, όπως αυτές οι ιδέες [ενν. της Χρυσής Αυγής], ακόμα και με την ειδεχθέστερη μορφή τους, που είναι οι ρατσιστικές εκφράσεις, που είναι η άρνηση του Ολοκαυτώματος, που είναι στην πραγματικότητα η νομιμοποίηση της θηριωδίας των ναζιστών, ακόμα κι αυτές οι ιδέες θέλουν την πολιτική τους αντιμετώπιση, θέλουν την πολιτική τους διαχείριση, θέλουν την πολιτική τους αντιπαράθεση».

Την επομένη αυτών των βαρύγδουπων δηλώσεων βρίσκουμε φαρδιές πλατιές τις υπογραφές των Βορίδη – Γεωργιάδη κάτω από το νομοσχέδιο της Νέας Δημοκρατίας που ποινικοποιεί την άρνηση του Ολοκαυτώματος! Οσο για τα όψιμα… αντιναζιστικά ανακλαστικά όλων αυτών, αρκεί να θυμηθούμε ότι ούτε ένας τους δεν θίχτηκε όταν αποκαλύφθηκαν τα πονήματα του κυβερνητικού στελέχους που εξωραΐζουν τον ναζισμό και το Ολοκαύτωμα.

Το δημόσιο λιντσάρισμα

Ο πιο ακραίος τρόπος φίμωσης του πολιτικού αντιπάλου είναι το δημόσιο λιντσάρισμα, στο οποίο επιδίδονται τα στελέχη της εθνικόφρονος Ακροδεξιάς και οι προσωπικές επιθέσεις, με χρήση ακόμα και προσωπικών δεδομένων για τον εξευτελισμό όσων επιλέγουν ως στόχων. Το είδαμε στις περιπτώσεις της Μαρίας Ρεπούση, της Θάλειας Δραγώνα και παλιότερα του Χρήστου Ροζάκη. Ακόμα και διαδήλωση εναντίον της κυρίας Δραγώνα διοργάνωσε το ΛΑΟΣ, τότε που ήταν γενικός του γραμματέας ο κ. Αδωνις.

Η επιτυχία της Ακροδεξιάς είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει το δικό της «λαϊκό μέτωπο», επεκτείνοντας την κατασταλτική εθνικοφροσύνη ακόμα και σε εμβληματικές προσωπικότητες που κάποτε ανήκαν στην Αριστερά, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος έκανε μια πρωτοφανή δήλωση: «Θέλει μια δύναμη μέσα σ’ όλο αυτόν τον κυκεώνα και τη βρομιά της ανθελληνικότητας που υπάρχει να στέκεις και να λες εγώ είμαι πατριώτης. Εγώ αγαπώ την Ελλάδα. Τίποτα άλλο. […] Οι λεπτεπίλεπτοι αριστεροί φτάσανε στον εθνομηδενισμό. Βλέπετε η κυρία Ρεπούση επιμένει ακόμα. Είναι βουλευτής και επιμένει. Εάν είχα δύναμη θα ’λεγα: “Είσαι εθνομηδενιστής;”, δηλαδή “Δεν αγαπάς το έθνος, την πατρίδα σου κ.λπ.; Σου παίρνω το διαβατήριο. Πήγαινε να ζήσεις αλλού. Αυτή η γη που μένεις εδωπέρα δεν είναι έτσι. Εχει αίμα μέσα εδωπέρα. Είναι μεγάλο προσόν που ζεις στην Ελλάδα και είσαι Ελληνας. Αν δεν το καταλαβαίνεις, πήγαινε στη Νιγηρία. Γιατί κάθεται εδωπέρα μαζί μας. Γιατί αυτό τον αέρα που αναπνέεις, αυτά που βλέπεις δεν έγιναν έτσι. Εγιναν από πατριώτες. Εμείς τα κάναμε αυτά”».

Η δήλωση αυτή είναι καταπληκτική, διότι δείχνει ξεκάθαρα πώς το εθνικόφρον μίσος οδηγεί κατευθείαν στη χούντα (αυτή ήταν που αφαιρούσε ιθαγένειες και διαβατήρια των «ανθελλήνων») αλλά και στον ανοιχτό ρατσισμό.

