ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΕΘΝΑΡΧΗΣ Ή ΠΡΟΔΟΤΗΣ.
Εκπομπή πολλά χρόνια πριν τις πρόσφατες αποκαλύψεις για τους ΝΑΖι και τις παλαιότερες για την Κύπρο...
30.10.15
28.10.15
Ρε, άντε στο διάλο και χωρίς επιβάρνση του Δήμου και των Δημοτών!!!
Ρε άντε στο διάλο και χωρίς επιβάρνση του Δήμου και των Δημοτών που κάνουν παρέλαση οι σκουπιδιαρες σημαιοστολισμένες κιόλας υπό το "Μακεδονία"....
Βέβαια, ούτε που μας κάνει εντύπωση ούτε μας παραξενεύει που ο Λεβέντης έλαβε 6,38% το Σεπτέμβριο του 2015 από 4.87% που είχε λάβει τον Ιανουάριο...
και για να τοκάνουμε και πιο λιανά είναι και το μόνο "κόμα" που είχε και αύξηση σε σταυρούς, σε απόλυτους αριθμούς όταν όλοι οι άλλοι είχαν μεγάλοι πτώση....
Βέβαια, ούτε που μας κάνει εντύπωση ούτε μας παραξενεύει που ο Λεβέντης έλαβε 6,38% το Σεπτέμβριο του 2015 από 4.87% που είχε λάβει τον Ιανουάριο...
και για να τοκάνουμε και πιο λιανά είναι και το μόνο "κόμα" που είχε και αύξηση σε σταυρούς, σε απόλυτους αριθμούς όταν όλοι οι άλλοι είχαν μεγάλοι πτώση....
Eπετειακή Ελληνοφρένεια της 27ης Οκτωβρίου 2015
Με τίτλο "ο ήχος είχε τη δική του ιστορία" και ιστορικά αποσπάσματα της Ελλάδας από την Σμύρνη έως σήμερα...
Ε.Λ.Α.Σ Ηπείρου, απο το λεύκωμα του Κώστα Μπαλάφα
Φωτογραφίες απο το λεύκωμα του Κώστα Μπαλάφα το αντάρτικο στην Ήπειρο.
Ο Κώστας Μπαλάφας συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους Έλληνες εκπροσώπους της ανθρωπιστικής φωτογραφίας κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Το έργο του αφιερωμένο στον απλό άνθρωπο του μόχθου και ιδιαίτερα στους κατοίκους των απομακρυσμένων χωριών της Ηπείρου, έχει προβληθεί επανειλημμένα τα τελευταία 20 χρόνια μέσα από εκθέσεις και εκδόσεις.
Ενταγμένος ο ίδιος από το 1943 στο 85ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ, κατέγραψε με το φακό του τον αγώνα του ηπειρώτικου λαού ενάντια στον κατακτητή, με τη συνείδηση ότι σώζει ιστορικές στιγμές για να τις μεταφέρει στις επόμενες γενιές.
Σε κινηματογραφικό φιλμ, που κυριολεκτικά του έπεσε από τον ουρανό —από ένα ιταλικό βομβαρδιστικό— αποτύπωσε τις καταστροφές των χωριών, τις ζυμώσεις για την έναρξη του ένοπλου αγώνα, τις πορείες και τις μάχες των ανταρτών, το θρήνο των μανάδων, αλλά και τις εκδηλώσεις κατά την απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων. Το υλικό αυτό έμεινε κρυμμένο για 31 χρόνια κάτω από το ξύλινο πάτωμα ενός σπιτιού στα Γιάννενα.
Το 1991, με τη φροντίδα και έξοδα του δημιουργού, κυκλοφόρησε η έκδοση Κώστας Μπαλάφας. Το αντάρτικο στην Ήπειρο, Ασπρόμαυρες φωτογραφίες 1940-1944.
Ο Πάνος Τζαβέλας τραγουδά το μοιρολόϊ της Ηπείρου Σαμαρίνα.
