Από την ώρα που έγινε γνωστή η απόφαση τους, η δημόσια συζήτηση αφορά την ουσία της αλλαγής η οποία είναι πράγματι σημαντική, γι' αυτό και προτιμώ να επανέλθω σε αυτή με μια ξεχωριστή ανάρτηση.
Νομίζω ότι πριν από αυτό αξίζει κανείς να σταθεί στον τρόπο που λήφθηκε η απόφαση για μια τέτοια αλλαγή. Χωρίς να έχει προηγηθεί η παραμικρή κοινοβουλευτική συζήτηση και χωρίς καμία εσωκομματική ενημέρωση, Σαμαράς και Βενιζέλος αποφάσισαν να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο μόλις 3 πριν μήνες από τις εκλογές του Μαΐου.
Προσωπικά, πιστεύω βαθύτατα ότι ακόμα και ο πλέον σωστός εκλογικός νόμος δεν μπορεί να προτείνεται την παραμονή μιας εκλογικής αναμέτρησης. Δεν μπορείς να αλλάζεις του όρους του παιχνιδιού με τους παίχτες να είναι ήδη στη σέντρα, ακόμα κι αν έχεις τα δίκια όλου του κόσμου.
Εξάλλου, ο εκλογικός νόμος δεν είναι ένας οποιοσδήποτε νόμος αλλά αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο ενός σύγχρονου κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να γίνει σε καμία περίπτωση αποδεκτή οποιαδήποτε πρόταση αλλαγής του όταν αυτή διατυπώνεται από 2 ανθρώπους που κλείστηκαν σε ένα δωμάτιο και δεν έκριναν σκόπιμα να προσκαλέσουν εκ των προτέρων στη σχετική συζήτηση τα ίδια τους τα κόμματα αλλά τελικά και τους Έλληνες πολίτες.
Σε μια χώρα που βρίσκεται ήδη 4 χρόνια σε μια κρίση που απειλεί και την ίδια την Δημοκρατία, κανείς δεν μπορεί να περιμένει ότι οι πολίτες θα εμφανιστούν καλοπροαίρετοι απέναντι σε μια αλλαγή της τελευταίας στιγμής που αποφασίστηκε πίσω από κλειστές πόρτες και για την απλώς απαιτείται και πάλι υποκριτικά η έγκριση της Βουλής.
Για ακόμα μια φορά, Σαμαράς και Βενιζέλος μας προκαλούν να υποθέσουμε ότι κάτι αποφάσισαν να μαγειρέψουν.
