Το σχέδιο είναι απλό και δοκιμασμένο. Πριν 30 χρόνια περίπου δόθηκαν τα νταμάρια της Αττικής στους Δήμους. Ο Κορυδαλλός τότε τα έκανε πάσα σε καταπατητές που τα οικειοποιήθηκαν και έτσι έστησαν τότε τις οχλούσες δραστηριότητες που διώχνουμε. Οι οποίες ναι μεν δεν επιτρέπονται σε κατοικημένες περιοχές αλλά λειτουργούν αδιάλειπτα. Εδώ να τονίσουμε την στάση της Ελληνικής Αστυνομίας, της Νομαρχίας Πειραιά αλλά κυρίως και της Δημοτικής Αστυνομίας (τα τελευταία χρόνια, πριν δεν υπήρχε) που κατάφεραν να διατηρηθούν όλες αυτές οι θέσεις μαύρης και επικίνδυνης εργασίας στην καρδιά του Κορυδαλλού.
Έτσι λοιπόν σήμερα, η «Ζώνη Μελλοντικής Αξιοποίησης» είναι πραγματικότητα.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι σε μία δασική εκτός σχεδίου πόλης περιοχή που είναι σήμερα κι έχει προταθεί για αποκλειστική οικιστική χρήση στο μέλλον.
Πως γίνεται: Δεν βλέπουμε μία σειρά από παρανομίες, οι οποίες μας καταγγέλονται συνεχώς και αδιάλειπτα κι έτσι δημιουργούνται μία σειρά από οχλούσες δραστηριότητες όπως αυτές που υπήρχαν στα λατομεία.
Τόσα χρόνια είναι στην πόλη μας, μην μας φύγουν έτσι.
Ας πάνε στην άλλη πλευρά της οδού Ποταμού απέναντι από κει που ήταν. Δηλαδή τόσα χρόνια ζούσαμε σαν κάφροι μαζί με αυτές τώρα μας πειράζουν και θέλουμε να ζούμε σαν άνθρωποι;
Κι έτσι μετά 30 χρόνια πάλι μπορούμε σαν Δήμος θα βρούμε χώρους για απαλλοτρίωση!!! Διότι αν αντί για μάντρες με υλικά και φορτηγά φτιαχτούν σπίτια πως θα μπορούμε να τα απαλλοτριώσουμε; Ε;
Εύγε και χρόνια πολλά.
Υ.Γ.1 Λόγο μέρας 1η Απριλίου επιτρέπεται και κανα ψεματάκι έτσι; ο καιρός θα δείξει ποιο είναι κι από ποιον ή ποιούς.
Υ.Γ.2 Ου οχλήσεις . . .