Η ηγεμονία αυτών των απόψεων σε ένα πολυσυλλεκτικό μέτωπο που έχει αναφορές και στην Αριστερά αποτυπώνεται και σε έντυπα όπως το «Παρόν» ή τα «Επίκαιρα», τα οποία έχουν αποδυθεί σε εκστρατεία εναντίον του «εθνομηδενισμού» με καταγγελία του «πολυπολιτισμού» και των «λαθρομεταναστών». Στο όνομα της ελευθερίας του λόγου, τα «Επίκαιρα» καταγγέλλουν το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και την αναθεώρηση της ιστορίας από τη «δικτατορία της πολιτικής ορθότητας». Το αστείο είναι ότι τα ίδια προχωρούν στην πιο ακραία αναθεώρηση της ιστορίας, μοιράζοντας σε τεύχη την «Ιστορία της Κατοχής» του Δημοσθένη Κούκουνα, η οποία δικαιώνει τιςκυβερνήσεις των δωσιλόγων και υμνεί τους Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλο και Ιωάννη Ράλλη!

Το δικό μας συμπέρασμα από τις τραγικές παλινωδίες της ακροδεξιάς εθνικοφροσύνης είναι ότι η ποινικοποίηση οποιασδήποτε άποψης δεν συμβαδίζει με την αρχή της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Καμιά αστυνομία και κανένα δικαστήριο δεν είναι δυνατόν να ορίσει την ιστορική αλήθεια. Κάθε άλλη σκέψη οδηγεί στη δικαίωση των ίδιων των κηρύκων του μίσους και του ιστορικού ψεύδους, γιατί εξισώνει την αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας με τη μονόπλευρη άποψη, δηλαδή την προπαγάνδα.

Συμπαράσταση στους γονείς που δικάζονται
επειδή επέλεξαν τοκετό στο σπίτι

Σήμερα, Τρίτη 11 Ιουνίου, στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, δικάζονται 8 επαγγελματίες υγείας και 71 γονείς που επέλεξαν να δώσουν ζωή με φυσικό τρόπο στο σπίτι τους.

Με ένα πρωτοφανές κατηγορητήριο που αντιμετωπίζει τον γυναικείο πλακούντα ως τοξικό κατάλοιπο του τοκετού, αγνοώντας επιστημονικά δεδομένα και βασισμένο σε αστήρικτες εικασίες ότι κατέληξε σε κάποια αποχέτευση, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι μια τέτοια δίκη φτάνει στο ακροατήριο, δήθεν για περιβαλλοντικούς λόγους, σε μια πόλη, όπου καθημερινά το περιβάλλον, η δημόσια υγεία και η ποιότητα ζωής πλήττονται βάναυσα και ατιμώρητα.

Επίσης, είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι η κατηγορία αφορά σε όλους ανεξαιρέτως τους τοκετούς στο σπίτι που έλαβαν χώρα στην περιοχή αρμοδιότητας της εισαγγελίας Θεσσαλονίκης σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο, χωρίς οι γονείς καν να ερωτηθούν τι έκανε ο καθένας τον πλακούντα, με αποτέλεσμα να δίνεται η εντύπωση πως κάθε τοκετός στο σπίτι είναι κατά τεκμήριο μια υγειονομική βόμβα. Προκαλεί, τέλος, εύλογα ερωτήματα η ύπαρξη κατηγορίας για ψευδή δήλωση στοιχείων στα ληξιαρχεία, την στιγμή, που ουδείς αμφισβητεί το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα παιδιά γεννήθηκαν από τους συγκεκριμένους γονείς.

Για τους παραπάνω λόγους, οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε ότι η δίκη των 79 είναι κατ' ουσίαν μια πολιτική δίκη, ενάντια σε ανθρώπους που άσκησαν το δικαίωμα τους στην αυτοδιάθεση, στο να ζήσουν την ιερότερη στιγμή της ζωής τους με τον τρόπο που αυτοί επιθυμούν και να διαχειριστούν τον πλακούντα του τοκετού τους, όχι ως απόβλητο, αλλά ως λίκνο της ζωής, σύμφωνα με τις αρχές της βιοηθικής και τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.

Για τον λόγο αυτό ο ευρωβουλευτής μας, Νίκος Χρυσόγελος, κατέθεσε και σχετική ερώτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τονίζοντας ότι "αν η πολιτεία γνησίως ενδιαφέρεται για τη ρύπανση του περιβάλλοντος και δε στοχοποιεί τους τοκετούς στο σπίτι συνολικά, δεν χρειάζεται να ξανα-ανακαλύψει τον τροχό. Ας ακολουθήσει δοκιμασμένα παραδείγματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών."

Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμπαραστεκόμαστε στους άδικα διωκόμενους γονείς και λειτουργούς υγείας που επέλεξαν τον τοκετό κατ' οίκον και υποστηρίζουμε σθεναρά το δικαίωμα τους να αντιμετωπίζουν τον τοκετό όχι ως ιατρική, αλλά ως φυσική πράξη. Ρόλος του κράτους δεν είναι να στοχοποιεί τον τοκετό στο σπίτι αλλά να ενθαρρύνει τις επίτοκες με στοχευμένες πολιτικές, ακόμα κι αν συγκρούονται με τα συμφέροντα που θέλουν τον τοκετό εμπόρευμα..

Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

H Θεματική Ομάδα Υγείας

10.6.13

Τι δεν καταλαβαίνεις;

Λίγο πριν περάσει την είσοδο του ξενοδοχείου Μακεδονία Παλλάς για το προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είχε σύντομη συνομιλία με εργαζόμενους στα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής. Η αντιπροσωπεία των εργαζομένων κάλεσε τον κ. Σαμαρά να επισκεφθεί τις εγκαταστάσεις της εταιρείας στην Χαλκιδική.

«Είσαι παλικάρι» του φώναξε μάλιστα ένας εργαζόμενος. Ποιος ήταν αυτός; Ο ίδιος εργαζόμενος που λίγους μήνες πριν φωτογραφιζόταν στα γραφεία της Χρυσής Αυγής με ένα άλλο «παλληκάρι», τον Ηλία Κασιδιάρη.

Αμέσως μετά, ο πρωθυπουργός διατύπωνε θεωρίες "άκρων" και κατηγόρησε την αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «υπηρετεί την Χρυσή Αυγή».

Κυριακή στην Αττική...

8.6.13

6.6.13

Εξω οι καταπατητές και η ανοικτή χωματερή από τα Παλαιά Λατομεία.

πηγή: ΠΑΜΕ ΑΛΛΙΩΣ
Να δοθούν τώρα !!! στο Λαό του Κορυδαλλού για ερασιτεχνικό αθλητισμό, πολιτισμό, πράσινο , αναψυχή.

Θά ακολουθήσουν σύντομα οι φωτογραφίες της χθεσινής συμβολικής κατάληψης του χώρου, όπως και το Δελτίο Τύπου με τα επόμενα στάδια αγώνων και διεκδικήσεων

Άμλετ β’ του Σαμ Μπόμπρικ

Υπόθεση έργου : Ο Άμλετ είναι «στον κόσμο του», σε μια διαρκή παραζάλη, η Οφηλία είναι τζάνκι και καπνίζει μαριχουάνα επί σκηνής! Όσο για τον Λαέρτη; Προκύπτει γκέι, όπως εντελώς αλλοπαρμένοι προκύπτουν η Γερτρούδη και ο αδελφοκτόνος Κλαύδιος!

Σε ακραίους τόνους όμως κινούνται και οι «Γκίλντενστερν -Ρόζενγκραντς», Πολώνιος και Οράτιος...

Σκηνικά: Πρόζα
Ενδυματολόγος: Ευτυχία Χατζηγεωργίου
Ηχοληψία: Διονύσης Νικολόπουλος
Φώτα: Μαρία Μπολέτη

Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Βλαδίμηρο Κυριακίδη και κ.Ερρίκο Μπελιέ για την υποστηριξη τους. Τον Νίκο Παπουτσά για την διασκευή του “Smooth Criminal”.

Σημείωμα πρόζας: Η θεατρική ομάδα πρόζα φέτος έκλεισε 10 χρόνια καλλιτεχνικής δημιουργίας και υπόστασης στον δύσκολο καλλιτεχνικό χώρο που επί 10 συνεχή έτη παρουσιάζει θεατρικές δουλειές στον φιλοπρόοδο όμιλο Υμηττού. Κάθε χρόνο παρουσιάζει 2 έργα ( χειμώνα και καλοκαίρι) με την υποστήριξη του κόσμου και το θερμό χειροκρότημα που μας παροτρύνει να συνεχίσουμε το έργο μας.

Σκηνοθεσία: Έφης Μεράβογλου
Διασκευή: Βλαδίμηρου Κυριακίδη
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Ώρες παραστάσεων: 8.30μ.μ.
Ημέρες: 8,9,15&16 Ιουνίου
Είσοδος: 5 ευρώ κανονικό, 3 ευρώ φοιτητικό
Διάρκεια: 2 ώρες
Διεύθυνση: Ανδρέα Λεντάκη, Αμισσού & Σμύρνης, Υμηττός
Τηλ. 2107625856

5.6.13

Τώρα, απόγευμα Τετάρτης 5/6/2013, Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος!!!

