Σε ευρωπαικό επίπεδο ως ηθική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο έχει επικρατήσει να θεωρείται <<η άσκηση στο πλαίσιο των σχέσεων μεταξύ συναδέλφων ή μεταξύ ανώτερου και κατώτερου στην ιεραρχία, μιας συστηματικής και διαρκούς επίθεσης σε βάρος ενός προκαθορισμένου θύματος από ένα μεμονωμένο πρόσωπο ή μία ομάδα προσώπων, που σκοπό έχει να πλήξει και να βλάψει την φήμη την τιμή την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα του θύματος και να το ωθήσει τελικά να εγκαταλείψει τη θέση εργασίας του>>.
Πρόκειται ουσιαστικά για μία κατάσταση ψυχολογικής βίας-τρομοκρατίας που χρησιμοποιείται κατάλληλα από τις επιχειρήσεις για να απαλλαγούν από το ενοχλητικό ή πλεονάζον προσωπικό ενώ μπορεί επίσης να εκφράζει την δολιότητα-εχθρότητα μεταξύ συναδέλφων με σκοπό την απαλλαγή από ανταγωνιστές μέσα από μια συνεχή αντισυναδελφική και αντιδεοντολογική συμπεριφορά.
διαβάστε τη σύνέχεια στο katagelies.gr