Ο Κώστας Μπαλάφας συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους Έλληνες εκπροσώπους της ανθρωπιστικής φωτογραφίας κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Το έργο του αφιερωμένο στον απλό άνθρωπο του μόχθου και ιδιαίτερα στους κατοίκους των απομακρυσμένων χωριών της Ηπείρου, έχει προβληθεί επανειλημμένα τα τελευταία 20 χρόνια μέσα από εκθέσεις και εκδόσεις.
Ενταγμένος ο ίδιος από το 1943 στο 85ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ, κατέγραψε με το φακό του τον αγώνα του ηπειρώτικου λαού ενάντια στον κατακτητή, με τη συνείδηση ότι σώζει ιστορικές στιγμές για να τις μεταφέρει στις επόμενες γενιές.
Σε κινηματογραφικό φιλμ, που κυριολεκτικά του έπεσε από τον ουρανό —από ένα ιταλικό βομβαρδιστικό— αποτύπωσε τις καταστροφές των χωριών, τις ζυμώσεις για την έναρξη του ένοπλου αγώνα, τις πορείες και τις μάχες των ανταρτών, το θρήνο των μανάδων, αλλά και τις εκδηλώσεις κατά την απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων. Το υλικό αυτό έμεινε κρυμμένο για 31 χρόνια κάτω από το ξύλινο πάτωμα ενός σπιτιού στα Γιάννενα.
Το 1991, με τη φροντίδα και έξοδα του δημιουργού, κυκλοφόρησε η έκδοση Κώστας Μπαλάφας. Το αντάρτικο στην Ήπειρο, Ασπρόμαυρες φωτογραφίες 1940-1944.
Ο Πάνος Τζαβέλας τραγουδά το μοιρολόϊ της Ηπείρου Σαμαρίνα.
“Τιμή και δόξα και στο λαό που τόνε γέννησε”
- Τον ξέρεις τον Άρη;
- Ναι, μου λέει. Τον ξέρω.
- Τον είδες ποτέ σου;
- Όχι. Μα τόνε ξέρω.
- Πώς είναι;
- Τρεις βολές πιο αψηλός απ' τον πατέρα μου. Κι έχει ένα μεγάλο-μεγάλο κόκκινο άλογο. Και πίσω τον ακολουθάει πάντοτες ένας τρανός αητός με μια σημαία.
Μιαν άλλη φορά, στα Τρίκαλα, ρώτησα ένα “αετόπουλο” που πέρναγε τις γραμμές του οχτρού μεταφέροντας μαντάτα στους αντάρτες μέσα στο κούφωμα ενός καλαμιού.
- Γιωργή, τον ξέρεις τον Άρη;
- Τόνε ξέρω.
- Τον είδες ποτέ σου;
- Τον είδα με τα μάτια μου.
- Πώς είναι;
- Έχει μακριά γένεια κι ένα αληθινό άστρο στο μαύρο σκούφο του. Κι άμα μιλάει -κι ας χιονίζει ακόμα- γίνεται μονομιάς πολλή ζέστα. Κι όταν ακούνε το όνομά του οι Γερμανοί κρύβουνται σα λαγοί μέσα στα δάσα. Ένα μεγάλο κόκκινο άλογο, ένας αητός με μια σημαία, ένα άστρο αληθινό, πολλή ζέστα -αυτός είναι ο Άρης των παιδιών και των μεγάλων.
Και γω που δυο φορές όλο-όλο τον αντάμωσα, έτσι σαν τα παιδιά και γω, έτσι τον βλέπω και τον τραγουδάω τον ΑΡΗ»
(Γιάννης Ρίτσος, Το υστερόγραφο της δόξας - Άρης Βελουχιώτης)
27.10.15
Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου...
Γιατί είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς, αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού;
Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά...
Oι πιέσεις, οι Αγγλοι, τα ανάκτορα κ.τλ.
Μπορεί κανείς να ερωτηθεί και αν λέγαμε ΝΑΙ;
Πάλι στα ίδια θα ήμασταν. Ένα-δυο χρόνια υπό συμμαχική επιστασία –μήπως δεν είμαστε πέντε και δέκα χρόνια κάτω από αυτούς;– κι ύστερα μες στη συμμαχία και τέλος στην ευρωπαϊκή κοινότητα.
