19.3.11

μία πετρελαιογεννήτρια για την Ιαπωνία.

Άντεξε στον σεισμό, αντιστάθηκε στο τσουνούμι αλλά με την υπερθέρμανση δεν έχει μέλλον και μαζί με αυτό κι εμείς...

Στο ιδιωτικής εταιρίας πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σταμάτησε η ηλεκτροπαραγωγή. Φυσικά μαζί με την ηλεκτροπαραγωγή σταμάτησε και η παροχή ηλ. ρεύματος. Χωρίς ηλ. ρεύμα σταμάτησαν όμως και οι αντλίες ψύξης του "πυρηνικού συστήματος"...

Ακολούθησαν ύστατες προσπάθειες για ψύξη με ρίψη θάλασσας από ρυμουλκά πλοία αλλά και από αέρα με ελικόπτερα χωρίς τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Αν η ιδιωτική εταιρία δεν είχε ως κύριο μέλημα το κέρδος και δεν είχε την αλλαζονεία να υποθέτει πως η πυρηνική ενέργεια είναι αέανη (που είναι, αλλά για δες τώρα...) θα είχε μπει στον κόπο να δαπανήσει κάποια χρήματα (αναλογικά ελάχιστα) για έχει emergency ηλεκτρογεννήτριες όπως έχουν π.χ. στο σύνολό τους τα πλοία αλλά και τα ελληνικά νοσοκομεία ακόμα ακόμα; Έτσι λοιπόν θα συνέχιζε να λειτουργεί το σύστημα ψύξης με ηλ. ρεύμα από πετρέλαιο αντί από πυρηνική ενέργεια. Η ηλεκτροπαραγωγή θα ξεκίναγε όποτε ξεκίναγε αλλά κίνδυνος έκρηξης από την υπερθέρμανση δεν θα υπήρχε.

Έλα όμως πως κάθε ιδιωτική εταιρία έχει πάντα, κι είναι εύλογο εδώ που τα λέμε, το κέρδος...

Σήμερα γινονται προσπάθειες να τοποθετήθει η πρώτη πετρελαιογεννήτρια στο πυρηνικό εργαστάσιο...

Η Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας καταρέει όχι από τον σεισμό κι από το τσουνάμι αλλά από την έλειψη ενέργειας καθώς τα ιδιωτικά εργοστάσια παραγωγής της δεν στάθηκαν στο ύψος των αναγκών...

Μπορεί τελικά η παραγωγή της ενέργειας και κατά συνέπεια η αυτοδυναμία κάθε χώρας να ασκείται από ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα που έχουν ως ρόλο και σκοπό την εξοικονόμηση μεγαλύτερου κέρδους;