Το ΚΚΕ αποκηρύσσει δημόσια τη δράση του Άρη Βελουχιώτη σαν σήμερα το 1945. Λίγες μέρες αργότερα, στις 16 Ιουνίου, στη Μεσούντα κοντά στον Αχελώο, ο Βελουχιώτης θα αυτοκτονήσει με μία χειροβομβίδα για να αποφύγει τη σύλληψή του από παραστρατιωτικές ομάδες που τον καταδιώκουν απηνώς, ενώ ταυτόχρονα μέσα από τις σελίδες του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ τις ίδιες ημέρες εντέχνα αποκαλύπτονται θεσεις και πιθανές κινήσεις, όπως ακριβώς επικοινωνούσαν μέσα από τον Τύπο οι πράκτορες με την άλλη πλευρά την εποχή του ψυχρού πολέμου...
Eνώ το θάνατο μοιράστηκε μαζί του και ο Τζαβέλας, ο πιστός του αντάρτης. Λίγες ημέρες αργότερα, από τις 18 ως τις 20 Ιούνη, τα κεφάλια των δύο ηρώων κρέμονταν σ' ένα φανοστάτη στα Τρίκαλα.
Το μεταβαρκιζιανό καθεστώς έδειχνε όλη του τη θηριωδία, πράγμα καθόλου τυχαίο, αφού ο Αρης θεωρούνταν η προσωποποίηση της Εθνικής Αντίστασης.
Ηταν, άλλωστε, κορυφαία λαϊκή, ηγετική φυσιογνωμία του ΕΛΑΣ, ο πρωτοκαπετάνιος του. Ο Άρης έγινε μια από τις πιο λαοφιλείς μορφές του ελληνικού αγώνα για την ελευθερία. Τα κατορθώματά του κατά των Γερμανών και των Ιταλών υμνήθηκαν από πολλά λαϊκά τραγούδια αλλά και σύγχρονα τραγούδια.
66 χρόνια μετά, η εκδήλωση "αποκατάστασης" του ΚΚΕ το 2011 για τον Αρη Βελουχιώτη στην Λαμία...
Ο Καπετάν Ερμής (Βασίλης Πριόβολος) για το ΚΚΕ σχετικά με την "φιέστα της αποκατάστασης" του Άρη...
