...για ένα ευρύ κύκλο θεμάτων που δεν αφορούν στενά αθλητικά ζητήματα, εξακολουθώ να έχω ριζικά διαφορετικές προσεγγίσεις απ’ αυτές της πλειοψηφούσας δημοτικής κίνησης.Για παράδειγμα επικαλούμαι τον χώρο τον 4,5 στρεμμάτων που βρίσκεται μεταξύ ανοιχτού και κλειστού γηπέδου στον χώρο των φυλακών.
Όταν δεν μπορούμε σήμερα να καλύψουμε επαρκώς τις υφιστάμενες αθλητικές μας ανάγκες, αναφερόμενοι σ’ ένα χώρο που προορίζεται να καλύψει αθλητικούς σκοπούς και βρίσκεται στην καρδιά της πόλης και στην μέση ενός μεγάλου σχολικού συγκροτήματος, μου φαίνεται αδιανόητο να προσπερνάμε το τι χρειάζονται οι κορασίδες της Άρτεμης και της Προοδευτικής που φέτος φθάσανε στο final four ΕΣΠΕΔΑ και ΕΣΚΑΝΑ (ανεξάρτητα από το ποια θέση κατέκτησαν), τα κορίτσια της αντίστοιχης ομάδας χάντμπωλ του αθλητικού οργανισμού που σαν πρωταθλήτρια Αττικής μετέχει στην τελική φάση του Πανελληνίου πρωταθλήματος, το γεγονός ότι μέσω Προοδευτικής και Ερμή τα προηγούμενα χρόνια γνωρίσαμε σημαντικότατες επιτυχίες και στο ποδόσφαιρο σάλας, κι αντί για την κατασκευή δύο κλειστών γηπέδων χάντμπωλ-μίνι ποδοσφαίρου, και μπάσκετ- βόλλεϋ (με τη μέθοδο του μπαλονιού), συζητάμε για πίστες σκέιτμπορντ και γήπεδα τέννις!! Αυτή την ιεράρχηση αθλητικών αναγκών προσωπικά (κι όχι μόνο εγώ) δεν μπορώ να την δεχθώ με τίποτα.
Υποστηρίζουν αρκετοί πως η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Για να γίνει όμως το ανέφικτο εφικτό, χρειάζεται οπωσδήποτε τεκμηριωμένη άποψη, συγκροτημένος σχεδιασμός, καθώς και ειλικρινής και καλόπιστος διάλογος στο πλαίσιο όποιων των διεκδικητικών ενεργειών επιλέγεις προκειμένου να φτάσεις στον σκοπό σου.
Δεν σηματοδοτεί έκπτωση στις απόψεις του καθενός η αναζήτηση κοινού τόπου σε κάποια θέματα με όσους δεν συμφωνείς. Ούτε υστεροβουλία το να θίγεις με ειλικρινή τρόπο κακώς κείμενα είτε δικά σου είτε των άλλων.
Σε τελική ανάλυση ζητούμενο παραμένει αυτό που ο Περικλής υποστήριξε πριν από 2.500 χιλιάδες χρόνια. Η δυνατότητα να ‘’φιλοκαλούμεν μετ’ ευτελείας’’ που σημαίνει να ασχολούμαστε με το ωραίο με ταπεινότητα και να ‘’φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας’’ δηλαδή να μην αφήνουμε να φτάνει το μυαλό μας ξέρετε...που. (Δ.Β.)
