Την Δευτέρα, 15 Οκτωβρίου, bloggers (http://blogactionday.org/gr) από όλο τον κόσμο ενώνουν τις δυνάμεις τους για να στείλουν τα δικά τους μηνύματα για το περιβάλλον.
Κορυδαλλός, η βορειότερη συνοικία του Πειραιά στις παρυφές του όρους Αιγάλεω. Πλημμυρισμένος με αιωνόβια τεράστια πεύκα και λίγους βοσκότοπους. Όλα αυτά πριν το 1940. Διότι το δάσος αυτό υλοτομήθηκε για να ζεστάνει τους Πειραιώτες στην κατοχή, για να μαγειρέψει γι αυτούς όταν βρισκόταν λίγο φαί. Ζήτημα επιβίωσης και μόνο, τίποτα άλλο. Γλίτωσε το κομμάτι του δάσους στο Χαϊδάρι επειδή εκεί βρισκόταν το Ιταλικό στρατόπεδο και δεν τολμούσε να πλησιάσει κανείς. Μετά με τα πόδια ως τον Διόνυσο έφταναν οι κάτοικοι για να βρουν λίγα ξύλα για να ζεσταθούν.
Από το 1940 ως σήμερα ούτε ένα ΠΕΥΚΟ δεν έχει φυτέψει καμία δημοτική αρχή!!!
Ως το 1973 δεν υπήρχε σεβασμός ούτε στην ανθρώπινη υπόσταση (σαν σήμερα, κάτι)
Από το 1940 ως σήμερα ούτε ένα ΠΕΥΚΟ δεν έχει φυτέψει καμία δημοτική αρχή!!!
Ως το 1973 δεν υπήρχε σεβασμός ούτε στην ανθρώπινη υπόσταση (σαν σήμερα, κάτι)
Από κει και μετά οι δημοτικές αρχές της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (Μαλαγαρδής και Θεμελής) φύτευαν μόνο λεύκες και έφτιαχναν τοίχους (μπετόν και πρασίνου) στις πλατείες και στις νησίδες σε μία προσχεδιασμένη και προκαθορισμένη εκτός ελληνικών συνόρων συμφωνία!!! Ολοκληρωτική κατάσταση; Ναι, έπρεπε οι δημότες του Πειραιά και της Δυτικής Αττικής να βιώσουν το ΓΚΕΤΟ που τους ετοίμαζαν. Μία απίστευτη πρακτκή στις εργατικές συνοικίες της Αττικής έδινε το στίγμα που ευτυχώς χάλασε από μόνο του αφού οι λεύκες έχουν περιορισμένο κύκλο ζωής και ξεράθηκαν μόνες τους!!!
Έπειτα ήρθαν οι δημοτικές αρχές του ΠΑΣΟΚ (Χρήστου) κατά τις οποίες προστατεύτηκε το δάσος στο Σχιστό (καθαρίσθηκε για πρώτη φορά τότε και έτσι δεν το χάσαμε φέτος . . .). Από την άλλη όμως δεν φύτεψε ούτε ένα πεύκο. Η σπουδαγμένη της υπηρεσίας πρασίνου έλεγε: πως φυτεύουμε ότι ταιριάζει στην περιοχή (να χαίρεστε τους φοίνικες)!!! Τα υπόλοιπα τσιράκια διαλαλούσαν πως δεν φυτεύουν πεύκα για να μην παθαίνει πευκίτιδα ο κόσμος!!! Ευτυχώς μετά από προσωπική μάχη αντιδημάρχου (το μικρό του Γιώργος, μην πεταχτής Σταύρο) με την υπηρεσία πρασίνου φύτεψαν τα υπέροχα πλατάνια της πλατείας Ελευθερίας (ο Σταύρος φύτεψε τα παράνομα μεταλικά στέγαστρα-θερμοκήπια).
Και τώρα ήρθαν οι νέοι, οι από τη ΔΕΞΙΑ (Κασιμάτης) πλευρά του κυρίου που λέγει και ο Χριστόδουλος . . .
Άφησαν το δάσος στο Σχιστό να καεί και θέλουν και εύσημα. Δέντρο δεν είδαμε πουθενά, ούτε λεύκα ούτε γκαζόν. Σε πλήρη εγκατάλειψη κάθε πλατεία και νησίδα.
Ζωντανό παράδειγμα: μην πάμε μακριά, στην οδό Ποταμού, έξω από το γκαράζ του δήμου και την έδρα της υπηρεσίας πρασίνου βλέπουμε: τμήματα της νησίδας ξερά (δεν ποτίστηκαν όλο το καλοκαίρι), τμήματα της νησίδας όπου τα αγριόχορτα φτάνουν τα 90cm (δεν υπήρξε καμία περιποίηση, κλάδεμα κτλ). Τα πεζοδρόμια επίσης στην Ποταμού είναι χωρίς δέντρα και στην θέση τους λακκούβες γεμάτες λασπόνερα (έτσι διευκολύνεται το παρκάρισμα επί του πεζοδρομίου σε νταλίκες μπουλντόζες κτλ).
Επίσης επί της Ποταμού τα έργα στα λατομεία (αθλητικοί χώροι και χώροι πρασίνου) σταμάτησαν και εδώ και λίγες μέρες μπήκαν και συρματοπλέγματα!!!
Πριν 30 χρόνια όλη η Αττική πήρε τα λατομεία κι έφτιαξε θέατρα και χώρους πρασίνου, μόνο στον Κορυδαλλό δεν έγινε αυτό. Χρειάστηκαν 30 χρόνια κόπων και χρήμα πολύ (απαλλοτριώσεις) για να φτάσουμε στο 2006 και το όραμα του Κορυδαλλού να γίνεται πράξη. Δήμαρχε γιατί σταμάτησαν τα έργα αφού βγήκες; Γιατί εδώ και ένα μήνα ιδιώτης συρματόπλεξε τα απαλλοτριωμένα στρέμματα γης του Κορυδαλλιώτη; Εσείς δεν τα είδατε αυτά; Πρέπει να γραφούν εδώ για να τα μάθετε;