Οι εικόνες αυτές είναι απογευματινές, σήμερα,  Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος,  Τετάρτη 5/6/2013 και έχουν File Info αρχείο ωστέ να μπορεί οποισδήποτε γνώστης η το εγκληματολογικό της Αστυνομίας να πιστοποιήσουν  την αυθεντικότητα τους και ως προς το περιεχόμενο και ως προς το χρόνο.-
 Όλα αυτά τα παράνομα γίνονται πολύ προκλητικά καθώς στις 7:00 στο δημόσιο χώρο έχουν προγαρμματίσει με αφορμή την Ημέρα Περιβάλλοντος συγκέντρωση- διαμαρτυρία οι Δημοτικές Κινήσεις "Πάμε Αλλιώς" και "Δεκαεξάχρονη Πόλη"καθώς και η Επιτροπή Προστασίας και Οικολογικής Ανάδειξης του Όρους Αιγάλεω.
Το συγκεκριμένο έργο "χάθηκε" καθώς σύμφωνα με τον Αντιδήμαρχο, τότε,  κ. Φίλη: "Δώσαμε και δίνουμε έναν μεγάλο αγώνα για την κατασκευή του έργου αλλά και για την αποβολή των παράνομων επιχειρήσεων που λειτουργούν εκεί τόσα χρόνια. Δυστυχώς είχαμε μια αρνητική εξέλιξη, αφού η σύμβαση που είχε υπογραφεί από την ΓΓΑ με τον εργολάβο δεν έλαβε υπόψη της τη μεταφορά και την απόθεση τεραστίων όγκων μπαζών που ανεξέλεγκτα έχουν εναποθέσει εκεί επί σειρά ετών οι καταπατητές. Εφόσον δεν ήταν δυνατόν να καλυφτούν οικονομικά οι εργασίες αυτές, έγινε διάλυση της σύμβασης και νέα μελέτη που θα περιλαμβάνει πλέον όλες τις εργασίες στον προϋπολογισμό του έργου και η οποία θα είναι έτοιμη εντός του μηνός για την επαναδημοπράτηση.. Πιέζουμε διαρκώς να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την απρόσκοπτη συνέχιση του έργου" 
Αλλά σύμφωνα και με τις σημερινές φωτογραφίες και όλα τα στοιχεία που υπάρχουν αυτό δεν μοιάζει με αλήθεια...

Τρίτη, 4 Ιουνίου 2013 Κοινή Ανακοίνωση των Δημοτικών Κινήσεων "Πάμε Αλλιώς" , της 16χρόνης Πόλης και της Επιτροπής Προστασίας και Οικολογικής Ανάδειξης του Όρους Αιγάλεω γιά τη συγκέντρωση -συμβολική κατάληψη στα Παλαιά Λατομεία, αύριο, 5-6-2013 και ώρα 7μμ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Τα ΠΡΩΗΝ ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΛΑΤΟΜΕΙΩΝ, ΩΡΑ 7 , ΣΤΙΣ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

Μπάζα παντού στα Λατομεία του Σχιστού Κορυδαλλού αντί για Αθλητικό Κέντρο και έργα Πολιτισμού και Αναψυχής.


Με αφορμή την Ημέρα Περιβάλλοντος, οι Δημοτικές Κινήσεις "Πάμε Αλλιώς" και "Δεκαεξάχρονη Πόλη", η Επιτροπή Προστασίας και Οικολογικής Ανάδειξης του Όρους Αιγάλεω και ενεργοί πολίτες/σσες καλούν την Τετάρτη, 5-6-2013 και ώρα 7 μμ, στο χώρο έξω από τα Παλαιά Λατομεία του Άνω Κορυδαλλού, σε συμβολική κατάληψη και συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την ανοικτή χωματερή των 115 στρεμμάτων με μπάζα, σκουπίδια και απόβλητα στο χώρο των Παλαιών Λατομείων, στους πρόποδες του Όρους Αιγάλεω, κοντά σε σχολεία και κατοικίες. Σήμερα που η χώρα και οι πολίτες της βιώνουν την πιο βάναυση οικονομική μεταπολεμική κρίση, ως αποτέλεσμα των πολιτικών των μνημονίων, οι αγώνες για το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής δεν είναι πολυτέλεια και δευτερεύουσας σημασίας ζήτημα, ήταν, είναι και θα είναι άμεση προτεραιότητα. Η χωματερή των Παλαιών Λατομείων και η χρήση τους από κάθε λογής καταπατητές συνιστά όνειδος για την πόλη μας και αποτυπώνει τις διαχρονικές ευθύνες αυτών που διοίκησαν και διοικούν το Δήμο Κορυδαλλού. Αποτελεί μια περιβαλλοντική και αισθητική βαρβαρότητα, ορατή από την Ακρόπολη, την Ποσειδώνος, το λιμάνι του Πειραιά, τη λεωφόρο Κηφισού.

