Είναι ολοφάνερο πια πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας που ψήφισαν οι Έλληνες τον περασμένο Ιανουάριο. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πια ένα πολιτικό ζόμπι.
Αν έχετε δει ταινίες με ζόμπι, θα ξέρετε πως, αν δαγκώσει κάποιον το ζόμπι, γίνεται κι αυτός ζόμπι.
Μπορεί αυτός στην ταινία να είναι ο πατέρας σου, η μάνα σου, ο αδερφός σου, ο γιος σου ή η κόρη σου αλλά, από τη στιγμή που θα τον δαγκώσει το ζόμπι, παύει να είναι αυτός που είναι και γίνεται κι αυτός ένα επικίνδυνο και θανατηφόρο ζόμπι.
Τότε έχεις μια μόνο επιλογή: να τον σκοτώσεις.
Δεν σκοτώνεις τον πατέρα σου, τη μάνα σου ή τον αδερφό σου· σκοτώνεις ένα ζόμπι.
Ο Αλέξης Τσίπρας δαγκώθηκε από τα ζόμπι, κι έγινε κι αυτός ζόμπι.
Τώρα μόνο μια επιλογή έχουμε.
Ή αυτός, ή εμείς.
(Αλέξη Τσίπρα, αυτή είναι η τελευταία μου προσπάθεια να σε πείσω να μην υπογράψεις το Μνημόνιο. Ακόμα κι αν το υπογράψεις, θα σε ρίξουν με τον πιο ατιμωτικό τρόπο. Δεν υπάρχει συμφωνία. Συμφωνία θα υπάρξει μόνο αν σε ρίξουν. Και θα σε ρίξουν σαν προδότη, αφού πρώτα περάσει το Μνημόνιο επί δικής σου πρωθυπουργίας. Αφού περάσεις εσύ το Μνημόνιο. Πρώτα θα σε εξευτελίσουν εντελώς, μετά θα σε ρίξουν και μετά θα γίνει η κανονική συμφωνία, με τους επόμενους. Αλέξη Τσίπρα, μην υπογράψεις. Μην προσπαθήσεις να κλείσεις εσύ την αριστερή παρένθεση, για να γίνεις δεξιός και δούλος. Το απόγευμα, εγώ θα είμαι έξω από τη Βουλή. Βγες κι εσύ έξω. Στον κόσμο. Γίνε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας. Στην πράξη, όχι στα λόγια. Καλή τύχη.)
