Του Παύλου Κιρκασίδη
Με αυτή τη "χριστιανική" Εκκλησία που κάνει μπίζνες με την αμορφωσιά και την ψυχική διαταραχή και την ίδια στιγμή δεν βλέπει την αληθινή ανάσταση του Χριστού στο πρόσωπο αυτού του μικρού Παλαιστίνιου που βγαίνει από τον τάφο του ζωντανό, δεν θέλω να έχω καμία σχέση. Και θα θεωρούσα και ύψιστη ντροπή να είχα.
Με αυτό το σιχαμένο σκυλολόι που σε επίπεδο ιεραρχίας δε βρίσκει μια λέξη για το έγκλημα που συντελείται, μόνο βαθιά αποστροφή αισθάνομαι.
Θέλετε θεούς να σκύβετε? Θέλετε κάρες και οστά να φιλάτε σα νεκρόφιλοι; Θέλετε εικονίσματα να σέρνεστε σα ψυχαναγκαστικά σκουλήκια; Δεν μας χρειάζονται πια τα παλιά και τα πεθαμένα. Ιδού ! Εκατομμύρια καινούργια και ζωντανά.
Κι αν κάτι πραγματικά θέλουν αυτοί οι εκατομμύρια χριστοί σε όλον τον κόσμο, δεν είναι να τους πεθάνουμε για να τους λατρέψουμε σα θεούς, αλλά να τους προστρέξουμε για να ζήσουν ως άνθρωποι.
Οι ΙΧ επουράνιοι παράδεισοι των ηλιθίων δεν μπορεί να είναι χτισμένοι με τα υλικά της επίγειας κόλασης των άλλων
