Κι ἂν δὲν μπορεῖς νὰ κάμεις τὴν ζωή σου ὅπως τὴν θέλεις,
τοῦτο προσπάθησε τουλάχιστον ὅσο μπορεῖς:
μὴν τὴν ἐξευτελίζεις μὲς στὴν πολλὴ συνάφεια τοῦ κόσμου,
μὲς στὲς πολλὲς κινήσεις κι ὁμιλίες.
Μὴν τὴν ἐξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνὰ κ' ἐκθέτοντάς την
στῶν σχέσεων καὶ τῶν συναναστροφῶν
τὴν καθημερινὴν ἀνοησία, ὡς ποὺ νὰ γίνει σὰ μία ξένη φορτική.
Κωνσταντῖνος Καβάφης, 1913
Πριν από έναν μήνα (6/6/10) γράψαμε στην αναρτησή μας:
Αυτό κρεμάστηκε εδώ και θα μείνει εδώ, ΈΤΣΙ, για να βλέπουν τα παιδιά σας ποίοι είστε...Κι ενώ τα δέντρα συνεχίζουν να χάνονται από την πόλη μας γοργά, εσύ εσπεύσες τώρα, μετά τρία χρόνια, με πολλές κινήσεις να διαλαλείς καλοκαιριάτικα πως 1.500 δέντρα θα φυτέψεις...
Πόσο μπορείς τελικά;