Άσε και εκείνη τη μεταπολεμική ψευδαίσθηση που μας την καλλιεργούσαν και οι πρώτες μεταπολεμικές κυβερνήσεις μας, ότι ήμασταν οι πρωταγωνιστές του πολέμου, οι περιούσιοι των συμμάχων. Πιστεύαμε στο τέλος, σαν τον Καραγκιόζη, πως εμείς σκοτώσαμε τον κατηραμένο όφι. Μεθύσαμε από δόξα, που μόνοι μας χαρίσαμε στους εαυτούς μας.
Για μια ακόμη φορά νικήσανε οι Χίτες, οι κουτσαβάκηδες, οι ταγματασφαλίτες, οι βασανιστές και οι μέλλοντες Μιχαλόπουλοι (εκδότης της Ελεύθερης Ωρας) και Κουρήδες.
Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου.
-M.X. (Ραδιοφωνικό σχόλιο του Μάνου Χατζιδάκι για την 28 Οκτωβρίου)
Photo © αρχείο Mάνου Χατζιδάκι
Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά...
Oι πιέσεις, οι Αγγλοι, τα ανάκτορα κ.τλ.
Μπορεί κανείς να ερωτηθεί και αν λέγαμε ΝΑΙ;
Πάλι στα ίδια θα ήμασταν. Ένα-δυο χρόνια υπό συμμαχική επιστασία –μήπως δεν είμαστε πέντε και δέκα χρόνια κάτω από αυτούς;– κι ύστερα μες στη συμμαχία και τέλος στην ευρωπαϊκή κοινότητα.
Άσε και εκείνη τη μεταπολεμική ψευδαίσθηση που μας την καλλιεργούσαν και οι πρώτες μεταπολεμικές κυβερνήσεις μας, ότι ήμασταν οι πρωταγωνιστές του πολέμου, οι περιούσιοι των συμμάχων. Πιστεύαμε στο τέλος, σαν τον Καραγκιόζη, πως εμείς σκοτώσαμε τον κατηραμένο όφι. Μεθύσαμε από δόξα, που μόνοι μας χαρίσαμε στους εαυτούς μας.
Για μια ακόμη φορά νικήσανε οι Χίτες, οι κουτσαβάκηδες, οι ταγματασφαλίτες, οι βασανιστές και οι μέλλοντες Μιχαλόπουλοι (εκδότης της Ελεύθερης Ωρας) και Κουρήδες.
Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου.
-M.X. (Ραδιοφωνικό σχόλιο του Μάνου Χατζιδάκι για την 28 Οκτωβρίου)
Photo © αρχείο Mάνου Χατζιδάκι
Τάγματα Ασφαλείας: από θύτες, θύματα;
 |
| Οι σκοτωμένοι ταγματασφαλίτες τιμώνται από το μεταπολεμικό κράτος. Στη φωτογραφία, το ηρώο του χωριού Κοπανάκι Μεσσηνίας |
Το ζήτημα της ένοπλης συνεργασίας Ελλήνων με τα στρατεύματα κατοχής αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού της ελληνικής ιστοριογραφίας. Και όπως συμβαίνει με τα ταμπού, η απαγόρευση οδήγησε στην αποσιώπηση.
Στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες η κυριαρχία της ιδεολογίας της εθνικοφροσύνης και του αντικομμουνισμού λειτούργησε αποτρεπτικά για την επιστημονική μελέτη της ιστορίας της Κατοχής.
Την ίδια εποχή η σιωπηλή ένταξη των ανδρών και των αξιωματικών των Ταγμάτων Ασφαλείας στον κρατικό μηχανισμό ή η δραστηριοποίησή τους σε ποικίλες παρακρατικές οργανώσεις επέτρεψε τη σιωπηλή αποκατάστασή τους.
