Ως ελληνικό παραδοσιακό σκάφος, επαγγελματικό, ή ιδιωτικό, χαρακτηρίζεται εκείνο το οποίο προσομοιάζει στους κλασσικούς σχεδιαστικούς τύπους των ελληνικών παραδοσιακών ξύλινων σκαφών, με γνώμονα τα χαρακτηριστικά της βασικής κατασκευής του και συγκεκριμένα τη γάστρα, το κατάστρωμα, τις υπερκατασκευές και τα ιστία. Οι πλέον συνήθεις τέτοιοι τύποι είναι το τρεχαντήρι και το καραβόσκαρο, και κατά δεύτερο λόγο το πέραμα, το λίμπερτυ, η τράτα, το τσερνίκι, ο βαρκαλάς, η γαίτα. Άλλες κατηγορίες και παραλλαγές ξύλινων παραδοσιακών σκαφών είναι η συμιακή σκάφη, το γαντζάο, ο μπότης (κούτουλο), ο υδραίικος βαρκαλάς, η χανιώτικη γαΐτα, ο μούλος, η λέμβος (σκάφη), η παπαδιά, ο τάκος, το πριάρι, ο γούτσος, η πλάβα, το σκάφος δυτών (βουτηχτάδικο), το πάσαρι, το αιγυπτιακό καραβόσκαρο, το γυαλάδικο, η πλάκα, η κορίτα, ο δρόμων (κορβέτο), ο δρόμων ημιολικός (μπάρκο μπέστια), η ημιολία (σκούνα), ο μυοπάρων (γολέτα), η επιδρομίς (λόβερ), η γαυλίς (μπρατσέρα), η σακκολαίφη (σακολέβα), η λιβυρνίς (μπομπάρδα), η γαυλολιβυρνίς.
Τα πάντα για τα ελληνικά παραδοσιακά σκαριά στον Πολιτιστικό Όμιλο "Φίλων των Παραδοσιακών Σκαφών"
κι εδώ το παράλογο έγκλημα της καταστροφής που συνεχίζεται…