Παρά το γεγονός ότι ο χώρος απαλλοτριώθηκε, «υπέρ» του Κορυδαλλιώτικου λαού και τεράστιες ταμπέλες στο χώρο αυτό διαφήμιζαν το "Αθλητικό Κέντρο Σχιστού Κορυδαλλού", οι τοπικές , περιφερειακές και κεντρικές εξουσίες με παραλείψεις, ολιγωρίες και αδράνειες στη πράξη συνεργούν στην οικολογική και περιβαλλοντική καταστροφή κάνοντας τα «στραβά μάτια» σε καταπατητές και εργολάβους. Το μόνο που πέτυχαν ήταν με το πρόσχημα της κατασκευής του Αθλητικού Κέντρου να εκτιναχθεί το τίμημα της αποζημίωσης των απαλλοτριωθέντων ιδιοκτησιών από 3.500.000 ευρώ σε 18.000.000 ευρώ!!!, φροντίζοντας πριν να «φυτέψουν» το παράνομο, αυθαίρετο και κατεδαφιστέο με απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας!!! Κέντρου Υπερυψηλής Τάσης της ΔΕΗ.

Οι καταπατητές συνεχίζουν να κάνουν απτόητοι τη δουλειά τους εναποθέτοντας, χωρίς κανείς να τους ελέγχει, μπάζα, σκουπίδια και απόβλητα. Αυτοί την κάνουν την δουλειά τους καλά. Ο Δήμαρχος, οι Αντιδήμαρχοι, οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, οι κρατικές και δημόσιες αρχές , η Περιφέρεια και τα ελεγκτικά της όργανα πότε επιτέλους θα κάνουν την δουλειά τους; Οι πολίτες του Κορυδαλλού, γνωρίζουν την αλήθεια!!!

Όλα αυτά τα χρόνια, αποδείχτηκε ότι η τακτική των «συγχαρητηρίων» και του «χειροκροτήματος» η αποδοχή αόριστων πολιτικάντικων υποσχέσεων, οδήγησε –όπως και σε άλλα ζητήματα- στο σημερινό, πολύ δυσάρεστο καθεστώς των «πρώην λατομείων». Αυτό το καθεστώς δεν μπορεί να συνεχίζεται μπροστά στα μάτια μας με την ανοχή μας, την αδράνεια μας, την απογοήτευση , το φόβο. Οι μάσκες έπεσαν και αποκαλύφθηκαν οι υπαίτιοι της αποτυχίας να δοθούν στον Κορυδαλλιώτικο Λαό τα Παλαιά Λατομεία και ν΄ αποφασίζει ο ίδιος για τη τύχη τους. Γι΄ αυτό είναι μια ώρα κρίσιμη. Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας όλοι εμείς οι πολίτες/σσες του Κορυδαλλού και διεκδικούμε το αυτονόητο : Να μας δοθούν πίσω από τους κάθε λογής καταπατητές τα 115 στρέμματα που μας ανήκουν.

Τώρα! Ή θα ενεργήσουμε δυναμικά, διεκδικητικά με παρουσία και ανατρεπτική δράση ή αυτή η απαράδεκτη οικολογική και περιβαλλοντική αυθαιρεσία σε βάρος του κοινωνικού συμφέροντος του Κορυδαλλιώτικου Λαού θα συνεχίζεται.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ξεμπαζώνουμε το πρόβλημα και το φέρνουμε στο φως του αγώνα, αναδεικνύουμε την απαίτησή μας, την απαίτηση των πολιτών/σσων του Κορυδαλλού, αλλά και όλης γύρω περιοχής, για Αθλητικό Κέντρο με προτεραιότητα στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, για έργα Πολιτισμού, Αναψυχής και Περιπάτου με ισορροπία μπετόν και πρασίνου. Η υπέρβαση της κρίσης και η ανατροπή της οικονομικής πραγματικότητας που βιώνουμε συνδέεται άμεσα με το περιβάλλον που ζούμε με τα έργα υποδομής και ανάπτυξης που έχουν ανάγκη οι γειτονιές μας, με την τόνωση της απασχόλησης. ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ

«Πάμε Αλλιώς» Επικοινωνία : 210-4990070-6944509625- 6974626660- 6932768655pamealliws@yahoo.gr/ www.pamealliws.blogspot.gr/ «Δεκαεξάχρονη Πόλη» Επικοινωνία: 6937204037 Επιτροπή Προστασίας και Οικολογική Ανάδειξης του Όρους Αιγάλεω