Δεν ήταν βέβαια εύκολο οι συνεργάτες των Γερμανών να μετατραπούν σε «ήρωες» μιας εθνικής ιστοριογραφίας και γι’ αυτό τους επιφυλάχθηκε η θέση των «θυμάτων» του ΕΛΑΣ.
Με αφορμή τις αιματηρές συγκρούσεις στο τέλος της Κατοχής μεταξύ δυνάμεων του ΕΛΑΣ και ένοπλων συνεργατών στην Πελοπόννησο, τη Μακεδονία και αλλού, οι απώλειες των τελευταίων μετατράπηκαν σε «αθώα θύματα» και «αγρίως σφαγιασθέντες» από τους κομμουνιστές.
Ωστόσο η ένταξή τους στην επίσημη μνήμη ως «θυμάτων» συντελέστηκε κυρίως στη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών, όταν ανεγέρθηκαν μια σειρά μνημείων με πιο χαρακτηριστικό ίσως το «Μνημείον Αγωνιστών Εθνικής Αντιστάσεως» των «σφαγιασθέντων υπό των Σλαυοκομμουνιστών» στο Κιλκίς το 1968 – σε ανάμνηση της μάχης του Κιλκίς του Νοεμβρίου 1944.
Μετά την πτώση της χούντας, όταν οι συνθήκες πλέον επέτρεπαν τη μελέτη της περιόδου της Κατοχής, το θέμα της ένοπλης συνεργασίας έμεινε αδιερεύνητο. Σε αυτό συνέτεινε το γενικότερο κλίμα της εποχής.
Η αναγνώριση της συμμετοχής του ΕΑΜ στην Αντίσταση το 1982 και η νέα επίσημη αφήγηση που υπογράμμιζε τον «παλλαϊκό» και πατριωτικό χαρακτήρα της Αντίστασης είχε αποτέλεσμα οι πιο σκοτεινές και λιγότερο ηρωικές πλευρές της Κατοχής να αποσιωπηθούν.
Η «Εθνική Αντίσταση» έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής ιστορικής αφήγησης, με βάση την οποία η συντριπτική πλειονότητα του λαού αντιστάθηκε στον ξένο κατακτητή εκτός από έναν μικρό αριθμό Ελλήνων που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς.
Γενικότερα ζητήματα που θα μπορούσαν να διαταράξουν την εθνική αφήγηση, όπως η εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων ή η στάση των μειονοτήτων, έμειναν στο περιθώριο της επίσημης μνήμης και της δημόσιας ιστορίας.
Ωστόσο μετά το 2000 το ζήτημα της ένοπλης συνεργασίας βρέθηκε στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης και της επιστημονικής διαμάχης, οι οποίες κορυφώθηκαν με μια σειρά άρθρων που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Τα Νέα» το 2004.
Την ίδια περίπου εποχή άρχισαν να δημοσιεύονται άρθρα και να εκδίδονται μελέτες που ασχολούνταν συστηματικά με το φαινόμενο της ένοπλης συνεργασίας και έφερναν στο φως στοιχεία σχετικά με τη δράση, τη σύνθεση ή τα κίνητρα όσων συμμετείχαν στα ένοπλα σώματα που συλλήβδην ονομάζουμε Τάγματα Ασφαλείας.
Η σιωπή που μέχρι τότε περιέβαλε την ένοπλη συνεργασία έχει πλέον «σπάσει» - και αυτό είναι κάτι αναμφίβολα θετικό.
Η επιχειρηματολογία όμως που συνόδευσε αρκετές από αυτές τις μελέτες ήταν αρκετά προβληματική και σε μεγάλο βαθμό αναπαρήγαγε επιχειρήματα παλαιότερων εποχών.
Το βασικό επιχείρημα αρκετών μελετητών ήταν ότι η επιθετική επέκταση του ΕΛΑΣ εξανάγκασε όσους διαφωνούσαν μαζί του να αναζητήσουν την προστασία από τους Γερμανούς και να εξοπλιστούν από αυτούς για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την αριστερή βία και τρομοκρατία.
