...αυτά τα τραγικά συμβαίνουν σε μια πόλη με άναρχη δόμηση, με έλλειψη πρόνοιας και μακρόχρονου προγραμματισμού..Έρχεται μια στιγμή που τα δέντρα μεγαλώνουν. Όπως η φύση τα έχει προστάξει. Στο ζωτικό τους χώρο βρίσκουν τα ανθρώπινα δημιουργήματα: μπετόν και σίδερα! ...και η λύση γρήγορη και αποτελεσματική: πονάει χέρι κόβεις χέρι!
Όπως όμως βλέπουμε από τα ακραία καιρικά φαινόμενα της τελευταίας περιόδου η φύση αντιδρά βίαια στον βιασμό της. Ας το ξανασκεφτούμε! Είναι τα Μέγαρα αυτά που θέλουμε να ζούμε; Αυτά που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;
