Από το ιστολόγιο σου Γιώργο, θα αναφερθώ χωρίς περιστροφές...Έτσι μου είπε στο τηλέφωνο και τον ευχαριστώ που έτσι όπως φαίνεται τα λέει απόψε ο Προκόπης. Είναι υπεύθυνος της επικοινωνίας στην κίνηση. Όμως, νομίζω ο λόγος του έχει εδώ πιο γενικό περιεχόμενο, αλλά προσέγγιση της ουσίας και πάθος.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ.
Διαβάστε τι μου έστειλε:
Ορισμένοι, ίσως, πιστεύουν ότι τη λάσπη που δημιουργούν με το πριόνισμα και το ξερίζωμα των δένδρων της πόλης, μπορούν επίσης και να μας την πετούν πάνω στο πρόσωπο. Εμείς, ανήκουμε σε μια γενιά ανθρώπων, που με την λάσπη θέλουμε να χτίσουμε τον κόσμο.
Στα γεγονότα αυτά, υπάρχουν δυνατοί κρίκοι, με ρόλους εντός (ή"εντός") του δημοκρατικού κινήματος, οι οποίοι δεν επιτρέπεται να ουδετεροποιούνται. Θα πρέπει να τοποθετούνται καθαρά.
Και αν φάνε λάσπη άνθρωποι σαν εμάς υπό το απαθές βλέμμα υποτιθέμενων συντρόφων που κατέχουν ρόλους και οφίτσια, είναι σαφές: θα κρεμαστεί ο κάθε παράγοντας στα δημόσια μανταλάκια της ανάληψης των ευθυνών του. Δεν θα το αποφύγει κανείς αυτό.
Σε όλους αυτούς που κατά λάθος ή από μικρό συμφέρον φόρεσαν πράσινες ή και κόκκινες σημαίες υπό τον όρο να τους ανήκουν, θελω να επισημάνω ότι υπάρχει και μια γενιά ανθρώπων που δεν έχει τέτοια διλλήματα: Είναι η γενιά που χάρισε τον εαυτό της και έκατσε κάτω από την σημαία, προσφέροντας ότι είχε.
Γιά όλους εμάς, που χαρίσαμε τον εαυτό μας, υπάρχει ένας κανόνας: Πρόσωπα που δημιουργούν αλληλεγγύη με την συντηρητική παράταξη προκειμένου να συγκαβαλικέψουν άρματα εξουσίας, αποτελούν αμοραλιστές, οι οποίοι λαθρεμπορεύτηκαν την παρουσία και την συμμετοχή μας και θεωρούμε ότι αποβάλλονται ή -καλύτερα- αυτο-αποβλήθηκαν από την περιοχή της αναφοράς μας.
Υ.Γ. τα συμπεράσματα δικά σας...