Με άλλα λόγια, όσοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς στην ουσία προσπάθησαν να αυτοπροστατευτούν και να αντιδράσουν στη βίαιη κυριαρχία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
Αυτό που θα πρέπει να επισημανθεί είναι ότι αυτό ήταν και το επιχείρημα των ίδιων των συνεργατών των Γερμανών στις δίκες που έγιναν μεταπολεμικά, ότι δηλαδή ήταν αγνοί πατριώτες και εθνικόφρονες οι οποίοι αγωνίστηκαν για να σώσουν την Ελλάδα από τους «εαμοβούλγαρους».
Η πραγματικότητα βέβαια ήταν πολύ πιο σύνθετη και τα κίνητρα της ένοπλης συνεργασίας ποικίλα. Κάποιοι κατατάχθηκαν στα Τάγματα Ασφαλείας για να έχουν υλικά-οικονομικά οφέλη, άλλοι έβρισκαν τα ιδεώδη της ναζιστικής Γερμανίας ελκυστικά, μειονότητες ή περιθωριοποιημένες εθνοπολιτισμικές ομάδες χειραγωγήθηκαν επιδέξια από τις κατοχικές δυνάμεις ώστε να συνεργαστούν, ενώ πολλοί επέλεξαν να εξοπλιστούν από τους Γερμανούς εξαιτίας του φανατικού αντικομμουνισμού τους.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως των κινήτρων τους αυτό που ένα μέρος της βιβλιογραφίας αποσιωπά είναι οι συνέπειες της δράσης των Ταγμάτων Ασφαλείας.
Από τη μια πλευρά, τα Τάγματα Ασφαλείας συστρατευόμενα με τους Γερμανούς συμμετείχαν σε πρωτοφανή εγκλήματα κατά του πληθυσμού, όπως συνέβη με τα διαβόητα μπλόκα στην Αθήνα και τον Πειραιά το καλοκαίρι του 1944, με την εγκληματική δράση των διαφόρων ένοπλων ομάδων, όπως αυτή του Δάγκουλα στη Θεσσαλονίκη ή τις μαζικές σφαγές στα Γιαννιτσά, τον Χορτιάτη, την Καλαμάτα κ.α.
Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η δράση των Ταγμάτων Ασφαλείας αντικειμενικά εξυπηρετούσε τα σχέδια των δυνάμεων κατοχής.
Οι Γερμανοί με τη χρησιμοποίηση των Ταγμάτων Ασφαλείας υπέθαλπαν τις εμφύλιες συγκρούσεις, ενώ οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των ένοπλων συνεργατών κατά του ΕΛΑΣ ενίσχυαν την κατοχική εξουσία και καθυστερούσαν την απελευθέρωση της χώρας.
Και κάτι τελευταίο: η οικειοποίηση της δράσης και της μνήμης των Ταγμάτων Ασφαλείας από τη Χρυσή Αυγή δημιουργεί γενεαλογίες και συγγένειες, οι οποίες θα έπρεπε τουλάχιστον να προβληματίσουν τους μελετητές που προσπάθησαν να τα αποκαταστήσουν παρουσιάζοντας τους συνεργάτες των Γερμανών απλά ως «θύματα» των κομμουνιστών.
Πολυμέρης Βόγλης, Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΟΣ
Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Λάκης Χαλκιάς και Μέμη Σπυράτου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Λάκης Χαλκιάς και Μέμη Σπυράτου
26.10.15
Δωρεάν μαστογραφία για ανασφάλιστες γυναίκες του Κορυδαλλού
Δικαίωμα συμμετοχής έχουν κάτοικοι του δήμου Κορυδαλλού ηλικίας 40-69 ετών, με προτεραιότητα σε όσες έχουν θετικό οικογενειακό ιστορικό και δηλώσεις συμμετοχής μπορούν να γίνονται μέχρι και την Δευτέρα 26 Οκτωβρίου.
Στα πλαίσια του προγράμματος Στηρί-ΖΩ δράσεις αλληλεγγύης, ο Δήμος Κορυδαλλού, ως μέλος του Εθνικού Διαδημοτικού Δικτύου Υγιών Πόλεων-Προαγωγής Υγείας (ΕΔΔΥΠΠΥ) και ο Σύλλογος Φίλων Ογκολογικού Νοσοκομείου «Οι Αγ. Ανάργυροι», συνεργάζονται και παρέχουν δωρεάν την συγκεκριμένη εξέταση.
Το πρόγραμμα δεν απευθύνεται σε γυναίκες που πάσχουν ήδη από καρκίνο του μαστού.
Πληροφορίες και Εγγραφές: τμήμα Προστασίας Προαγωγής Δημόσιας Υγείας & Δημόσιας Υγιεινής, 210 4954814.
Πολύ καλό, αλλά με δημοσίευση χθες το απόγευμα, Κυριακή 25/10/15 και λήξη σήμερα Δευτέρα... 26/10/15...;;;
Jo Di Graphics
Ρε για δες ποιοι σου κουνάν το δάχτυλο...
πηγή: Jo Di Graphics
Με έναν εχθρό που σε πολεμά εδώ και 100 χρόνια, σε έντιμο συμβιβασμό μην ελπίζεις..
25.10.15
Εκλάπη ο MAXI από τον Ρέντη
Είναι αρσενικός 8 χρονών με προβλήματα υγείας.
Ακούει στο όνομα Maxi κι εχει το αριθ. τσιπ 982009105434763
Τηλ 6949711038
21.10.15
Πόσο Μπέος είσαι;;;
Είναι ξακάθαρο πως ο Δήμος Βόλου και Δήμος Πειραιά είναι ο δύο δήμοι όπου δεξιά και ακροδεξιά κρυφά αλλά και φανερά έδωσαν την άτυπη ασυλία που κυριαρχεί για τους Δημάρχους και Περιφερειάρχες στους δύο πρωταγωνιστές του "παραθλητικού" όπου μην εχνάμε πως με "κλωτσιά προς τα επάνω" απομακρύνθηκαν από την υπόθεση οι δικαστικοί που την διαλεύκαναν...
Υ.Γ. έλα όμως που μετά ήρθαν οι 2 τόνοι ηρωίνης και κούμπωσαν πολλά...
Υ.Γ. έλα όμως που μετά ήρθαν οι 2 τόνοι ηρωίνης και κούμπωσαν πολλά...
20.10.15
Ελληνοφρένεια, καλή χρονιά!!!
Η πρώτη εκπομπή από την Ελληνοφρένεια (19-10-2015) για την τηλεοπτική χρονιά 2015-16.
19.10.15
18.10.15
φορτωμένα (ΜΜΕ) στις πλατες μας κάνουν πλάτες....
Πηγή: efsyn.gr
Έντεκα επιχειρήσεις μέσων μαζικής ενημέρωσης έχουν δάνεια σε τράπεζες που φτάνουν τα 808.830.190 ευρώ
Εκρηκτική είναι η κατάσταση στον χώρο των ΜΜΕ, με συνεχείς απολύσεις εργαζομένων και μειώσεις μισθών σε ένα περιβάλλον που μοιάζει με κινούμενη άμμο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει σήμερα η «Εφημερίδα των Συντακτών», 11 μιντιακές επιχειρήσεις έχουν δάνεια σε τέσσερα πιστωτικά ιδρύματα (Εθνική Τράπεζα, Τράπεζα Πειραιώς, Eurobank, Alpha Bank) που φτάνουν συνολικά τα 808.830.190 ευρώ!
Από αυτά, σε καθυστέρηση ή προσωρινή καθυστέρηση (μέχρι τη στιγμή προφανώς που παραδόθηκαν τα συγκεκριμένα στοιχεία) βρίσκονται σχεδόν 39 εκατ. ευρώ και σε ρύθμιση άλλα περίπου 118 εκατ. ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα αναφέρονται ως ενήμερα.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία για τις εξασφαλίσεις (αν και εφόσον υπήρξαν) με τις οποίες δόθηκαν αυτά τα υπέρογκα δάνεια.
Στο ρεπορτάζ του Σωτήρη Μανιάτη αναφέρονται αναλυτικά τα δάνεια μεγάλων ΜΜΕ και επιχειρήσεων που συνδέονται με αυτά (ΔΟΛ, MEGA-ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ, ΣΚΑΪ-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, STAR ALPHA-DEMCO, ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, ΠΗΓΑΣΟΣ) και μάλιστα αναλυτικά: ανά μέσο, τράπεζα, ποια από αυτά βρίσκονται σε ρύθμιση, ποια είναι ενήμερα, ποια είναι σε καθυστέρηση και πάει λέγοντας. 
♦ Περισσότερα στην «Εφ.Συν. - Σαββατοκύριακο» που κυκλοφορεί σήμερα και αύριο.
Υ.Γ. η Μη Συστημική "Τράπεζα Αττικής" γιατί να είναι η μόνη Τράπεζα που δεν έχει δώσει κι αυτή "δάνεια" στα ΜΜΕ της Ελλαδας;;; Μήπως γιατί διαχειρίζεται τα δικά της χρήματα και δεν έχει λάβει κι αυτή δεκάδες - εκατοντάδες εκατομμύρια για χάρην της "ευστάθειας του τραπεζικού συστήματος" χρεωμένα στις πλάτες του ελληνικού λαού;;;
16.10.15
15.10.15
Ο ΑΣΤΑΚΟΣ (The Lobster) - Official Trailer
22 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους από τη Feelgood
Μια μη συμβατική ερωτική ιστορία που λαμβάνει χώρα σε ένα κοντινό μέλλον όπου οι άνθρωποι που μένουν μόνοι, είτε επειδή χωρίζουν είτε επειδή πεθαίνει ο σύντροφός τους, συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στο Ξενοδοχείο. Εκεί είναι υποχρεωμένοι - σε διάστημα 45 ημερών- να βρούν κάποιον με τον οποίο ταιριάζουν και να γίνουν ζευγάρι. Αν δεν τα καταφέρουν μετατρέπονται σε κάποιο ζώο της επιλογής τους. Ενας άντρας, μεταφέρεται στο Ξενοδοχείο, και απελπισμένος κάποια στιγμή δραπετεύει στο Δάσος όπου ζουν οι Μοναχικοί. Εκεί ερωτεύεται μια γυναίκα, πράγμα το οποίο είναι ενάντια στους κανόνες των Μοναχικών.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος
Σενάριο: Γιώργος Λάνθιμος, Ευθύμης Φιλίππου
Παίζουν: Colin Farrell, Rachel Weisz, Jessica Barden, Olivia Colman, Ashley Jensen, Ariane Labed, Aγγελική Παπούλια, John C. Reilly, Léa Seydoux, Michael Smiley, Ben Whishaw
Μια μη συμβατική ερωτική ιστορία που λαμβάνει χώρα σε ένα κοντινό μέλλον όπου οι άνθρωποι που μένουν μόνοι, είτε επειδή χωρίζουν είτε επειδή πεθαίνει ο σύντροφός τους, συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στο Ξενοδοχείο. Εκεί είναι υποχρεωμένοι - σε διάστημα 45 ημερών- να βρούν κάποιον με τον οποίο ταιριάζουν και να γίνουν ζευγάρι. Αν δεν τα καταφέρουν μετατρέπονται σε κάποιο ζώο της επιλογής τους. Ενας άντρας, μεταφέρεται στο Ξενοδοχείο, και απελπισμένος κάποια στιγμή δραπετεύει στο Δάσος όπου ζουν οι Μοναχικοί. Εκεί ερωτεύεται μια γυναίκα, πράγμα το οποίο είναι ενάντια στους κανόνες των Μοναχικών.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος
Σενάριο: Γιώργος Λάνθιμος, Ευθύμης Φιλίππου
Παίζουν: Colin Farrell, Rachel Weisz, Jessica Barden, Olivia Colman, Ashley Jensen, Ariane Labed, Aγγελική Παπούλια, John C. Reilly, Léa Seydoux, Michael Smiley, Ben Whishaw
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)